พืชตระกูลปาล์ม ก็ใช้ทำประโยชน์ได้หลายอย่าง เช่น ทางหรือก้านใบประกอบของต้นจาก ที่ขึ้นอยู่ตามริมแม่น้ำริมคลองในจังหวัดที่ไม่ไกลจากทะเลมาก จะใช้ทำแส้ปัดยุง แมลงวันเช่นเดียวกับแส้ที่ทำจากใบของป่านศรนารายณ์ก้านใบย่อยของมะพร้าวทำไม้กวาดทางมะพร้าวหรือสานเป็นภาชนะใส่ของ กาบหรือเปลือกหนาที่มีเส้นใยจะใช้ทำเชือกและแปรง ขุยที่ตีปั่นแยกออกจากเส้นใยใช้ประโยชน์ด้านเพาะปลูก เช่น ปลูกกล้ามะม่วงสำหรับใช้ทาบกิ่ง นอกจากนี้ใบลาน ใบตาล ใช้ทำพัด ใบอ่อนของลานที่ตากแดดแล้วฟั่นเป็นเชือกทำเปลแขวนฟั่นทำเขน็ดมัดฟ่อนรวงข้าว เพื่อให้สะดวกแก่การขนย้าย
พืชอีกหลายอย่างที่เรานำส่วนต่าง ๆ มาใช้ประโยชน์ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้เป็นในลักษณะเส้นใยโดยตรง แต่ก็ยังคงเป็นการใช้ประโยชน์ของเซลลูโสลและอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องที่มีอยู่ในพืชในลักษณะให้ความแข็งแรง เช่น ต้นทั้งต้นของวัชพืชไม้พุ่มเล็ก ๆ ที่เรียกว่าขัดมอนหรือต้นไม้กวาด (broom-weed) ใช้ทำไม้กวาดแบบง่าย ๆ ได้เช่นเดียวกับพืชชนิดอื่น ๆ เช่น ก้าน ช่อดอกมะพร้าว หญ้าไม้กวาดหรือก๋ง หญ้าก๋ง ตองก๋ง ตลอดจนหญ้ากระทง (ray or feather grass) ที่ขึ้นตามภูเขาที่เราตัดเอาช่อดอกมาใช้ทำไม้กวาดดอกหญ้า หรืออาจจะเป็นจากก้าน ช่อรวงหรือดอกข้าวฟ่างไม้กวาด (broom corn) ที่เราตัดในระยะยังไม่แห้งและนวดเอาเมล็ดออกไปแล้ว ก็ใช้ทำไม้กวาดได้เช่นเดียวกับก้านหรือต้นเพ็ก หรือไผ่เพ็ก ที่คล้ายไผ่ต้นเล็ก ๆ ที่เราใช้ประโยชน์ได้หลายอย่าง รวมทั้งสานหรือทอเป็นเสื่อเล็ก ๆ ได้เช่นเดียวกับต้นกก ผักตบชวา และย่านลิเภา
(ดูเพิ่มเติมจากเรื่อง ฝ้าย เล่ม ๓ ปอแก้ว ปอกระเจา เล่มเดียวกัน)
