ศัตรูของไม้ผลเป็นปัญหาที่มีความสำคัญอย่างหนึ่งในการทำสวนผลไม้ ศัตรูจะเข้ามาเกี่ยวข้องกับต้นไม้ของเราตั้งแต่เริ่มเพาะเมล็ดพันธุ์ จนถึงส่งผลไม้สู่ตลาด จึงจำเป็นสำหรับชาวสวนที่จะต้องเรียนรู้เรื่องโรคแมลงและศัตรูอื่นๆ ตลอดจนการป้องกันกำจัด โดยเฉพาะการทำสวนผลไม้ในระยะเริ่มแรกหรือการทำสวนผลไม้ในเขตที่ห่างไกลออกไป ชาวสวนควรสนใจเรื่องโรคและแมลงที่อาจเกิดกับต้นไม้ของตนเป็นพิเศษ เพราะเราไม่ทราบว่าผืนแผ่นดินแหล่งใหม่นั้นมีโรคหรือแมลงอะไรบ้างและเราไม่ทราบระยะเวลาระบาดของมัน เพื่อความไม่ประมาทจึงควรติดตามดูต้นไม้ของเราทุกระยะพอได้เค้าว่าโรคหรือแมลงทำท่าจะระบาดหรือคุกคาม เราก็จัดการกำจัดเสียแต่ต้นมือ สำหรับสวนที่ทำมาหลายๆ ปี แล้วพอทราบได้ว่าโรคและแมลงชนิดใดจะระบาดในเดือนไหน เราก็เตรียมการป้องกันกำจัดไว้ก่อนได้
ศัตรูของไม้ผลนอกจากโรคและแมลงแล้วยังมีไส้เดือนฝอย วัชพืช ฯลฯ ตลอดจนอาการผิดปกติทางสรีระของต้นไม้ สำหรับโรคนั้นอาจมีสาเหตุมาจากเชื้อเห็ดรา บัคเตรี ไวรัส สาหร่าย เป็นต้นถ้าเราทราบสาเหตุของโรคว่าเกิดจากอะไรแล้ว เราก็อาจกำจัดได้โดยใช้ยาปราบศัตรูพืชตามชนิดและประเภทของศัตรูได้ ยาปราบศัตรูพืชเกือบทุกชนิดเป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์ จึงควรทราบพิษของสารเหล่านั้นว่ามีมากน้อยเพียงใด ปกติที่ฉลากยาป้องกันกำจัดศัตรูพืชจะบอกความเป็นพิษของสารไว้เป็น median lethal dose หรือ LD50 ซึ่งหมายถึงปริมาณเฉลี่ยของวัตถุมีพิษที่ทำให้สัตว์ทดลองตายครึ่งหนึ่งโดยบอกเป็นจำนวนมิลลิกรัมของวัตถุมีพิษต่อน้ำหนักของสัตว์ทดลอง ๑ กก. เช่น ออลดริน มี LD50 เท่ากับ ๓๙ หมายความว่าสัตว์ทดลองเช่นหนูที่หนักตัวละ ๑ กก. จำนวน ๑๐๐ ตัว กินยานี้เข้าไปตัวละ ๓๙ มิลลิกรัม หนูจะตายไป ๕๐ ตัว จะเห็นได้ว่าสารเคมียิ่งมี LD50 น้อยยิ่งมีพิษมาก LD50 ระหว่าง ๕๐-๓๐๐ ถือว่ามีพิษปานกลาง ๓๐๐-๓,๐๐๐ ถือว่ามีพิษน้อย และตั้งแต่ ๓,๐๐๐ ขึ้นไปถือว่าเป็นพิษต่อผู้ใช้น้อยมาก
ในการใช้สารเคมีกำจัดศัตรูพืชมักมีปัญหาเกี่ยวกับกากพิษของสารที่ตกค้างอยู่ในผลไม้ซึ่งอาจเป็นอันตรายต่อผู้บริโภค การคงอยู่ของสารเคมีบนผลิตผลจะเกี่ยวข้องกับปัจจัยหลายอย่าง เช่น ความเข้มข้นของสารเคมีที่ใช้ ระยะเวลาที่ควรเก็บผลไม้หลังฉีดยาแล้ว ชนิดของสาร ตลอดจนยาจับใบที่เติมลงไปในสารละลายที่เราฉีด กากพิษของสารเคมีบนผลิตผลควรมีปริมาณที่ไม่เป็นอันตรายต่อผู้บริโภค
