ประทศไทยตั้งอยู่ในเขตร้อน ป่าไม้ส่วนใหญ่เป็นป่าไม้ใบกว้าง การจำแนกประเภทป่าไม้จึงไม่อาจดำเนินรอยตามแบบของซีกโลกตะวันตก ซึ่งแบ่งป่าไม้ออกเป็นประเภทตระกูลสน หรือไม้เนื้ออ่อน ซึ่งมีใบเรียวแคบเหมือนเข็ม และป่าใบกว้าง แต่ได้จำแนกประเภทของป่าโดยถือลักษณะของใบเป็นเกณฑ์ว่า เป็นประเภทที่ไม่ทิ้งใบ คือ เป็นป่าดงดิบ (evergreen) และป่าประเภททิ้งใบหรือผลัดใบ (deciduous) เช่น ป่าเต็งรัง
ป่าไม้ที่สำคัญของประเทศไทย (ดูตารางที่ ๗) พอจะจำแนกออกได้เป็น ๒ ประเภทใหญ่ ๆ คือ
ก. ป่าประเภทที่ไม่ผลัดใบ
ข. ป่าประเภทที่ผลัดใบ
จากป่าทั้ง ๒ ประเภทพอจะจำแนกออกเป็นชนิดใหญ่ ๆ ได้ดังนี้
ขึ้นอยู่ทั่วไปทางภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีเนื้อที่ประมาณ ๖ ล้านเฮกตาร์
ทางภาคเหนือมีไม้สักขึ้นปะปนอยู่ทั่วไปในป่าชนิดนี้ ทางภาคกลางคงมีอยู่บ้างในบางท้องที่ เช่น ที่กาญจนบุรี ส่วนภาคตะวันออกเฉียงเหนือเคยมีไม้สักขึ้นอยู่บ้าง ในจังหวัดขอนแก่น หนองคาย และนครพนม แต่ปัจจุบันนี้มีเหลืออยู่เพียงเล็กน้อย
พรรณไม้ที่สำคัญ ได้แก่ ไม้สัก กว้าว มะค่าโมง ปันแถ ยมหิน เกล็ดดำ เกล็ดแดง ตะแบก ประดู่ ปอ มะกอก แค ปู่เจ้า ตีนนก โมก แดง ฯลฯ นอกจากนี้ ยังมีไม้ไผ่ชนิดต่าง ๆ อีกด้วย
