นอกจากการแสดงแล้ว ลิเกยังมีองค์ประกอบอื่นๆที่สำคัญ ที่ทำให้สามารถดำรงอยู่ได้จนถึงปัจจุบัน ได้แก่ การผสมโรง ผู้ชม แม่ยก สถานภาพของผู้แสดง และ การประยุกต์เพื่อการสื่อสาร ผู้แสดงลิเก มี ๒ กลุ่ม กลุ่มหนึ่งเป็นลูกหลานของลิเกที่สืบทอดอาชีพกันมา อีกกลุ่มหนึ่งเป็นผู้แสดงที่มาจากครอบครัวเกษตรกรผู้ยากจน ที่ไม่ต้องการทนความยากลำบากในการทำนาทำไร่ หรือชอบร้องรำทำเพลง ก็มาขออาศัยอยู่กับโต้โผลิเก และฝึกหัดไปแสดงไปพร้อมกันประมาณ ๒ - ๓ ปี ก็สามารถออกโรงแสดงได้เต็มตัว ผู้แสดงลิเกส่วนใหญ่จบการศึกษาภาคบังคับระดับประถม-ศึกษา มีบางคนจบการศึกษาระดับมัธยม- ศึกษา ปวช. ปวส. และอุดมศึกษา บางคน จบการศึกษาจากวิทยาลัยนาฏศิลป ผู้แสดงส่วนใหญ่มีรายได้พอเลี้ยงตน เมื่อรายได้ ลดลงเพราะมีนักแสดงรุ่นใหม่เข้ามาแทนที่ หรือเมื่อมีอายุมากขึ้นก็เลิกแสดงลิเก และหันไปประกอบอาชีพอื่น ผู้แสดงที่มีฐานะดี ซึ่งมีจำนวนไม่มาก เมื่อมีอายุมากขึ้น ก็จะเปลี่ยนสถานภาพไปเป็นโต้โผตั้งคณะลิเกของ ตนเอง ปัจจุบัน ผู้แสดงลิเกมีสถานภาพทางสังคมดีขึ้นกว่าแต่ก่อน สังคมยอมรับ และมีบางคนได้รับการยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ
