นอกเหนือจากตำรายาซึ่งพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวโปรดเกล้าฯ ให้จารึกเป็นโอสถทานแล้ว รูปภาพฤาษีดัดตน ๘๐ รูป ซึ่งหล่อด้วยดีบุกและสังกะสี ก็เป็นอีกส่วนหนึ่งที่เสริมสร้างสุขพลานามัยของชาวราษฎรให้แข็งแรง ท่าดัดตนทั้ง ๘๐ ท่านั้น ส่วนใหญ่จะแก้การ ปวดเมื่อยของอวัยวะ เลือดลมเดินไม่สะดวก เช่น ท่าแก้เข่าขัด แก้เอว แก้ซ่นเท้า แก้ลมปวดศีรษะ แก้ลมในขา ในโคลงบรรยาย ภาพฤาษีดัดตนนั้น ผู้แต่งจะเลือกสรรฤาษีต่างๆ ๘๐ รูป มาเป็นผู้แสดงท่า เช่น ท่าแก้ลมในขา มีความพรรณนาไว้ว่า
รูปมนุษย์หน้าประหนึ่งเนื้อ นามกระไลย โกฏแฮ
บุตรอิษีสิงค์ไสย สาตรรู้
รบอบรบิลไตร ดายุค โพ้นพ่อ
นั่งหย่องสองหัตถ์คู้ ศอกแก้ลมขา
การนำชื่อของพระฤาษีมาเป็นผู้แสดงท่า นั้นเป็นความชาญฉลาดที่เสริมสร้างศรัทธา เพราะพระฤาษีเป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์ เป็นที่น่าเคารพนับถือ และเป็นผู้มอบตำรายา รวมทั้งท่าดัดตนอีกด้วย
ในปัจจุบัน รูปหล่อฤาษีดัดตนสูญหายไปจนเกือบหมด และจารึกที่ศาลารายก็เลือนลาง ประกอบกับศาลารายหลายหลังถูกรื้อลง รายละเอียดจึงสูญหายเกือบหมด เหลือแต่เพียงที่ปรากฏในต้นฉบับตัวเขียนเท่านั้น
