การพัฒนาเกษตรกรรมสำหรับพื้นที่เฉพาะ - อ่านสารานุกรมไทย

          การพัฒนาเกษตรกรรม  หมายถึงกระบวนการการเปลี่ยนแปลงระบบการทำการเกษตรดั้งเดิมให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น   เพื่อยกระดับความเป็นอยู่ของครอบครัวเกษตรกรทั้งในด้านเศรษฐกิจและสังคม 
          การพัฒนาเกษตรกรรมทำได้หลายวิธี  ส่วนใหญ่หน่วยงานของรัฐเป็นแกนนำในการเปลี่ยนแปลง   อาจเป็นการพัฒนาเฉพาะพืชและสัตว์แต่ละชนิด หรือการพัฒนาเฉพาะเรื่องที่อยู่ในความรับผิดชอบของหน่วยงาน เช่น การปรับปรุงระบบชลประทาน การพัฒนาที่ดิน ฯลฯ
          การพัฒนาเกษตรกรรมของไทยเราที่ผ่านมาได้ใช้วิธีการต่างๆ ตลอดเวลาแล้วแต่ยุคสมัยแต่ก็ยังไม่สามารถพัฒนาความเป็นอยู่ของเกษตรกรให้สูงขึ้นในระดับที่พอใจได้ จนอาจกล่าวได้ว่าเรายังไม่แน่ใจว่าวิธีใดดีที่สุดสำหรับเกษตรกรซึ่งเป็นประชากรส่วนใหญ่ของประเทศในชนบท
          พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว  ได้มีพระราชดำริให้จัดตั้ง  "ศูนย์ศึกษาการพัฒนาอันเนื่องมาจากพระราชดำริ"  ขึ้นในภูมิภาคต่างๆ เพื่อศึกษา ค้นคว้า  ทดลอง  วิจัย และแสวงหาแนวทางและวิธีการพัฒนาด้านต่างๆ ที่เหมาะสมกับพื้นที่และสิ่งแวดล้อมของพื้นที่นั้นๆ  ให้เกษตรกรสามารถนำไปปฏิบัติได้จริงและเผยแพร่สู่เกษตรกรในหมู่บ้านใกล้เคียง  จนกระทั่งขยายผลแพร่กระ-จายวงกว้างออกไปเรื่อยๆ ซึ่งเป็นวิธีการพัฒนาเกษตรกรรมสำหรับพื้นที่เฉพาะ โดยมีหลักการในการพัฒนาตามแนวทางดังนี้ คือ
          ๑. ศึกษา ค้นคว้า และวิจัยสภาพการณ์ต่างๆ ในพื้นที่นั้นๆ ก่อนกำหนดรูปแบบของการพัฒนา เพราะแต่ละท้องที่มีความแตกต่างกันทั้งในด้านปัญหาที่เกิดขึ้นและโครงสร้างทางเศรษฐกิจ สังคม และสิ่งแวดล้อมต่างๆ
          ๒. ลักษณะการพัฒนาอยู่ในรูปเบ็ดเสร็จมีการปรับปรุงทั้งระบบให้เกิดการพัฒนาเป็นระบบครบวงจร  กล่าวคือ มีการวิเคราะห์ปัญหา วางแผนการผลิต การแปรรูปผลิตผล และการตลาด
          ๓. สนับสนุนปัจจัยที่จำเป็นต่อการพัฒนาการเกษตรอย่างมีประสิทธิภาพ เช่น การชลประทาน ที่ดิน เงินทุน ปัจจัยการผลิต การตลาดเป็นต้น
          ๔. ประสานการทำงานของหน่วยงานของรัฐและเอกชน ในลักษณะการผสมผสานร่วมมือกันทำงานเพื่อเอื้ออำนวยประโยชน์แก่เกษตรกรอย่างเต็มที่