แรง - อ่านสารานุกรมไทย

          คือการกระทำของเทหวัตถุสิ่งหนึ่งต่ออีกสิ่งหนึ่ง และพยายามจะขับเคลื่อนสิ่งที่ถูกกระทำไปในทิศทางเดียวกับแรงนั้น เซอร์ ไอแซก นิวตัน (Sir Isaac Newton, ค.ศ. ๑๖๔๒-๑๗๒๗)ปราชญ์ชาวอังกฤษ ได้ค้นพบหลักเกณฑ์ความสัมพันธ์ระหว่างแรงและการเคลื่อนที่ของวัตถุ กฎข้อที่สองของเขาซึ่งมีความสำคัญมากมีใจความว่า "อัตราเร่งของเทหวัตถุย่อมเป็นปฏิภาคกับแรงลัพธ์ที่กระทำบนวัตถุนั้น และมีทิศทางเดียวกับแรงนั้น" เขาพบหลักเกณฑ์นี้ในขณะที่นั่งอยู่ในสวนและสังเกตผลแอปเปิลที่หล่นลงมาจากต้น ผลที่อยู่บนพื้นดินไม่มีการเคลื่อนที่ เพราะว่า น้ำหนักของผลแอปเปิลกดบนพื้นเท่ากับแรงที่พื้นแบกรับเอาไว้ ทำให้แรงลัพธ์บนผลแอปเปิลเป็นศูนย์ ผลแอปเปิลที่กำลังหล่นลงมามีแรงลัพธ์ในทิศเดียวกัน ถ้ายิ่งตกจากที่สูงก็ยิ่งมีอัตราเร่งมากและแรงกระทบที่พื้นยิ่งมากตาม จากหลักเกณฑ์นี้ อาจจะแสดงแรงลัพธ์ที่กระทบบนมวลสาร m ได้ดังนี้คือ F = ma โดยที่ a เป็นอัตราเร่งของมวลสารนั้น