ฝ้ายพันธุ์ต่าง ๆ ที่ปลูกทั่วโลกนั้น จะแบ่งแยกประเภทความยาวของเส้นใย ดังนี้
พวกเส้นใยสั้น (short staple) พวกนี้จะมีความยาวตั้งแต่ ๓๔-๑ นิ้ว (๑๙-๒๕.๔ มิลลิเมตร)
พวกเส้นใยยาวปานกลาง (medium staple) พวกนี้จะมีความยาวตั้งแต่ ๑๕๑๖นิ้ว - ๑ ๑๔ นิ้ว (๒๓.๘-๓๑.๗ มิลลิเมตร)
พวกเส้นใยยาว (long staple) มีความยาวตั้งแต่ ๑ ๑๔ -๒ ๑๒นิ้ว (๓๑.๗-๖๓.๕ มิลลิเมตร)
ความยาวของเส้นใยฝ้ายแต่ละชนิดจะแตกต่างกันไป เช่น ฝ้ายอเมริกันจะมีความยาวเส้นใยแตกต่างจากฝ้ายอียิปต์และฝ้ายอินเดีย ฝ้ายแต่ละชนิดจะมีค่าความยาวของเส้นใยเฉพาะตัวของมันเอง จะนำมาใช้ปะปนกันไม่ได้ มาตรฐานความยาวของเส้นใยของฝ้ายอเมริกันอัพแลนด์นั้น มี ๑๖ ชนิด ดังนี้ ๑๓๑๖ , ๗๘ , ๒๙๓๒ , ๑๕๑๖ , ๓๑๓๒ , ๑, ๑ ๑๓๒ , ๑ ๑๘ , ๑ ๓๓๒ , ๑ ๕๓๒ , ๑ ๑๑๖ , ๑ ๗๓๒ , ๑ ๑๔ , ๑ ๕๑๖ และ ๑ ๓๘ นิ้ว
สหรัฐอเมริกาได้ส่งฝ้ายพันธุ์อเมริกันอัพแลนด์ ที่เหลือใช้ไปจำหน่ายทั่วโลก และก่อนที่จะส่งฝ้ายพวกนี้ ออกไปจำหน่ายในต่างประเทศนั้น ได้มีการตรวจสอบความยาวของเส้นใยกันก่อน ประเทศต่าง ๆ ส่วนมากได้ถือหลักการแยกประเภทฝ้ายเช่นเดียวกับสหรัฐอเมริกา คือ ถือความยาวของเส้นใย บางประเทศได้มีวิวัฒนาการ และปรับปรุงการแยกประเภทฝ้าย โดยถือหลักจากอเมริกา เช่น ในสหราชอาณาจักรแต่เดิมนั้นมีการแยกประเภทฝ้าย โดยใช้ความยาวตามหลักของมาตรฐานลิเวอร์พูล (Liverpool standard) ถึงแม้ว่าจะไม่เหมือนกับมาตรฐานอเมริกา คือ ยาวกว่ามาตรฐานอเมริกาประมาณ ๑๘ นิ้ว มาตรฐานลิเวอร์พูล นี้ เป็นหลักที่เกิดขึ้นจากความชำนาญของพวกพ่อค้าซื้อขายฝ้าย และผู้ปั่นฝ้ายที่ทำงานอยู่ในตลาดฝ้ายลิเวอร์พูล ตั้งแต่ปี พ.ศ. ๒๔๖๑-๒๔๘๒ หลังจากนั้นผู้ปั่นด้ายชาวอังกฤษ จึงนิยมใช้มาตรฐานอเมริกา เนื่องจากได้หันมาใช้ฝ้ายอเมริกันมากขึ้น
ในประเทศอียิปต์ ไม่นิยมแยกประเภทฝ้ายด้วยการถือความยาวของเส้นใยเป็นหลัก เหมือนที่ทำกันในสหรัฐอเมริกา การซื้อขายฝ้าย จะพิจารณาถึงพันธุ์ฝ้ายและชั้น พันธุ์ฝ้ายแต่ละพันธุ์จะมีความยาวของเส้นใยเฉพาะตัวอยู่ในชั้นนั้น ๆ ความยาวของเส้นใยในพันธุ์เดียวกันแต่ต่างชั้น จะแตกต่างกันเพียงเล็กน้อย ฝ้ายที่มีความยาวของเส้นใยมากกว่าค่าเฉลี่ยของพันธุ์ใดแล้ว ถือว่าเป็นเกรดที่มีความยาวดี เรียกว่า ความยาวของเส้นใยดี (good staple) ฝ้ายพวกนี้มักจะมาจากฝ้ายที่ปลูกในพื้นที่ที่มีความอุดมสมบูรณ์และเป็นฝ้ายที่ได้จากการเก็บเกี่ยวเป็นครั้งแรก
