การถนอมอาหารในปัจจุบันได้มีวิวัฒนาการทางเทคโนโลยี เพื่อแปรรูปวัตถุดิบที่มีเป็นจำนวนมากพร้อม ๆ กัน เป็นผลิตภัณฑ์อาหารสำเร็จรูป หรือกึ่งสำเร็จรูป หรือปรับปรุงกรรมวิธีการถนอม อาหารในสมัยโบราณให้ได้ผลิตภัณฑ์ที่มีคุณภาพดีขึ้น ทั้งในด้านความสะอาด สี กลิ่น รส เนื้อสัมผัส และเพื่อยืดอายุการเก็บอาหารนั้น
การถนอมอาหารด้วยวิธีสมัยใหม่เพื่อการค้าจะต้องอาศัยความรู้ทางวิทยาศาสตร์พื้นฐาน ได้แก่ เคมีฟิสิกส์ ชีววิทยา คณิตศาสตร์ และสถิติ ประกอบด้วยความรู้พื้นฐานทางสังคมธุรกิจและการจัดการ ควบคู่กับความรู้ในการแปรรูปผลิตผล การเกษตรให้เป็นผลิตภัณฑ์ชนิดใหม่หรือปรับปรุงของเดิมให้ดียิ่งขึ้น ทั้งในลักษณะที่มองเห็นหรือ สัมผัสได้ เช่น สี กลิ่น ความนุ่ม เหนียว เป็นต้นและสิ่งที่มองไม่เห็น เช่น คุณค่าทางโภชนาการ
ผลิตภัณฑ์อาหารสำเร็จรูป หมายถึงอาหารที่ได้ผ่านขั้นตอนการหุงต้มหรือกระบวนการแปรรูปผลิตผลการเกษตรโดยใช้เทคโนโลยีเพื่อให้อาหารนั้นสามารถเก็บได้เป็นเวลานานพอ สมควรโดยไม่เน่าเสีย และสามารถดื่มหรือรับประทานได้ทันทีเมื่อต้องการ ผลิตภัณฑ์ประเภท นี้ที่รู้จักแพร่หลาย คือ อาหารบรรจุกระป๋อง เช่นสับปะรดกระป๋อง หรือบรรจุกล่อง เช่น นมสด
ผลิตภัณฑ์อาหารกึ่งสำเร็จรูป หมายถึง อาหารที่ได้ผ่านขั้นตอนการหุงต้มหรือกระบวนการ แปรรูปแล้วสามารถเก็บไว้ได้นาน เช่นเดียวกัน แต่จะต้องนำไปหุงต้ม และปรุงรสหรือปรุงแต่ง
ก่อนจึงจะรับประทานได้ เช่น น้ำผลไม้เข้มข้นซึ่งต้องผสมน้ำก่อนดื่ม น้ำพริกแกง ซึ่งต้องนำไปปรุงรสหรือเติมส่วนประกอบอื่น ๆ เช่น ผัก ก่อนรับประทาน บะหมี่กึ่งสำเร็จรูป ซุปผง ซึ่งต้องนำไปต้มกับน้ำก่อนรับประทาน เป็นต้นในที่นี้จะกล่าวถึงกรรมวิธีถนอมอาหารที่ใช้กันมากในปัจจุบัน คือ :-
๑. การถนอมอาหารโดยใช้ความร้อนสูง เช่น ผลิตภัณฑ์กระป๋อง
๒. การถนอมอาหารโดยใช้ความเย็น เช่นผลิตภัณฑ์เยือกแข็ง
๓. การถนอมอาหารโดยการทำให้แห้งเช่น ปลาหยอง กาแฟผง
๔. การถนอมอาหารโดยการหมักดอง เช่นซีอิ๊ว น้ำส้มสายชู
๕. การถนอมอาหารโดยใช้รังสี เช่น หอมหัวใหญ่อาบรังสี
