วิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มีความสำคัญต่อการพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมของประเทศเป็นอย่างยิ่ง ปัจจุบันวิทยาการของการสำรวจทรัพยากรจากระยะไกล (รีโมตเซนซิง) เป็นวิทยาการหนึ่งที่อำนวยประโยชน์มหาศาลแก่มนุษยชาติ ประเทศต่างๆ ในโลก โดยเฉพาะประเทศที่เจริญทางวิชาการ เช่น สหรัฐอเมริกา แคนาดา สหราชอาณาจักร และออสเตรเลียเป็นต้น ได้นำเอาเทคโนโลยีนี้ไปใช้ให้เกิดประโยชน์แล้ว ประเทศไทยได้ตระหนักถึงความสำคัญดังกล่าวแล้ว และได้ดำเนินการตั้งโครงการสำรวจทรัพยากรธรรมชาติด้วยดาวเทียมขึ้นในปี พ.ศ. ๒๕๑๔ โดยเริ่มจากการเข้าร่วมโครงการกับนาซาแห่งสหรัฐอเมริกา ในโครงการดาวเทียมแลนด์แซต (LANDSAT) และได้พัฒนาก้าวหน้าขึ้นเป็นลำดับ มีการขยายขอบเขตการใช้ข้อมูลภาพจากดาวเทียมในการจัดการทรัพยากร และติดตามการเปลี่ยนแปลงของสิ่งแวดล้อม การดำเนินงานมุ่งเน้นการใช้ประโยชน์เป็นสำคัญและสาขาที่ได้นำเอาข้อมูลไปใช้แล้ว ได้แก่ ป่าไม้การใช้ที่ดิน การเกษตร ธรณีวิทยา สมุทรศาสตร์อุทกวิทยาและแหล่งน้ำ ภูมิศาสตร์ และสิ่งแวดล้อม เป็นต้น สิ่งที่เอื้ออำนวยต่อการใช้ข้อมูลทรัพยากรจากดาวเทียมที่เป็นไปในทางเพิ่มขึ้นก็เนื่องมาจากการที่ประเทศไทยมีสถานีรับข้อมูลภาคพื้นดิน ซึ่งได้จัดตั้งขึ้นในปลายปี พ.ศ.๒๕๒๔ เพื่อรับข้อมูลโดยตรงจากดาวเทียมแลนด์แซต (LANDSAT) และโนอา (NOAA) ในตอนเริ่มต้นขอบเขตการรับสัญญาณข้อมูลมีรัศมีกว้างไกลเป็นวงกลม มีรัศมี ๒,๕๐๐ กิโลเมตร ต่อมาในปลายปี พ.ศ. ๒๕๓๐ สถานีรับภาคพื้นดินได้พัฒนาปรับปรุงให้ดีขึ้นตามลำดับ ซึ่งขณะนี้สามารถรับสัญญาณข้อมูลจากดาวเทียมแลนด์แซตดวงที่ ๕ ซึ่งมีรายละเอียดข้อมูล ๓๐ เมตร X ๓๐ เมตร ข้อมูลจากดาวเทียมSPOT ของฝรั่งเศส ซึ่งมีรายละเอียดของภาพ๒๐ เมตร X ๒๐ เมตร ในภาพสี และ ๑๐ เมตร X ๑๐ เมตร ในภาพขาวดำ นอกจากนี้สถานีรับฯ ยังรับสัญญาณจากดาวเทียม MOS-๑ ของญี่ปุ่น ซึ่งมีรายละเอียดข้อมูล ๕๐ เมตร X ๕๐เมตร และในขณะนี้สถานีรับฯ กำลังอยู่ระหว่างการปรับปรุงให้เพิ่มขีดความสามารถในการรับ-สัญญาณจากดาวเทียม ERS-๑ ขององค์การอวกาศแห่งยุโรป (ESA) ได้อีกด้วย ซึ่งดาวเทียมนี้จะมีเครื่องบันทึกสัญญาณแบบไมโครเวฟ(microwave) ด้วย
