ผิวหนังของผู้สูงอายุจะมีการเปลี่ยนแปลงเนื่องจากความชราโดยปัจจัยสำคัญทางสิ่งแวดล้อม คือ รังสีอัลตราไวโอเลตในแสงอาทิตย์ การใช้สารคลอโรฟลูออโรคาร์บอนในอุตสาหกรรมต่างๆ เช่น สเปรย์กระป๋อง คอมเพรสเซอร์เครื่องทำความเย็น ทำให้มีการทำลายชั้นโอโซนในบรรยากาศของโลก ที่ชั้นสตราโทสเฟียร์ ผลก็คือ รังสีอัลตราไวโอเลตในแสงอาทิตย์จะไม่ถูกกำบังโดยชั้นโอโซน และสามารถทะลุทะลวงมาทำอันตรายต่อผิวหนังของมนุษย์ กล่าวคือ
๑. เกิดอันตรายต่อผิวหนังได้ง่ายขึ้น เนื่องจากความชื้นของผิวหนังชั้นนอกลดลง ทำให้ผิวชั้นนี้เปราะ การรับรู้ความเจ็บปวดของปลายประสาทที่ผิวหนังก็ลดลง ทำให้ไม่สามารถตอบสนองต่ออันตรายที่มีต่อผิวหนังได้ทันท่วงที
๒. แผลที่ผิวหนังหายช้า เนื่องจากพื้นที่สัมผัสระหว่างชั้นของผิวหนังลดลง ทำให้แยกจากกันได้ง่าย รวมทั้งทำให้เส้นเลือดฝอยลดลงไปด้วย มีผลให้เซลล์แบ่งตัวลดลง เวลาที่ผิวหนังใหม่จะขึ้นมาทดแทนของเดิมก็นานขึ้น เมื่อจำเป็นต้องใช้ยาทาเฉพาะที่จึงไม่จำเป็นต้องทาบ่อย แต่ยารับประทานเพื่อรักษาเชื้อราที่ผิวหนังกลับต้องใช้เวลานานขึ้น
๓. การอักเสบหลังการบาดเจ็บลดลง เนื่องจากเส้นเลือดฝอยมีจำนวนลดลง จึงมักไม่พบภาวะลมพิษในผู้สูงอายุ แม้กระทั่งการวินิจฉัยการติดเชื้อ ที่ผิวหนังในผู้สูงอายุก็อาจทำได้ยาก เนื่องจากในบางครั้งอาการบวมแดงร้อนก็ไม่ปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน
๔. ผิวหนังเหี่ยวย่นและหย่อนยาน จากการสูญเสียความยืดหยุ่น ปริมาณของไขมันใต้ผิวหนังที่บริเวณใบหน้าและหลังมือลดลง ทำให้เกิดภาวะจุดจ้ำเลือด ตามมือและแขน เนื่องจากเส้นเลือดฝอยแตกง่ายจากการขาดไขมันป้องกันแรงกระแทก ปกติชั้นผิวหนังของผู้หญิงจะบางกว่าผู้ชาย ทำให้ผิวหนังของผู้หญิงเสื่อมลงเนื่องมาจากความชราได้เร็วกว่าผู้ชาย
๕. ผิวหนังไม่สามารถคายความร้อนเพื่อควบคุมอุณหภูมิร่างกายให้คงที่ได้ดี เนื่องจากต่อมเหงื่อลดจำนวนลง เมื่ออุณหภูมิภายนอกเพิ่มขึ้นจะไม่สามารถระบายความร้อนออกได้ทัน
๖. ผิวหนังแห้งและหยาบกร้านเนื่อง จากต่อมไขมันลดจำนวนและประสิทธิภาพลง การที่ต่อมไขมันมีประสิทธิภาพลดลง ทำให้ไขมันที่เคลือบผิวหนังลดลงประมาณครึ่งหนึ่ง ผลจากความแห้งของผิวหนังทำให้ผู้สูงอายุมีอาการคันบริเวณผิวหนังได้บ่อยๆ โดยเฉพาะในฤดูหนาว
๗. การเปลี่ยนแปลงอื่นๆ เช่น เส้นผมบนศีรษะก็จะบางลงและยาวช้า ผู้ชายจะมีผมร่วงเร็วกว่าผู้หญิง พบว่า ผู้หญิงอายุมากกว่า ๖๕ ปี จะเริ่มมีหนวดและเคราขึ้นเล็กน้อย ในขณะที่เส้นขนที่รักแร้และบริเวณหัวหน่าวลดลง เส้นขนที่ใบหู ขนคิ้ว และขนจมูกจะมีเพิ่มขึ้น ส่วนเล็บจะเปราะไม่เป็นมันวาว และยาวช้าลง การใช้ยารักษาโรคเชื้อราที่เล็บ จึงต้องใช้เวลานานขึ้น
