ประเทศไทยเรามีฝั่งทะเลที่เป็นป่าแสมโกงกาง เป็นที่ลุ่มน้ำท่วม เหมาะแก่การพัฒนาการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ เป็นเนื้อ-ที่ประมาณ ๑ ล้านไร่ การเลี้ยงปลาน้ำกร่อยเป็นอุตสาหกรรมมีการทำกันในประเทศฟิลิปปินส์ อินโดนีเซีย และไต้หวันแต่ในประเทศไทยการเลี้ยงปลาน้ำกร่อยยังไม่อยู่ในความนิยมทั้งนี้อาจจะเนื่องมาจากปลาน้ำกร่อยที่นิยมเลี้ยงกันคือ ปลานวล-จันทร์ทะเล ไม่อยู่ในความนิยมของคนไทย และค่อนข้างมีราคาถูก ส่วนปลาที่มีราคาแพงและคนไทยนิยม เช่น ปลากะพงก็หาลูกปลาที่จะนำมาเลี้ยงค่อนข้างยาก
การเลือกทำเลขุดบ่อเลี้ยงปลาน้ำกร่อย ควรเป็นที่ราบลุ่มชายฝั่งทะเลที่มีน้ำทะเลท่วมถึง และเมื่อระดับน้ำทะเลขึ้นสูงควรมีระดับความลึกประมาณ ๑.๕๐ เมตร พื้นที่ดังกล่าวไม่จำเป็นต้องขุดดิน เพียงแต่ตีคันรอบเป็นบ่อ วางท่อระบายน้ำทะเลเข้าเมื่อระดับน้ำขึ้น และวางท่อระบายน้ำทิ้งเมื่อระดับน้ำทะเลต่ำ ลักษณะดินควรเป็นดินเหนียวอุ้มน้ำได้ดี และมีความเป็นกรดด่างอยู่ระหว่าง ๖.๕-๗.๕ ซึ่งเหมาะสำหรับการเจริญเติบโตของสาหร่าย
ลักษณะของฟาร์มเลี้ยงปลาน้ำกร่อยที่มีความสมบูรณ์ในตัวเองคือ มีบ่อเลี้ยงลูกปลาขนาดนิ้วมือและบ่อเลี้ยงปลาใหญ่ในฟิลิปปินส์ เนื้อที่ฟาร์มเลี้ยงปลาจะแบ่งออกเป็นบ่อต่างๆ คือบ่ออนุบาลร้อยละ ๑ บ่อเลี้ยงลูกปลาขนาดนิ้วมือร้อยละ ๙ และบ่อเลี้ยงปลาใหญ่ร้อยละ ๙๐ บ่อเลี้ยงปลาใหญ่โดยมากมีเนื้อที่ตั้งแต่ ๓-๕ ไร่ และมีระดับความลึก ๓๐-๑๒๐ เซนติเมตร
การจัดรูปบ่อเลี้ยงปลาน้ำกร่อย มีลักษณะคล้ายกับบ่อเลี้ยงปลาน้ำจืด รูปบ่ออาจเป็นสี่เหลี่ยมด้านเท่าหรือสี่เหลี่ยมผืนผ้า ล้อมรอบด้วยคันดินสูงกว่าระดับเก็บกักน้ำ ๓๐ เซนติเมตรคันดินรอบนอกเป็นคันรอบบ่อต่างๆ เป็นคันใหญ่และแข็งแรงสูกว่าระดับน้ำทะเลเมื่อขึ้นสูงเต็มที่ประมาณ ๕๐ เซนติเมตร
น้ำที่มาหล่อเลี้ยงปลาระบายจากคูส่งน้ำติดต่อกับทะเลประตูระบายน้ำควรทำด้วยวัสดุแข็งแรง เช่น คอนกรีตหรืออิฐหรือทำด้วยไม้ การเก็บกักและการระบายน้ำดำเนินการให้ประสานกับการขึ้นลงของระดับน้ำทะเล ประตูน้ำมีช่องสำหรับใส่ตะแกรงป้องกันศัตรูปลาเข้ามาในบ่อ บ่อต่างๆมีทางน้ำติดต่อเข้าหาทางน้ำสายหลัก ซึ่งอยู่ในที่มีระดับต่ำสุด ทำให้สามารถควบคุมการถ่ายเทน้ำเข้าและออกได้ทุกๆบ่อ และทำให้การจับปลาสะดวกยิ่งขึ้น
ในบ่อเลี้ยงปลาน้ำกร่อย ดินมีความสำคัญในการผลิตปลา ดินส่วนใหญ่เป็นดินตะกอนซึ่งพัดพามากับน้ำและดินที่ดีที่สุด เป็นดินที่เกิดมาจากภูเขาไฟ ดินก้นบ่อควรเป็นดินที่เก็บกักน้ำได้ดี
แหล่งที่มาของน้ำได้มาจากทะเลและน้ำฝน แต่ในบางท้องที่อาจได้น้ำจืดจากลำธารหรือลำคลอง แหล่งที่มาของน้ำทำให้ความเค็มของน้ำต่างกัน การระเหยทำให้น้ำมีความเค็มเพิ่มขึ้น แต่เมื่อฝนตกหรือได้รับน้ำจืด ความเค็มจะลดลง ความเค็มของน้ำอาจจะแตกต่างกัน หากบ่อสร้างในที่ใกล้ทะเลและบ่ออยู่ลึกเข้ามาในผืนดินที่ได้รับน้ำจืด
อุณหภูมิของน้ำแตกต่างกันตามฤดูกาลในบ่อ สำหรับเลี้ยงปลาน้ำกร่อย ส่วนใหญ่มักมีระดับน้ำตื้น ในฤดูร้อนอุณหภูมิของน้ำอาจจะสูงถึง ๓๕ องศาเซลเซียส ฉะนั้น ภายในบ่อควรจะขุดให้มีส่วนลึกที่ปลาจะหลบอาศัย น้ำในบ่อปลาควรมีลักษณะเป็นด่างเล็กน้อย และมีก๊าซออกซิเจนพอเพียง
