เมื่อมวลอากาศ ๒ ลูกเคลื่อนตัวมาพบกันเข้า อากาศของมวลทั้งสองจะไม่ปนกันทันที แต่จะทำให้เกิดแนวหรือขอบเขตระหว่างมวลอากาศทั้งสอง มวลอากาศเย็นซึ่งมีความแน่นมากกว่าและหนักมากกว่ามวลอากาศร้อน จะดันอากาศร้อนให้ลอยขึ้น ทำให้เกิดเป็นเมฆต่างๆ เกิดพายุและฝนได้ แนวหรือขอบเขตที่มวลอากาศทั้งสองมาพบกันนี้เรียกว่า "แนวปะทะ" แนวปะทะนี้อาจจะมีเขตกว้างจาก ๒๐ ถึง ๔๐ กิโลเมตร ที่ใกล้บริเวณแนวปะทะนั้นปรากฏว่าคุณสมบัติของมวลอากาศทั้งสองจะต่างกัน
แนวปะทะเป็นสาเหตุใหญ่อันหนึ่งที่ทำให้เกิดปรากฏการณ์ของอากาศ เช่น เมฆ ฝนและพายุได้เสมอ แนวปะทะแบ่งออกได้หลายชนิด คือ
