โซริอาซิส เป็นโรคหนึ่งในกลุ่มนี้ซึ่งมีความสำคัญมากและพบได้ค่อนข้างบ่อย โซริอาซิสเป็นโรคเรื้อรัง ที่บางครั้งอาจทุเลาลงไปบ้างแล้วก็กำเริบขึ้นมาใหม่อีก ไปจนตลอดชีวิต
สาเหตุของโรคนี้ยังไม่ทราบชัด แต่ปัจจัยหนึ่งที่อาจเป็นไปได้ในการก่อให้เกิดโรคนี้ขึ้นคือกรรมพันธุ์
ลักษณะของผื่นที่ผิวหนังมักจะเป็นเม็ดด้านหรือปื้นสีแดงนูนขึ้นมาจากผิวหนัง ทรงค่อนข้างกลม มีขอบแยกจากผิวหนังธรรมดาชัดเจน และมีสะเก็ดสีเงินติดซ้อนอยู่ ซึ่งเมื่อแกะออกจะเห็นจุดเลือดออกอยู่ภายใต้สะเก็ดนั้น ขนาดและรูปร่างของผื่นหรือปื้นของโรคนี้ไม่ค่อยจะเหมือนกัน ตำแหน่งหรือบริเวณผิวหนังที่อาจเกิดโรคนี้ได้นั้น อาจเป็นที่ไหนก็ได้ แต่มักจะพบบ่อยที่ศีรษะ ข้อศอก หัวเข่า และก้นกบ นอกจากนี้ก็พบแถวฝ่ามือฝ่าเท้า และเล็บ ที่ฝ่ามือฝ่าเท้ามักเกิดเป็นเม็ดหนอง ที่เล็บจะเห็นเป็นรอยจุดบุ๋มเล็กๆ เหมือนหัวเข็มหมุด หรือมีขุยผิวหนังใต้เล็บหนานูนสูงขึ้นมาเหมือน "ขี้เล็บ" ที่สะสมอยู่มากๆ
นอกจากนี้ที่บริเวณข้อพับและในปากก็อาจเกิดเป็นผื่นของโรคนี้ได้เช่นกัน
ในบางโอกาสผื่นของโซรินาซิสนี้อาจขึ้นเป็นตุ่มหนองเล็กๆ หรือรวมตัวกันเป็นปื้นหนอง และบางครั้งก็กระจายเป็นสะเก็ด ลอกไปทั่วตัวและผิวหนังมีสีแดงจัด ข้อกระดูกอาจอักเสบมีอาการปวดมาก และเมื่อนานเข้าก็ทำให้หงิกงอและพิการไป
ไพทีริอาซิส โรซี (pityriasis rosea) เป็นอีกโรคหนึ่งในกลุ่มนี้ที่พบได้บ่อย โดยยังไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด นอกจากจะมีผู้คาดคะเนว่าน่าจะเป็นไวรัสชนิดหนึ่ง
ลักษณะของผื่นที่เกิดขึ้น ครั้งแรกที่เดียวจะเป็นปื้นโดดๆ ที่ผิวหนังบริเวณใดก็ได้ของร่างกาย ขนาดประมาณ ๒-๖เซนติเมตร อีกหลายวันต่อมาก็จะเกิด ผื่นเป็นปื้นที่มีสะเก็ดเป็นขุยๆ ตามมา ส่วนมากในบริเวณที่ปกคลุมด้วยเสื้อผ้า ผื่นจะมีรูปรีๆ และส่วนยาวจะขนานไปกับเส้นแยกของผิวหนัง สีของผื่นอาจเป็นสีชมพูหรือสีน้ำตาล และขนาดประมาณ ๒ เซนติเมตร หรือเล็กกว่านั้น สะเก็ดเล็กๆ ละเอียดๆ ที่คลุมอยู่ตรงกลางจะทำให้มีลักษณะเหมือนกระดาษมวนบุหรี่ผู้ป่วยอาจคันบ้างเล็กน้อย ในบางรายอาจมีไข้และอ่อนเพลีย ผื่นนี้หายไปได้เองภายใน ๒-๔ สัปดาห์ และเมื่อเป็นครั้งหนึ่งแล้วก็มักจะไม่เป็นอีก
