มหาวงษ์เป็นพงศาวดารที่ว่าด้วยเรื่องของพระพุทธศาสนาตั้งแต่การตั้งศากยวงศ์ พระพุทธเจ้าปรินิพพาน และเหตุการณ์ หลังจากนั้นผนวกกับการประดิษฐานพระพุทธศาสนาในลังกาทวีป และความเป็นมาของราชวงศ์ กษัตริย์องค์สำคัญๆ ของลังกา โดยเฉพาะผู้ที่ทรงเป็นเอกอัครศาสนูปถัมภก เช่น พระเจ้าอโศกมหาราช พระเจ้าทุษฐคามิณี คัมภีร์มหาวงษ์เป็นคัมภีร์สำคัญอย่างยิ่งในการศึกษาความเป็นมาของพระพุทธศาสนาในอินเดีย และลังกา โดยเฉพาะลังกาซึ่งเป็นศูนย์กลางของพระพุทธศาสนา หลังจากการสังคายนาพระไตรปิฎกครั้งที่ ๓ ในอินเดีย
ในประเทศไทย คัมภีร์มหาวงษ์ก็เข้ามา เป็นที่รู้จักตั้งแต่สมัยสุโขทัยแล้ว ในรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธยอดฟ้าจุฬาโลกมหาราชโปรดเกล้าฯ ให้แปลคัมภีร์นี้เป็นภาษาไทย ๓๘ ปริเฉท เนื้อเรื่องของมหาวงษ์ ที่จารึกไว้นั้น ย่อมาจากฉบับแปลในรัชกาลที่ ๑ กล่าวถึงกำเนิดของสีหะภาหุผู้สร้างเมืองสีหะปุระ (ลังกา) จนถึงเรื่องของพระเจ้าอภัยทุฐ ผู้เป็นกำลังสำคัญในการเผยแผ่พระพุทธศาสนา จารึกมีทั้งหมด ๓๒ แผ่น ประดิษฐานอยู่ที่พระวิหารพระพุทธไสยาสน์
