กุ้งก้ามกรามเป็นกุ้งน้ำจืด หากเมื่อฟักเป็นตัวอ่อนหรือลูกกุ้งจะต้องอาศัยอยู่ในน้ำกร่อยระยะหนึ่งตามธรรมชาติ เมื่อไข่กุ้งฟักออกเป็นตัวแล้วจะล่องลอยไปตามกระแสน้ำตามยถากรรม ด้วยเหตุนี้แม้ว่า แม่กุ้งตัวหนึ่งๆ จะวางไข่เป็นหมื่นเป็นแสนฟอง แต่จะเหลือรอดจนโตเพียงไม่กี่ตัวเท่านั้น ส่วนใหญ่มักเป็นเหยื่อของปลาเสียก่อน นอกจากนี้ ยังมีสาเหตุที่สำคัญอีกประการหนึ่งที่ทำให้กุ้งก้ามกรามในลำน้ำธรรมชาติลดน้อยลงอย่างรวดเร็ว คือ ปัญหาเรื่องน้ำเสียจากโรงงานอุตสาหกรรมและชุมชน รวมทั้งการสร้างเขื่อนเพื่อการชลประทาน ทำให้กุ้งก้ามกรามที่อยู่เหนือเขื่อนไม่สามารถเดินทางมายังบริเวณน้ำกร่อยเพื่อแพร่พันธุ์ได้ กุ้งก้ามกรามที่อยู่เหนือเขื่อนจึงลดน้อยลงและหมดไปในที่สุด
ด้วยเหตุนี้ วิธีที่จะช่วยไม่ให้กุ้งก้ามกรามมีจำนวนน้อยลงหรือสูญพันธ์ไปก็คือ การเพาะขยายพันธุ์ขึ้นมาทดแทน
