นอกจากพวกไข้ติดต่อเชื้อที่ออกผื่นตามผิวหนัง เช่น หัด อีสุกอีใส และฝีดาษแล้ว โรคผิวหนังที่พบได้บ่อย คือ เริม งูสวัด และหูด
เกิดจากไวรัสในกลุ่มเฮอร์พีส และเป็นตัวเดียวกันกับที่ทำให้เป็นอีสุกอีใส ความแตกต่างกันอยู่ที่ตัวผู้ป่วยเอง และสิ่งแวดล้อมที่ทำให้เกิดการติดเชื้อเท่านั้น งูสวัดมักจะเป็นในผู้ใหญ่ และผู้สูงอายุโดยมีอาการปวด ปวดแสบ ปวดร้อน และเจ็บนำมาก่อนที่ผิวหนัง ตามแนวเดินของประสาทส่วนปลายและอาจมีไข้ ปวดศีรษะ และอ่อนเพลีย อีกสองสามวันหรืออีกหลายวันถัด มา จะมีผื่นเกิดขึ้น ไม่ข้ามเส้นผ่านศูนย์กลางของร่างกายไปอีกข้างหนึ่ง และจำกัดอยู่แค่เพียงผิวหนังที่มีเส้นประสาทจากปมประสาทรับสัมผัส (sensory ganglion) แต่เพียงอย่างเดียว โดยเฉพาะบริเวณที่มักจะเป็นอีสุกอีใสมากที่สุดลักษณะของผื่นเป็นตุ่มพองน้ำใส ขึ้นชิดๆ กันรวมเป็นกลุ่มๆ อยู่บนฐานที่อักเสบแดง และตุ่มพองน้ำนี้ มักจะกลายเป็นหนอง ในอีกสองสามวันต่อมาต่อไปก็จะแห้งตกสะเก็ดใน ๗-๑๐ วัน ผื่นใหม่ๆ อาจเกิดขึ้นต่อมาอีก ๑-๔ วัน หรือจนถึง ๑ สัปดาห์ และสะเก็ดจะติดอยู่ประมาณ ๒-๓ สัปดาห์
ในผู้สูงอายุ ผื่นจะมีอาการรุนแรงและเป็นอยู่นานกว่าในผู้ที่มีอายุน้อย และอาการเจ็บปวดจะคงอยู่นาน ถึงแม้ว่าผื่นจะหายเรียบร้อยไปแล้วก็ตาม
โรคงูสวัดนี้อาจติดต่อไปยังผู้อื่นได้ โดยเฉพาะผู้ที่มีความโน้มเอียงต่อการติดเชื้ออยู่แล้ว และอาจเกิดขึ้นในรูปของอีสุกอีใส
