ยาที่มีลักษณะเป็นของเหลว ได้แก่ ยาน้ำ ได้แก่ ยาที่ใช้กิน เช่น ยาน้ำผสม (ยาหลายอย่างละลายน้ำ) ยาที่มีแอลกอฮอล์ปน (มีน้ำมันหอมระเหยด้วย)
ยาที่ใช้ฉีด (ยาฉีดเข้าใต้ผิวหนัง เข้ากล้ามเนื้อเข้าหลอดเลือดดำ เข้าข้อต่างๆ)
ยาที่ใช้ภายนอก (ยาทา ยาดม ยาหยอด ยาล้างแผลหรือโพรงต่างๆของร่างกาย)
ยาน้ำสกัด ได้แก่ ยาที่ได้จากการใช้แอลกอฮอล์สกัดจากพืช ยาพวกนี้มักมีแอลกอฮอล์อยู่ด้วย
ยาชง ได้แก่ ยาที่ได้จากการเอาใบยาแช่ในน้ำเดือดเช่นเดียวกับการชงชา
ยาที่มีลักษณะเป็นของแข็ง ได้แก่
ยาผง อาจเป็นผงตามธรรมดา เช่น ยาผงใช้โรยแผล ยากินแก้โรคกระเพาะ หรือเติมสารบางอย่างให้มีรสดีขึ้นก็ได้ เช่น ยาฟองฟู่ คือ ยาที่มีโซเดียมไบคาร์บอเนตกับกรดทาร์ทาริกหรือกรดซิตริก ยานี้ต้องผสมน้ำก่อนกิน และต้องรอให้หมดฟองคาร์บอนไดออกไซด์ก่อนจึงกินได้
ยาแคปซูล (ยาหลอด) อาจเป็นยาแคปซูลธรรมดาซึ่งทำด้วยเจละตินแข็ง ภายในบรรจุยาผง เช่น ยาปฏิชีวนะ หรือยาแคปซูลที่เคลือบด้วยเซลลูโลส แอซิดทาร์เทรต เพื่อให้แคปซูลไปแตกที่ลำไส้ ยาแคปซูลบางอย่างบรรจุยาผงชนิดเม็ดเล็กๆ เพื่อให้ฤทธิ์ยาอยู่นานขึ้น เรียกแคปซูลชนิดนี้ว่า สแปนซูล (ยาแคปซูลบางชนิดทำด้วยเจละตินอ่อน มีลักษณะยืดหยุ่น
ภายในบรรจุน้ำมันไว้ เช่น น้ำมันตับปลา)
ยาเม็ดอัด (แทเบลต) อาจเป็นยาเม็ดธรรมดาประกอบด้วยตัวยาอย่างเดียว เช่น ยาลดไข้ ยาแก้ปวด ยาเม็ดเป็นชั้นๆ ประกอบด้วยตัวยาหลายอย่าง เช่น ยาช่วยย่อยอาหาร ยาเม็ดทำเป็นชั้นๆ มีตัวยาที่ออกฤทธิ์เร็วช้าต่างกัน เพื่อใช้ยาออกฤทธิ์อยู่นาน ยาเม็ดมีรูอยู่ตรงกลางคล้ายชูชีพ (ยาอม) ยาเม็ดอัดอาจมีรูปต่างๆกัน เช่น รูปกลม รูปกระสวย รูปสามเหลี่ยม สี่เหลี่ยม ห้าเหลี่ยม หกเหลี่ยม ฯลฯ
ยาเม็ดเคลือบ คือ ยาเม็ดอัดที่นำมาเคลือบด้วยสีหรือสารบางอย่างเพื่อให้มีสีสวย กินง่าย เพราะมีรสดีไม่ขม หรือเพื่อให้ยาไปแตกที่ลำไส้
ยาเม็ดกลม (ยาลูกกลอน) ได้แก่ การเอายาผงมาผสมกับสารอื่นที่ช่วยยึด (น้ำผึ้ง น้ำเชื่อม) แล้วนวดให้เข้ากัน ปั้นเป็นเม็ดกลม (ยาไทยโบราณมักมีรูปยานี้มากเหมือนกัน นอกจากยาผง และยาเม็ดอัด) บางคราวมีการเคลือบยาเม็ดกลมเพื่อเหตุผลเช่นเดียวกับยาเม็ดเคลือบ
