๑. การปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดิน
ถ้าที่ดินเป็นป่าเปิดใหม่และความอุดมสมบูรณ์ของดินยังสูงอยู่ การใส่ปุ๋ยยังไม่จำเป็น เมื่อปลูกข้าวโพดติดต่อกันไป ๔-๕ ปี ควรจะเริ่มปรับปรุงความอุดมสมบูรณ์ของดินบ้าง อาจใส่ปุ๋ยพืชสด ปุ๋ยคอก หรือปุ๋ยวิทยาศาสตร์ก็ได้
การปลูกพืชตระกูลถั่ว เช่น ปอเทือง (Crotalaria juncea) และโสนไต้หวัน (Sesbania sesban) เพื่อไถกลบเป็นปุ๋ยพืชสด เป็นวิธีเพิ่มอินทรียวัตถุและอาหารพืชลงในดินที่ดีและประหยัดวิธีหนึ่ง ถ้ามีปุ๋ยมูลวัวควายใส่ด้วยไร่ละประมาณ ๓-๔ ตัน/ปี ยิ่งดี
สำหรับการใช้ปุ๋ยวิทยาศาสตร์นั้น ในแหล่งปลูกข้าวโพดทั่ว ๆ ไปควรใช้ปุ๋ยที่มีธาตุไนโตรเจน (N) และฟอสฟอรัส (P2O5) ประมาณ ๘-๑๖ กิโลกรัม/ไร่ และมีธาตุโพแทสเซียม (K2O) ประมาณ ๔-๘ กิโลกรัม/ไร่ สำหรับระยะเวลาในการใส่ปุ๋ยนั้น อาจใส่ปุ๋ยผสมทั้งหมดก่อนปลูก หรืออาจใส่ปุ๋ยไนโตรเจนครึ่งหนึ่ง รวมกับปุ๋ยผสมฟอสฟอรัสและโพแทสเซียมทั้งหมดก่อนปลูก แล้วใส่ปุ๋ยไนโตรเจนครึ่งที่เหลือ เมื่อข้าวโพดอายุประมาณ ๒-๓ สัปดาห์
๒. การปราบวัชพืช
วัชพืชเป็นศัตรูสำคัญของข้าวโพด ยิ่งถ้าเตรียมดินไม่ดี วัชพืชจะขึ้นมาแย่งอาหารในดินของข้าวโพด ทำให้ได้ผลไม่เต็มเม็ดเต็มหน่วย การกำจัดวัชพืชควรกระทำอย่างน้อย ๑ ครั้งหลังจากปลูก อาจจะใช้วิธีไถพรวนระหว่างแถวหรือจะใช้จอบถากก็ได้ การใช้สารเคมีพวกอะทราซีน (atrazine) พ่นก่อนปลูกข้าวโพด นับว่าควบคุมการงอกของวัชพืชได้ดี วิธีการใช้คือ ละลายเนื้อยาแท้ประมาณ ๕๐๐-๑,๐๐๐ กรัม/น้ำ ๔๐-๘๐ ลิตรพ่นในเนื้อที่ ๑ ไร่ ก่อนหรือหลังจากปลูกเสร็จ อย่างไรก็ตาม ยาปราบวัชพืชนี้จะให้ผลดีก็ต่อเมื่อมีความชื้นในดินดีเท่านั้น
๓. การป้องกันและการกำจัด โรคแมลงศัตรูข้าวโพด
โรคข้าวโพดที่มีความรุนแรง ได้แก่ โรคราน้ำค้าง (downy mildew) ถ้าเป็นแล้ว ต้นข้าวโดดจะไม่ให้ผลิตผล ปัจจุบันยังไม่มีสารเคมีชนิดใดที่กำจัดเชื้อราชนิดนี้ได้ วิธีป้องกันคือ การคัดหาพันธุ์ข้าวโพดที่ต้านทานโรคนี้ ได้เท่านั้น โรคข้าวโพดอื่น ๆ ไม่มีความรุนแรงนักในประเทศไทย
แมลงที่ทำลายข้าวโพดรุนแรง คือ ตั๊กแตนปาทังกา (Patanga succincta L.) แมลงพวกนี้จะทำลายข้าวโพดตั้งแต่ระยะต้นอ่อนไปจนถึงต้นแก่เริ่มออกฝัก อาจกำจัดโดยใช้ยาดีลดริน ๒% ชนิดผง พ่นในอัตรา ๕ กิโลกรัม/ไร่ หรือถ้าเป็นยาดีลดรินชนิดน้ำ ใช้เนื้อยาแท้ ๕๐-๑๐๐ กรัม ผสมน้ำในอัตราเดียวกัน ฉีดขณะตั๊กแตนยังเป็นตัวอ่อนอยู่ และเว้นระยะการพ่นยา ๗-๑๐ วัน
