คนไทยนิยมใช้ถ่านไม้และฟืนเป็นเชื้อเพลิงประจำบ้านมาแต่โบราณกาลแล้ว ถ่านไม้มีลักษณะพิเศษดีกว่าฟืน คือ ให้ควันน้อย และมีค่าความร้อนของเชื้อเพลิงสูงกว่า ถ่านไม้ได้มาจากการเผาฟืนในที่จำกัด โดยมิให้อากาศเข้าไปผสมได้ มิฉะนั้นจะเกิดเป็นเถ้าหมด
พืชที่ใช้เผาทำถ่านนั้นได้มาจากไม้ประเภทไม้เบญจพรรณซึ่งขึ้นอยู่ตามป่า และไม่มีคุณค่าพอในการนำมาสร้างบ้านพักอาศัย ถ่านที่ใช้ในการหุงต้มนี้ เขาจะจัดใส่ถุงกระดาษ กระชุหรือกระสอบ วางขายตามร้านขายของชำทั่วไป
เนื่องจากประชากรของเราได้เพิ่มสูงมากขึ้นทุกๆปี ไม้ทั้งหลายที่อยู่ตามป่าก็เริ่มจะหายากขึ้น และป่าบางเขตก็เป็นป่าสงวนซึ่งห้ามมิให้มีการตัดไม้ เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงเกิดความจำเป็นที่ต้องหาเชื้อเพลิงชนิดอื่นมาใช้ในการหุงต้ม เพื่อเป็นการชดเชยถ่านไม้ซึ่งนับวันจะมีปริมาณลดลง เชื้อเพลิงที่ได้มีการริเริ่มนำมาใช้ และบัดนี้เริ่มใช้กันแพร่หลายในเขตนครหลวง และตามต่างจังหวัด ได้แก่ ก๊าซเชื้อเพลิง
ก๊าซที่ใช้ในการหุงต้มนี้เป็นผลพลอยได้จากการกลั่นน้ำมัน-ดิบ เพื่อให้ได้น้ำมันเบนซิน น้ำมันก๊าดและน้ำมันดีเซล ตลอดจนน้ำมันเตา จาระบี และยางแอสฟัลต์
