เครื่องปั้นดินเผาฟูนัน - อ่านสารานุกรมไทย

          วัฒนธรรมของรัฐฟูนันนั้นปรากฏอยู่ในจดหมายเหตุจีนครั้งพุทธศตวรรษที่ ๖ แต่เดิมนักวิชาการเชื่อกันว่าศูนย์กลางน่าจะอยู่ทางแถบลุ่มแม่น้ำโขงตอนใต้ระหว่างพุทธศตวรรษที่ ๖-๘ และคำว่า "ฟูนัน" สันนิษฐานว่าน่าจะมาจากภาษาอินเดียใต้และภาษาเขมรโบราณว่า "บนัน" หรือ "พนม" ซึ่งแปลว่า ภูเขา และพระนามของกษัตริย์ฟูนันในภาษาสันสกฤตว่า "บรรพตภูบาล" หรือ "ไศลราช" และพระนามนี้ได้ถูกนำไปใช้เป็นชื่อราชวงศ์ในรัฐศรีวิชัยว่า "ไศเลนทร์" ในพุทธศตวรรษที่ ๑๓ ด้วย
          กล่าวได้ว่า วัฒนธรรมฟูนันได้แผ่อิทธิพลปรากฏอยู่ในเขตประเทศเวียดนามตอนใต้ เมื่อได้มีการขุดค้นทางโบราณคดีที่เมืองออกแก้ว ยังมีแถบลุ่มแม่น้ำโขงตอนกลาง แถบลุ่มแม่น้ำเจ้าพระยา และแหลมมลายู
          สำหรับลักษณะเครื่องปั้นดินเผาของฟูนันนั้นไม่มีให้ศึกษาอย่างเด่นชัด แต่จากการที่มีความสัมพันธ์กับอินเดียทั้งเชื้อสายของกษัตริย์และประเพณีต่างๆ ดังนั้นรูปแบบของเครื่องปั้นดินเผาซึ่งเป็นภาชนะที่ใช้ในชีวิตประจำวันนั้น น่าจะมีรูปแบบคล้ายกับภาชนะโลหะที่ใช้ในราชสำนักและใช้ในพิธีกรรม  ซึ่งมีรูปแบบที่คล้ายกับภาชนะของทางอินเดียไม่ว่าจะเป็นหม้อก้นกลม คอสูงตะคัน ตะเกียง และพาน ที่มีทั้งแบบเรียบและตกแต่งตัวภาชนะด้วยลายประทับเป็นรูปฟันปลาหรือเขียนสีแดงที่ตัวภาชนะ ซึ่งล้วนแต่เป็นต้นแบบของภาชนะดินเผาทวารวดีสืบต่อมาก็เป็นได้