มีหลายชนิด คือ
๑. ยาเม็ดที่จะกลายเป็นฟอง (foam tablet)
๒. ครีมและเจลลี (cream and jellies)
๓. ขี้ผึ้งสอดช่องคลอด (suppositories)
๔. ฟองอัดแอโรซอล (aerosol foams)
หลักทั่วไปในการใช้ยา
ยาพวกนี้มีหลักในการใช้คล้ายคลึงกัน คือ
๑. ใส่ยาก่อนมีการอยู่ร่วมกันทุกครั้ง รอให้ยากระจายทั่วช่องคลอดประมาณ ๕-๑๐ นาที (แล้วแต่ชนิดของยา) แล้วจึงอยู่ร่วมกัน ยาประเภทนี้มีฤทธิ์ป้องกันอยู่ได้ภายในเวลาประมาณ ๑ ชั่วโมง หลังจากใส่ยา
๒. การใส่ยาเข้าช่องคลอด ต้องใส่ให้ลึกพอ
๓. ขนาดของยาที่ใช้แล้วแต่ชนิดของยา แต่ในรายต่อไปนี้ควรเพิ่มยาเป็น ๒ เท่าของขนาดปกติ คือ รายที่มีช่องคลอดกว้างและลึกมาก และรายที่ฝีเย็บขาดมาก เพราะยาอาจไหลออกมาภายนอกได้มาก
๔. ภายหลังใส่ยาแล้วไม่ควรลุก ยืน เดิน หรือไปนั่งถ่ายปัสสาวะ จนกว่าจะมีการอยู่ร่วมกันเรียบร้อยแล้ว ก่อนใส่ยาควรถ่ายปัสสาวะให้เรียบร้อย
๕. ไม่ควรทำการสวนล้างช่องคลอดหลังการอยู่ร่วมกัน เพราะจะทำให้ฤทธิ์ในการป้องกันเสียไปถ้าต้องการล้าง ควรทำภายหลังการอยู่ร่วมกันไม่ต่ำกว่า ๖ ชั่วโมง
ประสิทธิภาพ
ผลของการใช้ยาประเภทนี้ มีแตกต่างกันมากในแต่ละรายงาน บางรายงานก็ได้ผลดี บางรายงานมีการตั้งครรภ์สูงถึงร้อยละ ๒๐ ของผู้ใช้ ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับชนิดของยา และการใช้ยาถูกต้องเพียงไร
ข้อเสียของยาฆ่าเชื้ออสุจิในช่องคลอด
๑. อาจทำให้เกิดการคันหรือแสบๆ ในรายที่แพ้ยา
๒. ทำให้การหล่อลื่นในช่องคลอดน้อยเกินไป
๓. มักไหลออกมาเปรอะเปื้อนภายนอก ทำให้ผู้ใช้รำคาญ
ข้อดีของยาฆ่าเชื้อโรคอสุจิในช่องคลอด
ยานี้มีข้อดีที่ใช้ง่าย และไม่จำเป็นต้องอยู่ในความดูแลของแพทย์ อย่างไรก็ดี ยาชนิดนี้ไม่อยู่ในความนิยม เพราะมีวิธีใหม่ๆ ที่สะดวกกว่า และมีประสิทธิภาพดีกว่าเข้ามาแทน
