
ได้แก่ความพิการของอวัยวะต่อไปนี้
ก. ฝาปิดกล่องเสียงอ่อนตัวหรืออ่อนนุ่มมากเกินไป ทำให้หายใจเข้ามีเสียงสั่นเครือ คอบุ๋มหรือหน้าอกบุ๋ม อาการจะเป็นมากเมื่อนอนหงาย และอาการน้อยลงเมื่อนอนคว่ำ มีอาการตั้งแต่แรกเกิดหรืออายุหลายเดือน โรคนี้หายเองเมื่อเด็กอายุประมาณ ๒ ปี
ข. หลอดลมคอที่อยู่ต่ำกว่าสายเสียงตีบแคบ เด็กมีอาการตั้งแต่เกิด เสียงค่อย หายใจลำบากและมีเสียงดังเวลาหายใจออก ถ้ามีการอักเสบของหลอดลมคอ อาจอุดกั้นทำให้หายใจไม่ออก ต้องเจาะคอใส่ท่อหายใจชั่วคราว โรคนี้หายเองเมื่อเด็กโตขึ้นและขนาดหลอดลมโตขึ้นตามอายุ
ค. สายเสียงมีแผ่นพังผืดระหว่างสายเสียงทั้ง ๒ ข้าง เด็กมีอาการตั้งแต่แรกเกิด เสียงแหบ ร้องเสียงค่อย หายใจลำบาก และหายใจเข้ามีเสียงดังโรคนี้ไม่หายเอง ต้องรักษาโดยการผ่าตัด
ง. สายเสียงเป็นอัมพาตข้างเดียวหรือทั้ง ๒ ข้างก็ได้ เด็กมีเสียงแหบตั้งแต่แรกเกิด หายใจลำบาก และหายใจเข้ามีเสียงดัง สายเสียงที่เป็นอัมพาตข้างเดียวเสียงหายแหบใน ๒-๓ เดือน ถ้าเป็นทั้ง ๒ ข้างอาจจะหายใจติดขัด ต้องเจาะคอใส่ท่อหายใจ รักษาโดยการผ่าตัดกล่องเสียงให้สายเสียงแยกออกจากกัน