ยาย้อมผม - ถามตอบที่ Sanook! Guru

        การย้อมสีผมให้ติดแน่นทนนานเป็นกระบวนการที่ไม่เคยปลอดภัยร้อยเปอร์เซ็นต์   อันตรายจากการระคายเคือง   ผื่นแดงและการแปรเปลี่ยนโครงสร้างในเซลล์อันนำไปสู่โรคมะเร็ง ยังคงมีอยู่แม้แต่ในยาย้อมผมที่ผ่านการทดสอบและขายกันอยู่ในท้องตลาดทุกวันนี้   อย่างไรก็ดี   ยาย้อมผมในยุคปัจจุบันยังนับว่าปลอดภัยกว่าสูตรที่กัดเส้นผมและหนังศีรษะที่ใช้กันในอดีต         อูยีน สกูลเลอ นักเคมีชาวฝรั่งเศสสามารถพัฒนาปรับปรุงสูตรน้ำยาย้อมผมที่ปลอดภัยมากขึ้นแก่ผู้ใช้ได้สำเร็จ เมื่อปี ค ศ ๑๙๐๙ ส่วนผสมสำคัญคือสารเคมีใหม่ที่เพิ่งค้นพบชื่อ “ พาราเฟธีลีนไดอะซีน ”   สกูลเลอได้ก่อตั้งบริษัทลอเรลขึ้น แต่ผลิตภัณฑ์ใหม่นี้ยังจำหน่ายได้น้อยมากในช่วงแรก ทั้งนี้เพราะผู้หญิงส่วนใหญ่ยังต่อต้านการย้อมผม โดยเชื่อว่าการย้อมผมเป็นสิ่งที่นักแสดงหญิงเท่านั้นพึงกระทำ ในปี ค ศ ๑๙๕๐ ผู้หญิงอเมริกันเพียงร้อยละ ๗   ย้อมผมของเธอ เปรียบเทียบกับตัวเลขร้อยละ ๗๕ ในปัจจุบัน         อันที่จริงการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์ยาย้อมผม ไม่ได้เกิดขึ้นจากตัวผลิตภัณฑ์ที่มีความปลอดภัยสูงขึ้น หรือจากสูตรขั้นตอนเดียวที่ใช้ได้สะดวกขึ้น แต่เกิดจากการโฆษณาอันชาญฉลาดเพื่อสร้างภาพลักษณ์ใหม่ของผู้ใช้ยาย้อมผมการรณรงค์ดังกล่าวนำขบวนโดยบริษัทแคลรอล         นักเขียนคำโฆษณาชาวนิวยอรก์ ชื่อ เชอร์ลี โพลีคอฟ คิดประโยคขึ้นสองประโยคซึ่งติดปากคนทั้งประเทศอย่างรวดเร็ว “ เธอทำหรือเปล่า “ มีแต่ช่างผมของเธอเท่านั้นที่รู้ ”   ทางบริษัทฯ ขอให้มีตัวแสดงเด็กปรากฏอยู่ในภาพโฆษณาทุกภาพด้วย เพื่อสื่อว่านางแบบที่ใช้ยาย้อมผมนั้นเป็นสตรีที่น่าเคารพ อาจเป็น “ คุณแม่ ” ของเด็กคนนั้นก็ได้ การณ์กลับเป็นว่าความหมายแฝงในประโยคที่ว่า “ เธอทำหรือเปล่า quot   ได้ก่อให้เกิดการวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวางและทำให้สินค้าเป็นที่รู้จักกันดีในหมู่ประชาชน คำโฆษณาถูกนำมาดัดแปลงในเชิงล้อเลียนว่า         “ เธอทำ หรือเปล่า quot   นิตยสารไลฟ์ถึงกับปฏิเสธที่จะลงโฆษณาชิ้นนี้ โดยให้เหตุผลว่ามีความหมายสองแง่สองง่าม   ผู้บริหารของบริษัท แคลรอลได้ท้าให้คณะกรรมการเซ็นเซอร์ของไลฟ์ ซึ่งประกอบด้วยกรรมการผู้ชายทั้งคณะ   ทำการทดสอบคำโฆษณาดังกล่าวโดยให้ทั้งผู้ชายและผู้หญิงลองอ่านดู ผลการทดสอบปรากฏว่าไม่มีผู้หญิงคนใดเลยที่อ่านแล้วรู้สึกว่าข้อความโฆษณา แฝงความหมายในเชิงสัปดน   ตรงกันข้ามผู้ชายทุกคนที่อ่านกลับรู้สึกไปในทางนั้น         ในที่สุดนิตยสารไลฟ์ยอมอ่อนข้อ   ยาย้อมผมกลายเป็นสินค้าขายดี และการย้อมผมก็ไม่ใช่สิ่งที่น่ารังเกียจน่าอับอายอีกต่อไป ในปลายทศวรรษที่ ๖๐ เกือบร้อยละ ๗๐ ของผู้หญิงอเมริกัน และผู้ชายอเมริกันจำนวน   ๒   ล้านคนนิยมใช้ยาย้อมผมเพื่อเปลี่ยนสีผมตามธรรมชาติของตน “ ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม สำนักพิมพ์สารคดี ”