หยดหยาดแห่งชีวิต - ถามตอบที่ Sanook! Guru

วิทยาการในการเก็บรักษาเชื้ออสุจิของมนุษย์พัฒนาขึ้นมาตั้งแต่ ๔๐-๕๐ ปีที่แล้ว แต่ธนาคารเก็บน้ำเชื้อเพิ่งมีขึ้นเมื่อช่วงปี ค ศ ๑๙๗๐ ในสหรัฐอเมริกา จนถึงปัจจุบันกิจการนี้ขยายตัวอย่างรวดเร็ว การเป็นผู้บริจาคเชื้ออสุจิอาจดูเหมือนง่าย แต่ในความเป็นจริงต้องผ่านการทดสอบคุณสมบัติหลายขั้นตอน ขั้นแรกคือนับจำนวนตัวอสุจิว่ามีมากพอหรือไม่ เนื่องจากอสุจิมักตายไปบ้างระหว่างการแช่แข็ง วิธีนับจะใช้เครื่องนับไฟฟ้าอัตโนมัติแบบเดียวกับที่โรงพยาบาลใช้นับเม็ดเลือดขาว เม็ดเลือดแดง ผู้ที่จะได้รับคัดเลือกให้เป็นผู้บริจาค น้ำเชื้อของเขาต้องมีตัวอสุจิ๑๐๐-๑๑๐ ล้านตัวต่อลูกบาศก์เซนติเมตร ในขณะที่ผู้ชายอเมริกันทั่วไปมีตัวอสุจิเพียง ๕๐-๖๐ ล้านตัวต่อลูกบาศก์เซนติเมตรเท่านั้น เพียงแค่ขั้นตอนแรกก็คัดคนออกไปถึงร้อยละ ๘๐ แล้วจากนั้นช่างเทคนิคจะถ่ายทอดภาพตัวอสุจิขึ้นจอ เพื่อดูว่ารูปร่างปรกติหรือไม่ ขั้นตอนต่อไป คือทดสอบการเคลื่อนไหวของตัวอสุจิ   ถ้าตัวอสุจิเคลื่อนไหวน้อยกว่าร้อยละ ๖๕-๗๐ ก็ไม่เข้าข่าย เพราะอัตราการเคลื่อนไหวจะลดลงจากการแช่แข็งได้เหมือนกัน   จากนั้นจึงนำตัวอย่างอสุจิที่เข้าข่ายไปทดสอบโดยการแช่แข็งแล้วทำให้ละลายในทันที เพื่อให้แน่ใจว่าตัวอสุจิร้อยละ ๗๕ ที่เหลือรอดจากการแช่แข็งไม่เปลี่ยนสภาพไป หากผู้ที่ต้องการบริจาคเชื้ออสุจิสอบผ่านสองขั้นตอนข้างต้น   สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือ   ตอบแบบสอบถามยาวเหยียดเกี่ยวกับประวัติทางการแพทย์และพันธุกรรม   ผ่านการทดสอบร่างกายและถูกสัมภาษณ์เกี่ยวกับอาชีพ   งานอดิเรก ศาสนา เชื้อชาติความสูง   กลุ่มเลือด และอื่น ๆ เพื่อร่างประวัติชีวิตอย่างละเอียดสาเหตุที่ต้องรู้ละเอียดโดยเฉพาะในเรื่องของพันธุกรรม เนื่องจากเวลาเลือกน้ำเชื้อให้แก่หญิงที่ต้องการตั้งครรภ์โดยวิธีผสมเทียม ทางธนาคารต้องการเลือกผู้บริจาคที่มีลักษณะคล้ายคลึงกับสามีของหญิงคนนั้นมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ สถิติที่น่าสนใจอีกอันหนึ่งก็คือ ผู้หญิงราวร้อยละ ๑๐ ที่ตั้งครรภ์โดยวิธีนี้ยังเป็นโสดและอาศัยอยู่คนเดียว เพื่อป้องกันปัญหาทางกฎหมายและอารมณ์ ผู้บริจาคและธนาคารน้ำเชื้อจะร่างสัญญารับประกันว่าชื่อของทั้งผู้บริจาคและผู้รับบริจาคจะถูกเก็บเป็นความลับ ชายเจ้าของน้ำเชื้อจะไม่มีวันรู้เลยว่า   หญิงที่ตั้งครรภ์ด้วยเชื้อของตนเป็นใคร   อยู่ที่ไหน หรือมีลูกจากเขากี่คน ในขณะเดียวกันแม่เด็กก็ไม่อาจรู้ได้ว่าใครคือผู้บริจาคน้ำเชื้อ เมื่อคุณสมบัติเป็นที่ยอมรับของธนาคาร ผู้บริจาคจะต้องมาบริจาคน้ำเชื้อบ่อย ๆ และต้องงดเว้นกิจกรรมทางเพศสามวันในช่วงบริจาคน้ำเชื้อ เนื่องจากจำนวนตัวอสุจิจะลดลงหลังการหลั่งแต่ละครั้ง เมื่อบริจาคอสุจิแล้วธนาคารจะนำตัวอย่างไปวิเคราะห์บนจานเพาะเชื้อเพื่อตรวจดูว่ามีการปนเปื้อนหรือกามโรคหรือไม่หากทุกอย่างสมบูรณ์แบบ ผู้บริจาคจะได้ค่าตอบแทนราว ๒๐ดอลลาร์สหรัฐต่อการบริจาคแต่ละครั้ง “ ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม สำนักพิมพ์สารคดี ”