เมื่อลูกเข้าขวบปีที่สองพ่อแม่มักหนักใจที่ลูกไม่ยอมกินอาหาร ลูกจะสนใจเล่นมากกว่ากินอาหาร แม้ว่าพ่อแม่จะหลอกล่ออย่างไรก็ตาม อาจใช้วิธีหลอกล่อด้วยของเล่น อุ้มเดินไปรอบๆ สนามหน้าบ้านแล้วตามป้อน หรือจะต้องขับรถตระเวนป้อนข้าวรอบหมู่บ้านก็ตาม จะมีวิธีแก้ไขอย่างไรบ้างให้ลูกกินข้าวได้เยอะๆ
สาเหตุ ที่เด็กปฏิเสธไม่ยอมกินอาหารมีดังนี้ 1 พัฒนาการของเด็ก เด็กอายุ 1-2 ขวบที่เริ่มเดินได้ พูดได้ จะต้องการเล่น ต้องการสำรวจสิ่งแปลกใหม่มากกว่า อีกอย่างหนึ่งคือเด็กวัยนี้ต้องการเป็นตัวของตัวเอง ต้องการจับช้อนและหยิบอาหารเข้าปากเอง ถ้าพ่อแม่ห้ามปรามและดุว่าลงโทษเด็กๆ ก็จะอาละวาดไม่ยอมกินอาหารได้ 2 ความต้องการอาหาร ปริมาณความต้องการอาหารและความอยากอาหารในแต่ละมื้อของแต่ละคนไม่เท่ากัน บ่อยครั้งที่ในตอนเช้าเด็กยังไม่อยากอาหาร แต่จะถูกพ่อแม่บังคับให้กินอาหาร 3 ความชอบและไม่ชอบอาหาร แม่มักจะเตรียมอาหารให้เด็กเล็กในแต่ละมื้อซ้ำๆ กัน เด็กจึงเบื่ออาหารในบางมื้อได้ 4 ความเจ็บป่วย เมื่อเด็กเจ็บป่วยเด็กจะงอแงและเบื่ออาหารได้ 5 ปัจจัยด้านพ่อแม่ ความกังวลของพ่อแม่ ผู้ใหญ่ที่เลี้ยงดูเด็กอาจกังวลอย่างมากว่าเด็กจะได้อาหารไม่เพียงพอ ทำให้ร่างกายและสมองไม่เจริญเติบโตเท่าที่ควร จึงบังคับให้เด็กกินอาหารเยอะๆ ทั้งๆ ที่เด็กได้อาหารเพียงพอแล้ว พ่อแม่เอาใจใส่เรื่องน้ำหนักของเด็กมากเกินไป โดยปกติในขวบปีแรกเด็กจะเจริญเติบโตค่อนข้างมาก น้ำหนักเพิ่มเป็น 3 เท่าของน้ำหนักแรกเกิด ส่วนสูงเพิ่มขึ้นถึง 25 ซม แต่ในปีที่ 2 น้ำหนักเด็กจะเพิ่มขึ้นเพียง 3 กิโลกรัมใน 1 ปี และส่วนสูงเพิ่มเพียง 10 -15 ซม เท่านั้นจึงทำให้พ่อแม่รู้สึกไม่สบายใจคิดว่าลูกมีน้ำหนักน้อยกว่าปกติ คำนึงถึงหลักโภชนาการมากเกินไป พ่อแม่บางคนพยายามให้เด็กได้รับอาหารครบทุกหมู่ในแต่ละมื้อตามหลักโภชนาการ จึงบังคับเคี่ยวเข็ญเด็กในเรื่องกินอย่างมาก ขาดความเข้าใจพัฒนาการเด็ก เด็กอายุ 2-3 ขวบจะมีลักษณะเป็นตัวของตัวเอง ถ้าพ่อแม่บังคับเด็กก็จะต่อต้าน ขาดทักษะในการเลี้ยงดู พ่อแม่บางรายไม่รู้จักวิธีเล่นหรือมีกิจกรรมอื่นๆ ร่วมกับเด็กที่จะทำให้เด็กมีความสุข พ่อแม่จะคอยดูแลเอาใจใส่และสนใจเฉพาะเรื่องอาหารการกินเท่านั้น อิทธิพลจากญาติพี่น้อง บางครั้งญาติผู้ใหญ่ผลักดันทั้งทางตรงและทางอ้อมให้พ่อแม่เคี่ยวเข็ญเรื่องอาหารกับเด็ก ทำให้เด็กเบื่อและต่อต้านผู้ใหญ่ วิธีแก้ไข ถ้าหากว่าเด็กมีน้ำหนักและส่วนสูงอยู่ในเกณฑ์ปกติ พ่อแม่ไม่ควรกังวลเรื่องนี้มากนัก ควรเตรียมอาหารให้เด็กเป็นเวลาและครบทุกมื้อ จัดอาหารให้เด็กที่โต๊ะอาหาร ไม่เคี่ยวเข็ญ บังคับหรือเสียงดังกับเด็กมากเกินไป และไม่ควรดึงดูดความสนใจเด็กจากการกินอาหาร เช่น ไม่เอาของเล่นมาล่อ ไม่เปิดการ์ตูนให้เด็กดูในเวลาอาหาร กำหนดเวลากินไม่ควรเกิน 30 นาที ตักอาหารให้เด็กในปริมาณน้อย ถ้าหมดแล้วค่อยเติมใหม่ ให้เด็กลองใช้ช้อนตักอาหารกินเอง ถึงแม้จะเลอะเทอะบ้างก็ตาม ไม่ควรบังคับหรือเคี่ยวเข็ญถ้าเด็กไม่ยอมกินหรือกินน้อย ให้เก็บอาหารเมื่อหมดเวลาตามที่กำหนดแล้ว เพื่อให้เด็กเรียนรู้ว่า quot ความหิว quot เป็นอย่างไร พ่อแม่ส่วนมากมักจะให้อาหารอย่างอื่นทดแทนเมื่อเด็กไม่ยอมกินข้าวจึงทำให้เด็กไม่หิว ดังนั้นไม่ควรให้ขนม นม น้ำหวานหรือผลไม้ทดแทน นอกจากน้ำเปล่าจนถึงมื้อถัดไป ควรเปลี่ยนแปลงเมนูอาหารลูกรักบ้าง เพิ่มสีสันให้ดูน่ารับประทาน ถ้าเด็กเลือกกินและไม่ยอมกินผัก ควรจะผ่อนปรน ไม่ต้องบังคับเคี่ยวเข็ญแต่อาจเปลี่ยนรูปแบบอาหารทำเป็นผักชุบแป้งทอดให้เด็กลองชิมดู ถ้าเด็กชอบจึงเพิ่มปริมาณมากขึ้น เด็กบางคนอาจไม่ยอมเคี้ยวหมู จึงบ้วนคายทิ้ง อาจจะหั่นชิ้นเล็กๆ แบบลูกเต๋าให้ลองชิม พูดชมเชยถ้าเด็กกินได้ดีหรือลองชิมอาหารรสชาดใหม่ๆ บางครั้งอาจต้องมีเทคนิคเล็กน้อยให้เด็กยอมกินยอมเคี้ยว เมื่อเด็กกินได้ดีควรชมเชย ที่มา เว็บไซต์สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์
ร่วมเป็นแฟนเพจเรา บน Facebook..ได้ที่นี่เลย!!
สงวนลิขสิทธิ์ © บริษัท เทนเซ็นต์ (ประเทศไทย) จำกัด
