ข้าวฟ่างเป็นธัญพืชที่สำคัญชนิดหนึ่งของโลกปลูกมากรองจากข้าวสาลี ข้าวเจ้า และข้าวโพดแพร่หลายทั่วไปในทุกทวีปในเขตร้อนและเขตกึ่งร้อน ตลอดจนเขตอบอุ่นของโลก ข้าวฟ่างเป็นธัญพืชที่มนุษย์นำมาใช้ประโยชน์ได้หลายรูปแบบเมล็ดข้าวฟ่างใช้เป็นอาหารของมนุษย์และสัตว์ลำต้นและใบสามารถนำมาใช้เป็นอาหารสัตว์ ที่อยู่อาศัย และเป็นเชื้อเพลิงได้ด้วย ข้าวฟ่างเป็นพืชที่ปลูกง่าย ทนทานต่อสภาพแห้งแล้งได้ดี สามารถเจริญเติบโตได้ในพื้นที่ ที่มีปริมาณน้ำฝนไม่มากนักปลูกได้ในดินแทบทุกชนิด ยกเว้นดินทรายจัด (ดินที่มีส่วนผสม ของทรายมากกว่าเนื้อดิน จนปั้นเป็นก้อนไม่ได้) ที่ลุ่มน้ำขัง และดิน เป็นกรด-เบสจัดการดูแลรักษาไม่ยุ่งยาก เมื่อเก็บเกี่ยวครั้งแรกแล้ว หากมีการตัดแต่งไว้ตอแล้วปล่อยให้หน่อเจริญเติบโต ถ้าไม่มีปัญหาก็จะผลิดอกออกช่อติดเมล็ด และสามารถเก็บเกี่ยวผลิตผลได้อีกครั้ง
ในประเทศไทยมีการปลูกข้าวฟ่างกันมานานแล้ว แต่เพิ่งจะปลูกกันเป็นการค้าเมื่อไม่นานมานี้ประเทศไทยผลิตข้าวฟ่างได้ปีหนึ่งๆ ประมาณ ๒-๓ แสนตัน แล้วแต่สภาพดินฟ้าอากาศ ข้าวฟ่างที่ผลิตได้ส่วนใหญ่ ส่งออกไปขายยังตลาดต่างประเทศเช่นเดียวกับข้าวโพด ประเทศที่รับซื้อข้าวฟ่างจากไทยรายใหญ่ๆ ได้แก่ มาเลเซีย ไต้หวัน ไนจีเรีย ญี่ปุ่น สิงคโปร์ ฮ่องกง และประเทศแถบ ตะวันออกกลาง การใช้ข้าวฟ่างเป็นอาหารสัตว์ภายในประเทศเริ่มมีความสำคัญเพิ่มขึ้นตามลำดับ เนื่องจากเมล็ดข้าวฟ่างมีคุณค่าอาหารที่เป็นประโยชน์ต่อสัตว์เลี้ยงทัดเทียมกับข้าวโพดและธัญพืชอื่นๆ แต่มีราคาถูกกว่า ความนิยมที่จะใช้ข้าวฟ่างมาทดแทนธัญพืชอื่นๆ ในอุตสาหกรรมอาหารสัตว์มีแนวโน้มที่จะเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ
