น้ำหอม - ถามตอบที่ Sanook! Guru

                  มนุษย์ในสมัยที่ยังไม่รู้จักเพาะปลูกและเลี้ยงสัตว์   แต่เที่ยวเสาะแสวงหาอาหารกิน เชื่อว่าของถวายอย่างดีที่สุดที่เขาสามารถถวายแต่เทพเจ้าได้ ก็คือสัตว์ที่ฆ่ามาได้ น้ำหอมจึงมีต้นกำเนิดเป็นเครื่องระงับกลิ่น ซึ่งโรยลงบนซากสัตว์เพื่อกลบกลิ่นคาวเนื้อที่ไหม้ไฟในพิธีเช่นสังเวย   คำว่า   น้ำหอม   ตามรากศัพท์ภาษาละติน แปลว่า   “ ผ่านมาตามควัน ”   ซึ่งอธิบายได้อย่างชัดเจนถึงลักษณะที่กลิ่นหอมมาเข้าจมูกผู้สังเวย โดยผ่านมาตามควันอันเกิดจากการเผาสัตว์สังเวย                   เมื่อเวลาผ่านไป   กลิ่นหอมฉุนในรูปของควันได้กลายสภาพเป็นของบูชาไปเสียเอง การเผายางไม้หอม   เช่น   กำยาน   อบเชย   เป็นเครื่องแสดงความเคารพสูงสุดของมนุษย์ต่อเทพเจ้าการเปลี่ยนจากเครื่องหอมกลิ่นแรงเพื่อกลบกลิ่นคาวมาเป็นน้ำหอมกลิ่นอ่อน ๆ จากผลไม้และดอกไม้   เกิดขึ้นเมื่อ ๖ ๐๐๐   ปี   ก่อนในดินแดนตะวันออกไกลและตะวันออกกลาง   ราว ๓ ๐๐๐   ปีก่อนคริสตกาล   ชาวซูเมอเรียนแถบเมโสโปเตเมียและชาวอียิปต์แถบลุ่มแม่น้ำไนล์   นิยมชโลมร่างกายด้วยน้ำมันและแอลกอฮอล์จากดอกมะลิ   ไอริส   ไฮยาซินธ์ และดอกสายน้ำผึ้ง                   ผู้หญิงอียิปต์ทาน้ำหอมต่างชนิดกันในแต่ละส่วนของร่างกาย   พระนางคลีโอพัตราทรงใช้น้ำมันกุหลาบและไวโอเล็ตทาพระหัตถ์   ส่วนพระบาททรงใช้น้ำมันเมล็ดอามันต์   น้ำผึ้งอบเชย ดอกส้ม และเฮนนา   ผู้ชายกรีกแม้ไม่นิยมใช้เครื่องสำอางแต่งแต้มใบหน้า แต่ก็ชอบใช้น้ำหอมกันอย่างฟุ่มเฟือยน้ำหอมกลิ่นหนึ่งสำหรับผม   กลิ่นหนึ่งสำหรับผิว   กลิ่นหนึ่งสำหรับเสื้อผ้า   ใส่กลิ่นให้แก่เหล้าองุ่น   บ้านเรือน   รวมทั้งโรงละครด้วย                   จากกรีซ น้ำหอมเดินทางสู่กรุงโรม   ถือกันว่าทหารโรมันคนใดที่ยังไม่ได้ชโลมน้ำหอมอย่างเหมาะสมแล้ว   ยังไม่พร้อมจะออกรบ   เมื่อจักรวรรดิโรมันมีชัยชนะเหนือดินแดนใด   ก็มักจะรับเอาน้ำหอมกลิ่นใหม่   ๆ   จากดินแดนนั้นมาด้วย   ชาวโรมันหันมานิยมใช้น้ำหอมจากต้นซีดาร์   สน   ขิง   และไมยราบ   ตามอย่างคนในตะวันออกไกลและตะวันออกกลาง จากขุมปัญญาของกรีก   ชาวโรมันเรียนรู้วิธีการปรุงน้ำมันหอมจากผลส้มและ มะนาว   น้ำหอมของโรมันแบ่งออกได้เป็น   ๓   ประเภทหลัก ๆประเภทแรกอยู่ในรูปขี้ผึ้งแข็ง เป็นน้ำหอมที่ได้จากแหล่งที่มาเดียว   เช่น   อามันด์บริสุทธิ์   กุหลาบ   ประเภทที่สองอยู่ในรูปของเหลวเป็นส่วนผสมจากการคั้นดอกไม้   เครื่องเทศ   หรือ   ยางไม้ในน้ำมัน   ส่วนประเภทสุดท้ายเป็นผงละเอียดได้จากการบดกลีบดอกไม้แห้งและเครื่องเทศ                   เมื่อศาสนาคริสต์เริ่มมีอิทธิพลขึ้นในสังคม พระได้ประกาศห้ามชาวคริสต์ใช้น้ำหอมปรุงแต่งร่างกาย   น้ำหอมจึงกลายเป็นสัญลักษณ์ของความเสื่อมโทรมทางจิตใจ และความลุ่มหลงในโลกียวิสัย   ภายหลังการล่มสลายของจักรวรรดิโรมัน   น้ำหอมผลิตขึ้นในตะวันออกกลางและตะวันออกไกลเท่านั้น   น้ำหอม กลิ่นหนึ่งจากโลกตะวันออกซึ่งมีราคาแพงที่สุด   คือ   หัวน้ำมันกุหลาบจากกลีบดอกกุหลาบสีแดงเข้ม ซึ่งผู้ปรุงน้ำหอมต้องใช้กลีบกุหลาบถึง ๒๐๐ ปอนด์   กว่าจะได้หัวน้ำมันกุหลาบเพียงออนซ์เดียวเท่านั้น                   ผู้ที่ไปทำสงครามครูเสด   สงครามศาสนาในศตวรรษที่   ๑๑-๑๓ ระหว่างชาวคริสเตียนกับชาวมุสลิม แล้วเดินทางกลับมาพร้อมกับน้ำหอมกลิ่นใหม่จากแดนไกล เป็นผู้ปลุกความสนใจคลั่งไคล้ในน้ำหอม และการทำน้ำหอมขึ้นอีกครั้งหนึ่งในยุโรป   และเมื่อถึงจุดนี้ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของน้ำหอม วัตถุดิบใหม่ได้เข้าสู่อาณาจักรน้ำหอม นั่นคือ น้ำมันจากสัตว์ ๔ ชนิด   ซึ่งเป็นองค์ประกอบสำคัญของน้ำหอมในยุคปัจจุบัน ได้แก่   กวางมัสค์   ปลาวาฬหัวทุย   ชะมด   และตัวบีเวอร์   “ ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม สำนักพิมพ์สารคดี ”