กำแพงเบอร์ลินอยู่ตรงไหน - ถามตอบที่ Sanook! Guru

        ถ้าไม่นับกำแพงเมืองจีนแล้ว   แนวป้องกันทางการเมืองป้องกันการรุกรานของข้าศึกที่ยาว ๑ ๓๙๓ กิโลเมตร   กั้นแบ่งระหว่างเยอรมนีตะวันตกกับเยอรมนีตะวันออก   นับเป็นแนวป้องกันที่ยาวที่สุด   มันประกอบด้วยแนวลวดหนาม   ตาข่ายเหล็ก   กับระเบิดและระเบิดต่อสู้รถถัง   บังเกอร์   หอคอยและป้อมปืนกล   รวมทั้งมีทหารของแต่ละฝ่ายอีกนับหมื่นคนตรึงตลอดแนวหลังเขตปลอดทหาร   ในส่วนนี้คนเยอรมันแดงที่ต้องการเสรีภาพ หมดสิทธิหนีเล็ดลอดข้ามสู่ฝั่งเยอรมนีตะวันตกได้ พวกเขาจึงเลือกที่จะหนีข้าม |กำแพงเบอร์ลิน|         ปี พ ศ   ๒๔๘๘   หลังสงครามโลกครั้งที่   ๒   สิ้นสุด   ประเทศเยอรมนีถูกแบ่งเขตการปกครองดูแลเป็น ๔ เขต   แต่ละเขตมีประเทศผู้ชนะสงครามดูแล   คือ   สหภาพโซเวียต   สหรัฐอเมริกา อังกฤษ และฝรั่งเศส   นอกจากนี้เบอร์ลิน-นครหลวงเก่าแก่ซึ่งตั้งอยู่ทางตะวันออกของประเทศยังถูกแบ่งเขตการดูแลโดยประเทศมหาอำนาจทั้งสี่เช่นกัน   หลังจากนั้นอีก ๔ ปี   ด้วยความไม่ไว้วางใจกันระหว่างประเทศค่ายโลกเสรีกับสหภาพโซเวียต   ซึ่งปกครองในระบอบคอมมิวนิสต์   ประเทศเยอรมนีจึงถูกแบ่งเป็นสองโดยสิ้นเชิง   ส่วนที่สหภาพโซเวียตดูแลกลายเป็นประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยเยอรมนี   หรือเยอรมนีตะวันออกเป็นประเทศสังคมนิยม   ส่วนที่เหลือในความดูแลของอีก ๓ ประเทศก็รวมกันกลายเป็น   สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี หรือเยอรมนีตะวันตกเป็นประเทศเสรีประชาธิปไตย   มีเมืองหลวงคือกรุงบอนน์         ส่วนนครเบอร์ลินก็ถูกแบ่งเป็นตะวันออก-ตะวันตกเช่นเดียวกับประเทศ   แล้วนครเบอร์ลินตะวันออกก็ถูกยกเป็นเมืองหลวงของเยอรมนีตะวันออกด้วย ที่น่าแปลกก็คือ   นครเบอร์ลินทั้งตะวันตกและตะวันออก ซึ่งมีพื้นที่   ๘๘๖   ตารางกิโลเมตร   ตกอยู่ในแวดล้อมของคอมมิวนิสต์ คือประเทศเยอรมนีตะวันออกทั้งหมด   และส่วนของเบอร์ลินตะวันตกนั้นอยู่ห่างจากชายแดนประเทศของตนถึง   ๑๖๐   กิโลเมตร   การติดต่อกันจะต้องใช้เครื่องบินเพียงสถานเดียว         ตำนานของสงครามเย็นไม่ได้จบเพียงแค่นั้น   ในเดือนสิงหาคม ปี ๒๕๐๔ รัฐบาลเยอรมนีตะวันออกยังปิดกั้นประชาชนสองฝ่ายในนครเบอร์ลินด้วย   |กำแพงเบอร์ลิน|   ทำด้วยคอนกรีต   สูง   ๔ ๕ เมตร   ยาว   ๔๖   กิโลเมตร   ตัดผ่านย่านใจกลางเมืองพอดี และยังมีป้อมค่ายป้องกันคนฝ่ายตนหลบหนีไปสู่โลกเสรีอีก ๒๕๘ แห่ง   มีทหารรักษาการณ์อยู่กว่า   ๑๐ ๐๐๐   คน   แต่กระนั้นก็ยังมีชาวเยอรมันแดงเป็นจำนวนนับล้านเสี่ยงตายแอบปืนข้ามอยู่เนื่อง ๆ   คนที่ปีนข้ามมาได้ รัฐบาลเยอรมนีตะวันตกจะถือว่าเป็นประชากรของตนโดยไม่มีข้อแม้ใด ๆ         แต่ด้วยความกดดันรอบด้าน   รัฐบาลเยอรมันแดงจึงตัดสินใจรื้อกำแพงเบอร์ลินที่ยั่งยืนมาถึง   ๒๘   ปีทิ้งในบางจุด   และเปิดโอกาสให้คนทั้งสองฝั่งได้มีโอกาสพบกัน   เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นในวันที่ ๙-๑๑   พฤศจิกายน   ๒๕๓๒   ซึ่งประวัติศาสตร์ต้องจารึกไว้   หลังจากนั้นรัฐบาล         คอมมิวนิสต์ยังให้เปิดจุดผ่านแดนระหว่างชายแดนของประเทศทั้งสองอีกหลายจุดด้วย   ชาวเยอรมันแดงกว่า   ๓   ล้านคนข้ามไปเที่ยวช้อปปิ้งฝั่งโลกเสรี   และรัฐบาลแห่งกรุงบอนน์ยังทำเก๋ด้วยการมอบ   |เงินก้นถุง|แก่ชาวเยอรมันแดงทุกคนที่ข้ามแดนมาด้วยคนละ ๑๐๐ มาร์ก         ในที่สุด ปี ๒๕๓๓   กำแพงเบอร์ลินก็ถูกทำลายลงสิ้นเชิง พร้อมทั้งรวมเยอรมนีตะวันออกและเยอรมนีตะวันตกเป็นหนึ่งเดียว   “ ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม สำนักพิมพ์สารคดี ”