โรคเบาหวานเป็นปัญหาสาธารณสุขที่สำคัญ สถานการณ์โรคเบาหวานในปัจจุบันอยู่ในภาวะวิกฤติ จากข้อมูลขององค์การอนามัยโลกระบุว่า ตั้งแต่ปี 2003 ถึง 2005 ประชากรที่ป่วยด้วยโรคเบาหวานเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 71 และในปลายปี 2007 จะมีผู้ป่วยเป็นโรคเบาหวานมากถึง 344 ล้านคน
จากข้อมูลของกระทรวงสาธารณะสุขพบว่า ปัจจุบันคนที่วัย 35 ปีขึ้นไปป่วยเป็นเบาหวานมากถึง 2.4 ล้านคน นอกจากนั้นยังพบว่าเมื่ออายุสูงขึ้นมีโอกาสเป็นเบาหวานมากขึ้น แนวโน้มการเพิ่มขึ้นของคามชุกและจำนวนผู้เป็นเบาหวานสูงขึ้นอย่างรวดเร็วทุกปี
การควบคุมระดับน้ำตาลที่ไม่ดีในผู้ป่วยเบาหวานจะนำไปสู่ภาวะแทรกซ้อนเรื้อรังต่างๆ มากมาย ทั้งภาวะแทรกซ้อนที่ตา ไต หัวใจ หลอดเลือดและเส้นประสาททั่วร่างกาย ภาวะแทรกซ้อนหนึ่งที่ผู้ป่วยเบาหวานจะกังวลมากคือ การเกิดแผลที่เท้า สาเหตุเพราะเมื่อเกิดแผลขึ้นแล้ว ผู้ป่วยร้อยละ 7.4 มีความสี่ยงต่อการถูกตัดขา
การรักษาแผลที่เท้าในผู้ป่วยเบาหวานเริ่มด้วยการทำแผลและการให้ยาปฏิชีวนะ ในกรณีที่มีข้อบ่งชี้ว่าการไหลเวียนของเลือดไปสู่บริเวณที่มีแผลไม่ดี ซึ่งเป็นสาเหตุหนึ่งที่ทำให้แผลไม่ดีขึ้นขั้นตอนต่อไปคือการตรวจหาสาเหตุและตำแหน่งของหลอดเลือดที่อุดตัน ซึ่งสามารถประเมินได้ด้วยการตรวจหลายวิธี เช่น โดยการบันทึกภาพรังสีหลอดเลือดแดง (Angiogram), การตรวจโดย CT 64 slices peripheral run-off หรือ การตรวจเอ็มอาร์เอ ซึ่งใช้คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า ในกรณีที่ผู้ป่วยแข็งแรงไม่มีความเสี่ยงต่อการผ่าตัด และหลอดเลือดแดงไม่ได้เสียไปทั้งหมด การรักษาตามมาตรฐานคือการผ่าตัดขยายหรือตัดต่อเส้นเลือด
อย่างไรก็ตาม ผู้ป่วยที่เป็นเบาหวานมักจะมีปัญหาหลอดเลือดที่ไปเลี้ยงอวัยวะสำคัญตีบตันร่วมด้วย เช่น หัวใจ ไต และสมอง ดังนั้นไม่ใช้ว่าผู้ป่วยทุกคนจะสามารถได้รับการผ่าตัดรักษาตัดต่อส้นเลือดดังกล่าว เนื่องจากสภาพร่างกายอาจไม่เหมาะสมต่อการผ่าตัด เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อการสียชีวิตและการเกิดภาวะแทรกซ้อนสูง หรือในผู้ป่วยบางรายหลอดเลือดส่วนปลายได้อุดตันเสียไปหมดแล้ว ทำให้ไม่สามารถผ่าตัดต่อหลอดเลือดได้ ทำให้จำเป็นต้องตัดขาหรือนิ้วที่ขาดเลือดทิ้งไป และเนื่องจากภาวะหลอดเลือดตีบตันส่วนใหญ่มักจะเกิดตั้งแต่บริเวณใต้เข่าลงมา ทำให้ผู้ป่วยต้องได้รับการตัดขาบริเวณใต้เข่า แต่ก็มีผู้ป่วยจำนวนไม่น้อยที่มีภาวะหลอดเลือดตีบตันตั้งแต่เหนือเข่า ทำให้ผู้ป่วยต้องได้รับการตัดขาบริเวณเหนือเข่า แม้ว่าวิทยาการด้านการแพทย์จะเจริญก้าวหน้าขึ้นมีการคิดค้นยารักษาโรคเบาหวานที่มีคุณภาพดีขึ้น แต่ปัญหาการถูกตัดขาจากเบาหวาน ก็มิได้ลดจำนวนลง การถูกตัดขาเป็นภาวะที่น่ากลัวสำหรับผู้ป่วยเบาหวาน ทำให้ผู้ป่วยมีคุณภาพชีวิตลดลง เป็นภาระต่อครอบครัวและสังคม รวมทั้งต้องสูญเสียทรัพยากรด้านการแพทย์และงบประมาณของประเทศเป็นจำนวนมหาศาลในการดูแลรักษา
การรักษาแผลเบาหวานด้วยเซลล์บำบัดหรือสเต็มเซลล์
Stem cell (เซลล์ต้นกำเนิด) หมายถึง เซลล์ที่ยังไม่สามารถพัฒนาตัวเป็นเซลล์ตัวเต็มวัยเซลล์นี้สามารถพัฒนาเป็นเซลล์ต่าง ๆ ได้ขึ้นกับอวัยวะที่เซลล์เหล่านี้เข้าไปอยู่
การบำบัดด้วยเซลล์ คือ การปลูกถ่ายเซลล์ต้นกำเนิด (Stem cell) เพื่อซ่อมแซมและเสริมสร้างเนื้อเยื้อที่ถูกทำลาย
1. เซลล์ต้นกำเนิดในตัวอ่อน (Embryonic stem cell)
2. เซลล์ต้นกำเนิดในตัวเต็มวัย (Adult stem cell)
เซลล์ต้นกำเนิดจากตัวอ่อน ได้แก่ เซลล์ที่มาจากการผสมระหว่างอสุจิของเพศชายและไข่ของเพศหญิงจนเกิดเป็นตัวอ่อน (Embryo) เซลล์ชนิดนี้ไม่นิยมใช้แพร่หลายเนื่องจากปัญหาทางจริยธรรม ส่วนเซลล์ต้นกำเนิดในตัวเต็มวัย ได้มาจากไขกระดูก กล้ามเนื้อ หรือจากเลือด เซลล์เหล่านี้ยังมีความสามารถที่จะเจริญต่อไปเป็นเซลล์อื่นได้ตามอวัยวะที่เซลล์นี้ไปอยู่ และเป็นเซลล์ที่เป็นที่ยอมรับว่าไม่ผิดจริยธรรมและมีการศึกษานำไปใช้อย่างแพร่หลาย
โรคที่สเต็มเซลล์มีศักยภาพที่จะรักษาได้คือ โรคระบบประสาท เช่น โรคสมองตาย อัลไซเมอร์ กลุ่มโรคที่เกิดจากความเสื่อมของร่างกาย ได้แก่ โรคหัวใจ เช่น กล้ามเนื้อหัวใจตาย หัวใจวาย โรคเบาหวาน มะเร็ง โรคทางโลหิตวิทยา เช่น ธาลัสซีเมีย มะเร็งเม็ดเลือดขาย โรคกระดูกและกระดูกอ่อน โรคตับแข็ง แผลเรื้อรัง ปัจจุบัน
