เป็นหนึ่งในการบำเพ็ญเพียร เป็นที่สุดแห่งการปฏิบัติเพื่อการหลุดพ้น (ตามความเชื่อของนิกายของพวกเขา) แนวทางของพระเหล่านี้มุ่งเน้นที่การหลุดพ้น โดยการทรมานตนเองอย่างยิ่งยวด และมีความเชื่อว่าในอนาคตข้างหน้า เมื่อพระพุทธเจ้าเสร็จกลับมายังโลกอีกครั้ง พระที่เป็นมัมมี่จะฟื้นคืนชีพมารับเสร็จได้อีกครั้ง (ปลายศตวรรษที่ 19 รัฐบาลญี่ปุ่นถือว่า การทำมัมมี่ตัวเองเป็นเรื่องผิดกฎหมาย)
วิธีปฏิบัติเพื่อเป็นมัมมี่
ขั้นตอนที่หนึ่ง ผู้ปฏิบัติจะเริ่มต้นด้วยการงดอาหารพวกเนื้อสัตว์ ผัก ผลไม้ แล้วเขากินอะไรกันก็กิน เช่น เมล็ดพืชต่างๆในป่าที่ปฎิบัติ พร้อมทั้งมีการฝึกกายต่าง ๆ อย่างเช่น บำเพ็ญเพียรในน้ำตกที่หนาวเย็น (อาจเคยเห็นในหนังกัน) เป็นเวลา 1000 วัน
รูปชุดเครื่องแต่งกายพระขณะฝึกตนในป่า
ขั้นที่สอง ผู้ปฎิบัติจะหยุดกินเมล็ดพืช แต่จะกินเฉพาะเปลือกต้นสน และรากต้นสน และจะหยุดการฝึกตนในป่า แต่จะมาปฏิบัิติธรรม นั่งวิปัสนากรรมฐาน เข้าฌาน เป็นเวลา 1000 วัน มีการกล่าวว่าในช่วงท้ายของการปฎิบัติ พระจะมีรูปร่างคล้ายโครงกระดูกเดินได้ และเมื่อลงไปอาบน้ำตัวจะลอยน้ำ เหล่าลูกศิษย์ต้องคอยกดให้ตัวจมน้ำเพื่อให้สามารถอาบน้ำได้ ในช่วงวันท้ายของการปฏิบัติในช่วงที่สองนี้ พระจะต้องฉันชาชนิดพิเศษที่มีส่วนผสมของน้ำเลี้ยงต้น Urushi (จะมีลักษณะเป็นน้ำยางสีแดงเลือดนกเข้ม ชาวญี่ปุ่นมักนำ้ไปเคลือบถ้วยชาม)
แบบร่างสุสานใต้ดินที่พระใช้เก็บตัวในวาระสุดท้าย
และในวันสุดท้ายจะดื่มชาอีกชนิดที่มีส่วนผสมของเกลือจากน้ำพุร้อนศักดิ์สิทธิ์ (จากการวิเคราะห์ เกลือนี้พบว่ามีสารหนูประกอบเป็นจำนวนมาก ซึ่งอาจเป็นอีกสาเหตุหนึ่งว่า ทำไมพระเหล่านี้ถึงตายแล้วไม่เน่าเปื่อยได้ในประเทศที่มีภูิมิอากาศร้อนชื้น ซึ่งไม่อำนวยต่อการรักษาสภาพศพเช่นนี้ โดยน้ำชาจากต้น Urushi จะไปเคลือบกระเพาะ และลำไส้ และสารหนูซึ่งร่างกายไม่สามารถขับออกจากร่างกายจะไปสะสมตามส่วนต่างของร่าง กาย และหยุดยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียต่างๆ ที่เป็นสาเหตุของการเน่า)
ขั้นที่สาม หลังจากดื่มชาผสมเกลือจากน้ำพุศักดิ์สิทธิ์ ก็จะไปนั่งในสุสานใต้ดินขนาดใหญ่พอดีแค่นั่งได้ แล้วฝังทั้งเป็น โดยมีเพียงท่อไม้ไผ่ต่อขึ้นมาบนผิวดินเพื่อเป็นท่อหายใจ โดยพระในสุสานจะคอยสั่นกระดิ่งวันละครั้ง เพื่อเป็นสัญญาณว่ายังมีชีวิตอยู่ (มีคำกล่าวอ้างว่ามีพระบางรูปสามารถมีชีวิตอยู่ในสุสานใต้ดินได้ถึง 13 วัน) หลังจากวันสิ้นเสียงกระดิ่งวันสุดท้าย (คือมรณภาพแล้ว) จะเก็บศพไว้อีกเป็นเวลา 1000 วันใต้ดิน หลังจากนั้นจะขุดศพขึ้นมา ซึ่งศพเหล่านี้จะได้รับการแต่งตัวด้วยเครื่องแต่งกายของพระชั้นสูง และได้รับการเคารพบูชาอย่างสูง
สุดท้ายในความคิดของผม ผมคิดว่าพระเหล่านี้ กล่าวได้ว่าค้นพบความเป็นอมตะ อันมีผลมาจากความเพียรพยายามของพวกท่าน มัมมี่พระญี่ปุ่น มัมมี่ที่ผู้ตายเป็นคนทำ
ขอบคุณภาพและข้อมูลดีๆ จาก
https://wowboom.blogspot.com/2008/12/mummies-of-japan.html
