ว่านพญาวานร มีชื่อเรียกอีกหลายชื่อ เช่น ว่านหางลิง ว่านลิง หรือ ฮว่านง็อก เป็นสมุนไพรชนิดหนึ่งมาจากประเทศเวียดนาม โดยมีชื่อทางวิทยาศาสตร์ว่า Pseuderatherum Platiferum สายพันธุ์ Acanthaceae
ลักษณะ
เป็นพันธุ์ไม้เตี้ย ๆ สูงประมาณ 1 เมตรกว่า ๆ แต่ก็ไม่ใช่ไม้ล้มลุก ดู ๆ เป็นพันธุ์ไม้ธรรมดา ๆ จึงไม่เป็นที่สนใจกับคนทั่ว ๆ ไป ฮวานง็อกเข้ามาเมืองไทยทางภาคอีสานแถว ๆ บุรีรัมย์ ศรีสะเกษ สุรินทร์ เมื่อประมาณ 20 ปีที่ผ่านมา เป็นพันธุ์ไม้ใบอ่อนสีเขียว ปลายใบแหลม แตกกิ่งก้านสาขามาก ออกตามโคนง่ามใบ ใช้เคี้ยวใบสด ๆ ก่อนรับประทานอาหารวันละ 4-7 ใบ มากน้อยแล้วแต่ชนิดของโรค กินสด ๆ ง่าย ๆ ไม่มีรสฝาดเฝื่อนแต่ประการใด ว่าจริง ๆ แล้ว แปะตำปึงที่ว่าน่ากินกว่าจินฉี่เหมาเยี่ย แต่ฮวานง็อกหรือพญาวานรน่ากิน กว่าแปะตำปึงเสียอีก ทั้งคุณค่าทางสมุนไพรจะเหนือกว่าด้วยซ้ำไป และไม่มีศัตรูพืชเหมือนแปะตำปึง คือ เพลี้ยแป้งที่เกาะอยู่ตามใต้ใบ ตามส่วนยอด ทำให้ยอดและใบหงิก แต่แก้ไขง่าย ๆ โดยตัดส่วนยอดทิ้งเสีย ยอดอ่อนจะแตกใหม่ตามโคนง่ามใบ ไม่ควรใช้ยาปราบศัตรูพืช ฉีดพ่น เพราะจะเป็นอันตรายถึงผู้ที่เก็บใบไปกิน
คุณค่าทางสมุนไพร
เป็นที่ยอมรับกับผู้ที่ใช้มาแล้ว นอกจากเบาหวานได้ผลอย่างดีแล้ว ยังรักษาโรคมะเร็ง ไข้หวัด อาการปวดเมื่อยตามร่างกาย อาการทางเดินอาหารไม่ปกติ โรคกระเพาะอาหาร เลือดออกตามลำไส้ ตับอักเสบ ไตอักเสบ ปัสสาวะเป็นเลือดหรือขุ่นข้น โรคตาทุกชนิด รักษาอาการ มดลูกหย่อนยานของสตรีที่คลอดลูกใหม่ ๆ โรคความดันโลหิตสูง-ต่ำ ใช้กับสัตว์ก็ได้ เช่น ไก่เหงาเป็นอหิวาต์ เป็นนิวคาสเซิล หรือจากการชนไก่ โดยให้กิน 2-3 ใบ ส่วนการขยายพันธุ์ฮวานง็อกทำได้ง่าย ๆ เช่นเดียวกับแปะตำปึง คือ ตัดลำต้นเป็นข้อ ๆ นำไปปักชำ รากใหม่จะงอกออกมาภายใน 7-10 วัน ฮวานง็อกเป็นพันธุ์ไม้ที่ขึ้นง่าย โตเร็ว โดยไม่ต้องใช้ปุ๋ยช่วยแต่อย่างใด เจริญเติบโตได้ดีในที่ร่มหรือแดดรำไร
สรรพคุณ : รักษาอาการปวด ต้านการอักเสบ ลดความดัน โรคเบาหวาน
ส่วนที่ใช้ : ใบสดเคี้ยวกินหรือคั้นกรองเอาน้ำ
ตัวยาสำคัญ : อยู่ในใบสด มีฤทธิ์แก้ปวด ต้านการอักเสบได้ดี รสใบจะจืด เคี้ยวไปจะเหมือนเป็นวุ้น หรืออีกวิธีหนึ่งคือนำใบมาคั้นกับน้ำสะอาด หรือนำมาปั่น แล้วกรองเอาแต่น้ำดื่ม การใช้ใบสดๆจะได้ตัวยาดีกว่านำไปต้มหรือผ่านความร้อน
ที่มา เว็บไซต์ hoanngoc51.212cafe.com
และสวนสมุนไพรฮวานง็อกไทยแลนด์
ภาพประกอบจาก อินเทอร์เน็ต
