13 มิถุนายน พ.ศ.2529 : เบนนี กูดแมน ราชาเพลงสวิง เสียชีวิต
13 มิถุนายน พ.ศ. 2529 เบนนี กูดแมน (Benjamin David “Benny” Goodman) นักคลาริเน็ตชาวอเมริกัน เจ้าของฉายา “ราชาเพลงสวิง” (King of Swing) เสียชีวิต กูดแมนเกิดในครอบครัวชาวยิวอพยพจากโปแลนด์ ที่รัฐชิคาโกเมื่อวันที่ 30 พฤษภาคม 2452 เริ่มเรียนดนตรีตอนสิบขวบพร้อมกับพี่ชายอีกสองคน ปีต่อมาก็ตั้งวงบอยแบนด์ แล้วเป็นนักร้องรับจ้างตามห้องอัด แต่แล้วเขาก็ทนความยั่วยวนของดนตรี นิวออร์ลีนส์ แจ๊ส (New Orleans Jazz) ไม่ไหว ออกมาตั้งวงบิ๊กแบนด์ของตัวเอง ในระยะแรกวงของเขาไม่ค่อยได้รับความนิยมมากนัก เพราะเล่นเพลงเต้นรำนุ่ม ๆ ไม่หวือหวา จนเขาเกือบจะเลิกล้มความตั้งใจ แต่ในคืนวันที่ 21 สิงหาคม 2478 ที่ พาโลมาร์ บอลรูม (palomar ballroom) ในลอสเองเจลลิส เขาลองเล่นดนตรีแบบใหม่ ในจังหวะร้อนแรง ปรากฏว่าถูกใจแฟนเพลงรุ่นใหม่เป็นอย่างมาก ถึงกลับมีคนกล่าวว่า ในคืนนั้นเองที่เป็นจุดเริ่มต้นของยุค สวิงแจ๊ส (Swing Jazz) ในระยะเวลาเพียง 5 ปีหลังจากนั้นเขาก็ก้าวขึ้นเป็นศิลปินแจ๊สระดับนานาชาติ ชื่อเสียงของเขาขจรขจายไปทั่วอเมริกาและยุโรป และได้รับการยกย่องในฐานะ “ราชาแห่งสวิงแจ๊ส” แนวทางการบรรเลงในวงของกูดแมนจะเน้นความเป็นระเบียบเรียบร้อย มีการซ้อมกันมาอย่างดีก่อนขึ้นเวที ซึ่งแตกต่างจากวงบิ๊กแบนด์ที่นำโดยนักดนตรีผิวดำอื่น ๆ อยู่พอสมควร ในช่วงด้นสดหรืออิมโพรไวซ์ (Improvise) เขามักจะเล่นเดี่ยวเพื่อให้นักดนตรีคนอื่นได้พัก หรือไม่ก็ไปพักอยู่หลังเวทีเพื่อให้สมาชิกคนอื่นในวงได้โชว์ฝีมือ เช่นกรณี จีน ครูปา (Gene Krupa) มือกลองคนแรกในวงการแจ๊สที่มีโอกาสได้โซโลกลอง และพัฒนาบทบาทของกลองให้เป็นมากกว่าเครื่องให้จังหวะเท่านั้น และที่สำคัญกูดแมนเป็นหัวหน้าวงบิ๊กแบนด์คนแรก ๆ ที่เปิดใจกว้างรับนักดนตรีสีผิวเข้ามาร่วมวง ทั้ง ๆ ที่บรรยากาศในสังคมอเมริกันตอนนั้นยังมีการแบ่งแยกสีผิวอย่างเข้มเข้น นักดนตรีผิวสีหลายคนได้แจ้งเกิดจากวงของเขา เช่น ชาร์ลี คริสเชียน (Charlie Christian) มือกีตาร์ไฟฟ้าคนแรกที่โดดเด่นในวงการแจ๊ส ไลโอเนล แฮมพ์ตัน (Lionel Hampton) นักไวบราโฟน เท็ดดี วิลล์สัน (Teddy Wilson) นักเปียโน รวมไปถึง เอลลา ฟิทซ์เจอรัลด์ (Ella Fitzgerald) นักร้องผิวสีตำนานอีกคนหนึ่งของแจ๊ส แม้แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวของเรา ยังเคยเสด็จไปทรงดนตรีกับเบนนี กูดแมนที่อเมริกาหลายครั้ง วงบิ๊กแบนด์ของกูดแมนด์เป็นวงดนตรีผสม (Mixed Race Band) วงแรก ๆ เพราะเขาเล็งเห็นถึงความสำคัญของการสร้างสรรค์และคุณค่าของศิลปะ โดยไม่แยแสต่อค่านิยมเดิม ๆ ทำให้เขาได้รับเสียงชื่นชมอย่างกว้างขวาง ทำให้แจ๊สกลายเป็นดนตรีที่มี “อิสระ” และยุคสวิงมีพัฒนาการต่อมา ส่งผลต่อแจ๊สในรุ่นหลังเป็นอย่างมาก
