นักวิจัยด้านชีววิทยาวัฒนาการ (Evolutionary Biologist) จาก University of Connecticut พยายามค้นหาคำตอบและอธิบายถึงที่มาและประวัติศาสตร์ของกางเกงที่เราใส่อยู่ในปัจจุบัน
คุณ Peter Turchin นักชีววิทยาวิวัฒนาการ (Evolutionary Biologist) ที่มหาวิทยาลัยคอนเนคคิคัต ในอเมริกา ได้เผยแพร่งานวิจัยในหนังสือ Social Evolution Forum ที่ศึกษาถึงวิวัฒนาการของการสวมใส่กางเกงของมนุษย์ในสังคมต่างๆซึ่งมีที่มาเกี่ยวพันกับประวัติศาสตร์และการพัฒนาการที่น่าสนใจ
นักชีววิทยาวิวัฒนาการ ท่านนี้พบว่า กว่าที่เกือบทุกสังคมในโลกจะยอมรับการสวมใส่กางเกงกันอย่างแพร่หลายนั้นใช้เวลานับหลายพันปีในพัฒนาการของเครื่องนุ่งห่มชนิดนี้ และส่วนสำคัญที่ทำให้แต่ละสังคมปรับเปลี่ยนมานุ่งกางเกงนั้น มีความเกี่ยวกันอย่างชัดเจนในเรื่องของพัฒนาการด้านการขี่ม้าและสงคราม
คุณ Turchin ชี้ให้เห็นตัวอย่างชัดๆจากสังคมญี่ปุ่นที่สวมใส่กิโมโนเป็นประเพณี แต่ขณะที่นักรบซามูไร สวมกางเกงเพื่อความกระฉับกระเฉง ขณะที่ในอเมริกาเหนือชาวอินแดงชนเผ่าท้องถิ่นก็นุ่งกระโปรงสั้นๆมาก่อนจนกว่าจะมีการนำม้าจากยุโรปเข้ามาในทวีปอเมริกา นอกจากนี้ในกลุ่มนักรบโรมันอันเกรียงไกรในช่วงคริสตวรรษที่ 1 ยังต้องปรับเปลี่ยนมาใส่กางเกงหลังจากได้รับบทเรียนจากความพ่ายแพ้ครั้งแล้วครั้งเล่าต่อ ฮานนิบาล แม่ทัพชาวคาร์เทจ ศัตรูตัวฉกาจของโรมันที่สวมกางเกงและใช้ม้าเป็นยุทธปัจจัยสำคัญ
ตัวอย่างที่เก่าแก่กว่านั้นถึงวิวัฒนาการการเปลี่ยนมาใช้กางเกงในจีนแผ่นดินใหญ่ ที่พบว่าชาวจีนตามแคว้นต่างๆเริ่มเปลี่ยนจากการสวมชุดคลุมยาวมานุ่งกางเกงตั้งแต่ในสมัยต้นพุทธกาลหรือเกือบ 2500 ปีมาแล้ว เหตุผลสำคัญก็คือสงครามและการใช้ม้าเพราะแผ่นดินจีนในขณะนั้นหลายหัวเมืองต้องเผชิญการรุกรานจากกลุ่มชนเผ่าเร่ร่อนจากเอเชียกลางที่ใส่ชุดนักรบแบบสวมกางเกงและขี่ม้าบุกโจมตี แต่การที่ทหารจีนยังใส่ชุดคุลมยาว ทำให้ต้องตกเป็นฝ่ายเสียเปรียบในการต่อกรกับศัตรูที่ทะมัดทะแมงคล่องตัวกว่ายามใส่กางเกง รบอยู่บนหลังม้า นอกจากนี้ยังพบว่าหัวเมืองหรือแคว้นต่างๆในเมืองจีนที่เปลี่ยนให้นักรบหันมาใส่กางเกงจะมีศักยภาพทำการรบได้ดีกว่าและเอาชนะทหารจากแคว้นที่ยังใส่ชุดคุลมแบบโบราณได้ในที่สุด นักชีววิทยาวิวัฒนาการท่านนี้จึงสรุปว่า การสวมกางเกงกลายเป็นผู้ชนะก็เพราะกระบวนการคัดสรรของแต่ละกลุ่มวัฒนธรรม
ขณะที่ในยุโรป การสวมใส่กางเกงเริ่มเป็นที่แพร่หลายและใช้กันทั่วไปในช่วงคริสตวรรษที่ 8 หลังการล่มสลายของอาณาจักรโรมัน ซึ่งเป็นช่วงที่การรบบนหลังม้าเป็นที่ยอมรับแล้วหรือเรียกว่ายุคอัศวิน
Peter Turchin กล่าวในท้ายที่สุดว่า ความเชื่อมโยงกันระหว่างกางเกง การขี่ม้า และการรบในสงครามนั้นคือเหตุผลสำคัญที่ทำให้กางเกงเป็นสัญลักษณ์ของเครื่องนุ่งห่มของเพศชายที่ทำหน้าที่ออกรบมากกว่าเพศหญิงที่คู่กับกระโปรง
ที่มา voathai.com
