Hebrew เป็นชาวเซไมท์ในเขตทะเลทรายอะราเบีย และเป็นผู้สร้างชาติอิสราเอลเมื่อประมาณ ๑๘๐๐B.C. ต่อมาได้ตั้งถิ่นฐานทางตะวันตกเฉียงเหนือของทะเลทรายอะราเบีย ภายใต้การนำของอับราฮัม ถึงสมัยหลาน คือจาคอบ ได้นำชาวฮิบรูอพยพมาทางตะวันตก ที่ปาเลสไตน์เรียกดินแดนที่ยึดครองนี้ว่า อิสราเอล
ต่อมาเกิดข้าวยากหมากแพงทำให้ฮิบรูเคลื่อนย้ายเข้าไปในอียิปต์เมื่อประมาณ ๑๖๐๐B.C. ไปตั้งถิ่นฐานแถบเดลต้า ถูกฟาโรห์จับไปเป็นทาสประมาณปี ๑๓๐๐-๑๒๕๐B.C. ผู้นำคนใหม่ คือ โมเสส พยายามปลดปล่อยให้เป็นอิสระ และอพยพไปที่บริเวณแหลมไซนาย แนะนำให้นับถือพระยาหเวห์ หรือพระยะโฮวา รวมกันยึดปาเลสไตน์จากคะนันไนท์ ฝ่ายฮิบรูที่รวมกันแล้วมีกษัตริย์ซอลที่ได้รับเลือกจากซามูเอลขึ้นมาป็นผู้นำสถาปนาอาณาจักรฮิบรูขึ้น ต่อมาประชาชนหันไปนิยมเดวิดซึ่งแต่งงานกับลูกสาวของซอล และซอลถูกฆ่าตายในสงครามปี ๙๘๐B.C. เดวิดจึงเป็นกษัตริย์ยึดกรุงเจรูซาเลมจากคะนันไนท์ตั้งเป็นเมืองหลวง และต่อมายังสามารถรวมคะนันไนท์เข้ากับฮิบรูด้วย
งานเสริมทำออนไลด์ผ่าน net 100% รายได้ 5 หมื่น บ/ด ขั้นต่ำ ขอย้ำว่าขั้นต่ำ สมัครที่ www.abc.321.cn
กษัตริย์ที่ปกครองต่อจากเดวิดคือ โซโลมอนระหว่างทศวรรษที่ ๙๗๐B.C. ทรงปกครองแบบฟาโรห์ของอียิปต์จนสิ้นพระชนม์ก็เกิดจลาจล ทำให้อาณาจักรถูกแบ่งเป็นสองภาค คืออิสราเอลทางเหนือ มีเมืองหลวงคือซามาเรีย ส่วนทางใต้เป็นเขตแห้งแล้งเรียกว่าจูดาห์มีเมืองหลวงคือ เจรูซาเล็ม อาณาจักรทั้งสองดำรงอยู่จนถึงสมัยที่กษัตริย์อัสซูร์บานิปาลของอัสสิเรียทำลาย และเมื่อกษัตริย์ไซรัสแห่งเปอร์เซียโจมตีกรุงบาบิโลนได้ปลดปล่อยยิวเป็นอิสระ บางส่วนเดินทางกลับปาเลสไตน์ที่ขณะนั้นเป็นเมืองขึ้นของเปอร์เซียได้สร้างกรุงเจรูซาเล็มขึ้นมาใหม่ ถึงประมาณคริสต์ศักราชที่ ๑ และ ๒ กลับตกเป็นเมืองขึ้นของกรีก และโรมันตามลำดับ ชาวฮิบรูที่ต่อต้านจักรวรรดิโรมันถูกปราบปรามอย่างทารุณ บางส่วนจึงหนีออกไปยังดินแดนในยุโรป และเอเชียในนามของพวกยิว
ศาสนา
ในสมัยแรก ๆ นั้น ชาวฮิบรูนับถือเทพเจ้าหลายองค์ แต่ต่อมาเปลี่ยนมานับถือเทพเจ้าประจำหมู่บ้าน คือ ยาหะเวห์ หรือยะโฮวาห์ในราวปี ๗๕๐B.C. ผู้นำทางศาสนาถูกเรียกว่าศาสดาพยากรณ์ ได้สั่งสอนชาวฮิบรูให้นับถือเทพองค์เดียว คือ พระบิดาผู้สร้างความรัก และเมตตาเป็นพระเจ้าแท้จริงเพียงองค์เดียวในจักรวาล
อิทธิพลของศาสนาฮิบรูต่อคริสต์ศาสนคือ พวกที่นับถือคริสต์ศาสนาถือว่าเป็นผู้นำศาสนาฮิบรูมาทำให้ครบถ้วนบริบูรณ์ยิ่งขึ้น เช่นทางคริสต์ศาสนาได้รับความรู้เรื่องการสร้างโลก และบัญญัติ ๑๐ ประการ (The Ten Commandments) มาจากศาสนายิว
วรรณคดี
วรรณคดีที่สำคัญของฮิบรูคือ พระคัมภีร์เก่า (The Old Testament) ซึ่งชาวฮิบรูรวบรวมจากระเบียบประเพณี ประวัติศาสตร์ สุภาษิต บทเพลงสวดที่สำคัญ ๆ เป็นเพลงสวดเกี่ยวกับเดวิด และเหตุการณ์ที่ชาวฮิบรูถูกประหัตประหาร ตลอดจนเพลงสรรเสริญกษัตริย์โซโลมอน
The Old Testament ของฮิบรูนี้ พวกที่นับถือนิกายคาลแวง (Calvinists) ในสมัยศตวรรษที่ ๑๖ ถือเป็นกฎหมาย และทฤษฎีการเมือง
ที่มา www.bloggang.com
