ซาไก (สินอย เงาะ ชาวป่าX Sakai (Senoi) ตระกูลภาษาออสโตรเอเชียติก (Auustroasiatic Language Family) synonyms : Senoi
ซาไก เป็นชนกลุ่มน้อยเผ่าพันธุ์หนึ่ง อาศัยอยู่ร่วมกันเป็นกลุ่มเล็กๆ กระจัดกระจายอยู่ตามพื้นที่ป่าเขาในภาคใต้ของประเทศไทย ตลอดไปจนถึงประเทศมาเลเซีย ซาไก มีชื่อเรียกหลากชื่อ อาทิ ชาวพัทลุงเรียก เงาะ เงาะป่า เนื่องจากเส้นผมของซาไกหยิกหยองคล้ายเงาะที่เป็นผลไม้ ชาวสตูลเรียก ชาวป่า เพราะพวกเขาอาศัยอยู่ตามป่าเขา ไม่อยู่ในที่ราบโล่งเหมือนชาวบ้านทั่วไป ชาวไทยมุสลิมแถบ ปัตตานี ยะลา นราธิวาสเรียก ซาแก ซึ่งแปลว่า แข็งแรง หรือป่าเถื่อน เพราะพวกนี้ชอบอยู่ตามป่าและมีความทรหดอดทนบึกบึน แต่ชาวไทย พุทธเรียกเพี้ยนไปเป็น ซาไก ชาวมาเลเซียเรียกว่า โอรังอัสลี (Orang Asli) ซึ่งแปลว่า คนพื้นเมือง หรือคนดั้งเดิม ซึ่งชาวซาไกโดยทั่วไป มีความรู้สึกที่ดีและพอใจให้คนอื่นเรียกพวกเขาว่าเป็นพวกโอรังอัสลีเพราะ มีความหมายไปในทำนองยกย่องให้เกียรติว่าพวกเขาเป็นคน ดั้งเดิม เป็นเจ้าของถิ่นเดิม ไม่ใช่พวกป่าเถื่อนอย่างคำว่า ซาไก แต่ซาไกเรียกตัวเองว่า มันนิ ซึ่งแปลว่า มนุษย์
สำหรับพื้นที่จังหวัดพัทลุง ชาวซาไกยังคงอพยพวนเวียนอยู่ในเขตพื้นที่ป่าบนเทือกเขาบรรทัดระหว่างตำบลทุ่งนารี อำเภอป่าบอนและตำบลตะโหมด อำเภอตะโหมด จังหวัดพัทลุง ตั้งแต่เดือนพฤษภาคมไปจนถึงช่วงหน้าฝนของทุกปีหลังจากนั้นกลุ่มซาไกจะอพยพเข้าป่าลึก และส่วนหนึ่งหลบภัยช่วงหน้าฝนเข้าไปอยู่ในเขตพื้นที่จังหวัดตรังและสตูร แต่ชาวซาไกบางกลุ่มได้แยกย้ายไปอยู่ที่บ้านตระซึ่งเป็นเขตรอยต่อ 3 จังหวัดกลางเทือกเขาบรรทัด นักท่องเที่ยวสามารถเดิมทางเข้าไปศึกษาชีวิตความเป็นอยู่ของเพื่อนชาวซาไกได้ โดยสอบถามความเคลื่อนไหวจากชาวบ้านบริเวณเชิงเขาบรรทัด เพื่อทราบจุดที่ชาวซาไกอพยพไปอยู่ในช่วงเวลานั้นการเดินทางไปเยี่ยมเพื่อนชาวซาไก หากเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัว จากเมืองพัทลุงถึงสี่แยกตลาดป่าบอน เลี้ยวขวาไปตามถนนสายป่าบอน - กงหรา ถึงสามแยกหนองธงเลี้วยซ้ายต่อไปยังบ้านโหล๊ะหาน เข้าสู่อ่างเก็บน้ำป่าบอน ให้ขับรถไปตามถนนเลียบอ่างกระทั่งเจอศาลาที่พักซึ่งมีบริเวณสามารถจอดรถได้ จากนั้นจึงเดินเท้าต่อไปยังจุดที่ชาวซาไกอยู่อาศัย ซึ่งอาจจะใช้เวลาในการเดินเท้าประมาณ 1 ชั่วโมง 30 นาที ก็จะพบจุดที่พักอาศัย
ยาสมุนไพรซาไก
ซาไก
เป็นชนชาวป่าเผ่าหนึ่ง อาศัยอยู่ถิ่นทางภาคใต้ของประเทศไทยแถบจังหวัดพัทลุง สตูล ยะลา นราธิวาส และในเกาะสุมาตรา มาเลเซียแถบรัฐปาหังและเคดาห์บางถิ่นก็เรียกว่าพวก"เงาะ"มีชีวิตความเป็นอยู่ง่ายๆแบบชนดั้งเดิมเมื่อเจ็บป่วยก็ไม่นิยมรักษาในโรงพยาบาล ถึงแม้จะมีคนพาเข้ารักษาก็ตามเขาจะรักษากับหมอประจำเผ่าของเขา ซึ่งมี๒คน พวกเขาให้ความนับถือ คือ หัวหน้าเผ่า รองลงมาก็คือหมอ
วิธีการ
ชาวซาไกมีความรู้ความชำนาญในการใช้ยาสมุนไพรมาก อาทิเช่น ยาสมุนไพรของชาวซาไกนั้น นับได้ว่าเขาเป็นเจ้าแห่งสมุนไพรนานาชนิดทีเดียว พวกเขามีความรู้ความชำนาญในเรื่องยาสมุนไพร อาทิ เช่นยาคุมกำเนิด ภาษาซาไกเรียกว่า "อัมม์"เป็นรากไม้แข็งๆให้ผู้หญิงรับประทานกับหมากหรือแทะรับประทานเฉยๆก็ได้มีสรรพคุณในทางคุมกำเนิดถ้าต้องการมีลูกเมื่อใดก็หยุดรับประทาน
ยาให้มีลูก เป็นรากไม้แข็ง ๆ ให้ผู้หญิงกินกับหมากหรือแทะรับประทานก็ได้ มี ๒ ขนาน คือ ขนานที่หนึ่งเรียกยา "มักม็อก" ขนานที่สองเรียก "ยังอ็อน"
ยาเสริมพลังเพศ เรียกชื่อว่า "ตาง็อต" มีลักษณะเป็นหัวคล้ายหัวเผือก เปลือกสีขาว เนื้อสีขาว มีรสมันใช้แทะรับประทานหรือดองสุรา จะทำให้พลังเพศแข็งแกร่งกระชุ่มกระชวยดีนักยาเสน่ห์ เป็นน้ำมันเสน่ห์ของซาไก เป็นที่เลื่องลือกันว่ามีคุณภาพดีทำจากน้ำมันมะพร้าวเสกคาถาวิธีใช้ให้เอานิ้วแตะน้ำมันแล้วเอาไปแตะข้างหลังของคนที่เรารักให้ตรงหัวใจภายใน๓วัน๗วันคนที่ถูกแตะจะต้องคลุ้มคลั่งวิ่งมาหานอกจากนี้ยังมียาสมุนไพรของชาวซาไกมีอีกมากมายหลายขนาน เช่น ยาแก้เมื่อย ยาแก้เจ็บเส้น เป็นต้น
ประโยชน์
ซาไกเป็นชาวป่าที่ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าแห่งสมุนไพร เนื่องจากมีความชำนาญเป็นพิเศษในเรื่องเครื่องยาสมุนไพร ซาไกจะใช้สมุนไพรรักษาโรคต่าง ๆ ได้เป็นอย่างดี และยังแพร่หลายไปยังชุมชนละแวกนั้น ๆ ด้วย
ชาวซาไกจะเรียกชื่อสมุนไพรตามคุณภาพที่รักษา เช่น ยาไข่เหล็ก ผู้ชายแทะกินจะทำให้กระชุ่มกระชวยมีสมรรถภาพทางเพศได้ ยาคุมกำเนิด (ยาไม่ให้มีลูก) เป็นต้น
ที่มา www.bloggang.com
