ประวัติกีฬาแฮนด์บอล
กีฬาแฮนด์บอล เริ่มต้นมาจากประเทศเยอรมันนีในราวปลายคริสต์ศตวรรษที่ 19 โดยครูสอน พลศึกษา ชื่อ คอนเรด คอช (Konrad Koch) ได้ริเริ่มและเผยแพร่แต่ไม่ได้รับความนิยมเท่าที่ควร พ.ศ. 2447 ได้มีการพัฒนาและแพร่หลายไปทั่วยุโรป และอยู่ในความดูแลของสหพันธ์กีฬาสมัครเล่นระดับนานาชาติ (The International Amateur Athletic Federation : IAAF)มีการประชุมตกลงเรื่องกติกาอันเป็น จุดเริ่มต้นของการแยกตัวเป็นเอกเทศ พ.ศ. 2471 - ก่อตั้งสหพันธ์แฮนด์บอล - เป็นกีฬาสาธิตในกีฬาโอลิมปิก พ.ศ. 2474 ได้บรรจุเป็นรายการแข่งขันกีฬาระหว่างชาติ พ.ศ. 2479 ได้บรรจุเข้ากีฬาโอลิมปิกที่กรุงเบอร์ลิน เยอรมันนี พ.ศ. 2499 ได้มีการทบทวนแก้ไขกติกาขึ้นใหม่ ประวัติแฮนด์บอลในประเทศไทย เผยแพร่เข้ามาในประเทศไทย ตั้งแต่ พ.ศ. 2482 โดยอาจารย์กอง วิสุทธารมย์ แต่ไม่นิยมเล่นเพราะคนไทยสามารถเล่นฟุตบอลได้ตลอดทั้งปี พ.ศ. 2500 อาจารย์ธนิต คงมนต์ ได้บรรจุเข้าสอนในโรงเรียนฝึกหัดครูพลานามัย และ วิทยาลัยพลศึกษาเพื่อเป็นการทดลอง และต่อมาก็ได้เผยแพร่ไปตามโรงเรียน ต่าง ๆ แต่ยังไม่กว้างขวาง พ.ศ. 2509 ก่อตั้งสมาคมแฮนด์บอลแห่งประเทศไทย และเป็นสมาชิกสหพันธ์แฮนด์บอลระหว่างประเทศ พ.ศ. 2518 บรรจุวิชาแฮนด์บอล ไว้ในหลักสูตรของวิทยาลัยพลศึกษา และประโยคมัธยม
แฮนด์บอล
เกมที่ใช้ลูกบอลในการเล่นอีกประเภทหนึ่งที่ผู้เล่นมีการเคลื่อนไหวที่รวดเร็ว เปลี่ยนทิศทางอยู่ตลอดเวลา ใช้ทักษะหลากหลายชนิด ในการเล่น จึงทำให้เกมแฮนด์บอลมีความสนุกสนาน ตื้นเต้น และเร้าใจทุกช่วงเวลาของการแข่งขัน การเล่นจะเป็นการแข่งขันกัน ระหว่าง 2 ทีม ซึ่งแต่ละทีมประทีมประกอบด้วยผู้เล่นในสนาม 6 คน และผุ้รักษาประตู 1 คน ผู้ชนะคือทีมที่ทำคะแนนได้มากกว่า เมื่อหมดเวลาการแข่งขัน 60 นาที (แบ่งเป็น 2 ครึ่ง ครึ่งละ 30 นาที) โดยในการเริ่มการแข่งขัน ทีมจะต้องมีผู้เล่นในสนามอย่าง น้อย 5 คน
