ผลสำรวจล่าสุดแม้ดูเหมือนไม่มาก แต่เมื่อนับเป็นตัวบุคคลแล้วพบว่าเป็นจำนวนถึง 70 ล้านคน ซึ่งมากพอที่เหล่าผู้เชี่ยวชาญจะลงความเห็นให้รสนิยมไม่ฝักใฝ่รักใคร่ในเพศใดนี้เป็นแนวทางเพศที่ 4 ในการจำแนกรสนิยมทางเพศของมนุษย์ การนำภาวะไร้รสนิยมทางเพศเพิ่มเข้ามาเป็นเพศวิถีที่ 4 ที่ว่านี้ นับเป็นการต่อยอดจากรสนิยมทางเพศที่อยู่ในความรับรู้ของมนุกษย์โลกล่าสุด คือ รักต่างเพศ รักเพศเดียวกัน และรักทั้งสองเพศ จากการศึกษาโดยนักจิตวิทยาและผู้เชี่ยวชาญ ความรู้สึกไร้รสนิยมทางทางเพศหมายถึง การที่ชายหรือหญิงไม่มีความสนใจหรือรู้สึกเรื่องเพศและไม่ต้องการมีเพศสัมพันธ์ แต่ไม่ได้เป็นที่มีอารมณ์แข็งกระด้างหรือไม่มีความอ่อนโยนอ่อนไหวโรแมนติกความรู้สึกทางเพศแบบใหม่ที่เพิ่งได้รับการเปิดเผยในวงกว้างนี้ มีความเคลื่อนไหวอย่างชัดแจ้งตั้งแต่ปี 2001 ทางโลกออนไลน์ ที่มีผู้ร่วมแสดงตัวแต่แรกเริ่มมากถึง 5 หมื่นราย การแสดงตัวของกลุ่มผู้ไร้รสนิยมทางเพศยังนำไปสู่การประชุมถกประเด็นนอกวิชาการในเดือน ก.ค. ของปีเดียวกัน ที่มหาลัยเซาธ์แบงก์ ในกรุงลอนดอน ประเทศอังกฤษด้วย ในเวลาต่อมา เรื่องนี้ยังเป็นหัวข้อการศึกษาของนักจิตวิทยาหรือผู้เชี่ยวชาญด้านเพศศึกษาอย่างต่อเนื่อง ถึงขั้นมีการรวบรวมข้อมูลตีพิมพ์เป็นหนังสือที่ชื่อว่า Understanding Asexuality (เข้าใจภาวะไร้รสนิยใทางเพศ) โดยศาสตราจารย์แอนโทนี่โบการ์ด ผู้เชี่ยวชาญแคนาดารายนี้ให้นิยามเพศวิถีว่า เป็นอาการที่มนุษย์ไม่มีความปราถนาหรือต้องการทางเพศ แต่ไม่ใช่โรคหรือความพิการแต่อย่างใด ทั้งยังเสริมว่ารสนิยมทางเพศประเภทนี้อาจจะมีมานานพอกับรสนิยมทั้ง 3 ประเภทแรก เพียงแต่การเปิดกว้างทางสังคมในระยะหลังๆ มีส่วนทำให้กลุ่มคนเหล่านี้กล้าที่จะเปิดเผยรสนิยตัวเองที่ดูผิดแผกไปจากผู้อื่นมากขึ้นเท่านั้นเอง
อย่างไรก็ดี แม้รสนิยมไร้เพศจะเป็นที่รู้จักในวงกว้างถึงขั้นจัดทำเนื้อหาเป็นหนังสือเฉกเช่นกับหนังสือทฤษฎีหนึ่ง แต่ผู้เชี่ยวชาญเจ้าของตำราก็ยังรู้สึกว่าบุคคลกลุ่มนี้เป็นประชากรที่ตกสำรวจ หรือพูดง่ายๆ คือถูกตัดขาดจากโลกส่วนใหญ่ที่มีวัฒนธรรมทางเพศอยู่ดี ทั้งที่บุคคลเล่านี้ก็ใช้ชีวิตได้ตามปกติและหากต้องการสืบเชื้อสายวงศ์ตระกูลก็สามารถใช้วิธีผสมเทียมได้ โดยไม่กระทบกระเทือนต่อระบบการสืบพันธุ์ของมนุษย์แต่อย่างใด
ที่มา : หนังสือพิมพ์ M2F
