ณ แม่น้ำสิงคโปร์ ริน(บี-น้ำทิพย์ จงรัชตวิบูลย์) อดีตแอร์โฮสเตสสาวผู้ผ่านเรื่องราวชีวิตมากมาย กำลังล่องเรือในแม่น้ำสิงคโปร์เพียงลำพัง…หญิงสาวมองทอดสายตาออกไปเห็นความสวยงามของประเทศนี้…ที่ซึ่งอาชีพของเธอทำให้เธอได้มาเยือนไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง แต่ในความสวยงามนั้นกลับซ่อนอดีตและเรื่องราวหลากหลายรสชาติไว้ในความทรงจำ….
รินสาวสวยสดใสเดินทางมาเข้ารับการฝึกอบรมสำหรับว่าที่พนักงานต้อนรับคนใหม่ของสายการบิน “เมขลาแอร์” ในการฝึกอบรมอันหนักหน่วงทำให้รินรู้จักและสนิทสนมกับ หนุ่ย(หยวน-นิธิชัย ยศอมรสุนทร) ว่าที่สจ๊วตหนุ่มและ กิ๊บ(จุ๊บ-ภัทรา มั่นพิริยะกุล) สาวน้อยจอมเจ้าชู้ เพราะความสวยที่โดดเด่นของริน จึงทำให้หญิงสาวได้รับเลือกเป็นตัวแทนของรุ่นในการทำกิจกรรมต่างๆ อยู่เสมอ จนเพื่อนร่วมรุ่นบางคนแอบหมั่นไส้ริน โดยเฉพาะ หน่อย(ไอซ์-อภิษฎา เครือคงคา) หญิงสาวหน้าตาธรรมดา แต่มีผลสอบดีเยี่ยมได้เป็นที่1 ของรุ่น หน่อยอิจฉาที่รินมีความสวยเป็นอาวุธ ทำให้รินก้าวหน้าได้เร็วกว่าตน หน่อยจึงหาโอกาสกลั่นแกล้งรินเสมอตลอดเวลาในการฝึก
เมื่อการฝึกและอบรมจบสิ้นลงทุกคนต่างแยกย้ายกันไปทำงาน รินกับหนุ่ยได้ทำงานด้วยกัน ทั้งสองต้องเจอกับ จี๊ด(แจง-วราพรรณ หงุ่ยตระกูล) เพอร์เซอร์จอมเฮี้ยบ แต่ด้วยความน่ารักประกอบกับความมีน้ำอดน้ำทนของริน และความฉลาดเก่งกาจของหนุ่ย ทำให้ทั้งคู่เอาชนะใจจี๊ดได้ในที่สุด วันหนึ่งในขณะที่รินกำลังเดินไปขึ้นเครื่องเธอก็ได้พบกับ อิน(ก้อง-สหรัถ สังคปรีชา) นักบินที่2 อินหลงรักรินตั้งแต่แรกเห็นแต่รินไม่ได้บินกับอิน เพราะเธอเป็นแอร์น้องใหม่ จึงได้บินแค่ในประเทศเท่านั้น หลังจากวันนั้นเป็นต้นมารินมักจะได้รับของขวัญน่ารักๆ ส่งมาให้ที่ทำงานเสมอ โดยที่รินก็ไม่รู้ว่ามาจากใคร
กิ๊บพา หนิง(ป้อง-ณวัตน์ กุลรัตนรักษ์) นักบินที่3 สุดหล่อมาแนะนำให้รินกับหนุ่ยรู้จัก เพราะกิ๊บภาคภูมิใจมากที่ได้เป็นคู่ควงคนล่าสุดของหนุ่มเจ้าเสน่ห์อย่างหนิง แต่หนิงกลับสนใจรินขึ้นมาทันที ทำให้ชายหนุ่มอยากจะพิชิตใจของรินให้ได้ หนิงไปสืบถามข้อมูลของรินจากหน่อยน้องสาวของเขาซึ่งเป็นคู่แค้นคู่อาฆาตกับริน หน่อยไม่ส่งเสริมให้พี่ชายจีบริน เพราะเธอเกลียดเพื่อนร่วมรุ่นคนนี้จับใจ แต่หนิงก็ไม่ฟัง
รินกับหนุ่ยได้มีโอกาสบินไปสิงคโปร์ ซึ่งถือว่าเป็นการบินต่างประเทศครั้งแรกของพวกเธอ ทำให้หน่อยไม่พอใจมากเพราะถึงตอนนี้เธอได้บินอยู่แต่ในประเทศ และในการบินไปสิงคโปร์ครั้งนี้ รินกับหนุ่ยได้เจออินอีกครั้ง อินพารินไปเที่ยวที่ต่างๆ ของสิงคโปร์ และอินก็รู้ว่าที่รินอยากเป็นแอร์ เพราะอยากเดินทางไปรอบโลก เขาจึงพาเธอไปสัมผัสกับวัฒนธรรมหลากหลายที่มีรวมกันอยู่ในสิงคโปร์ เช่น ไปไหว้พระจีนที่ China town, ไปซื้อของที่ Little India , ไปกินอาหาร Malay Satay bar ฯลฯ ความใกล้ชิดระหว่างรินกับอิน ทำให้รินรู้ว่าของขวัญต่างๆ ที่เธอได้รับจากกล่องจดหมายนั้น ทั้งหมดเป็นของที่อินส่งมาให้ รินประทับในตัวชายหนุ่มมาก แล้วรินก็แน่ใจว่าตัวเองหลงรักอินเข้าแล้ว
หนิงมักจะคอยไถ่ถามกิ๊บเกี่ยวกับเรื่องรินเสมอ เขาจึงได้รู้ว่าตอนนี้รินกำลังสนิทสนมกับอินนักบินรุ่นพี่ของเขา เมื่อรินกลับมาถึงที่สนามบินของเมืองไทย เธอก็พบกับ จิ๋ม(กิ๊ก-มยุริญ ผ่องผุดพรรณ) เมียไฮโซจอมโหดและขี้หึงสุดขีดของอินดักรออยู่ (โดยไม่มีใครรู้ว่าเป็นฝีมือของหนิงที่โทรบอกจิ๋มเรื่องรินกับอินสนิทกัน) จิ๋มอาละวาดใส่รินทันทีและจะตบรินให้ได้ แต่อินเข้ามาลากจิ๋มออกไป ในขณะที่รินอับอายผู้คนรอบข้างอย่างที่สุด หนิงก็โผล่เข้ามาประคองและปลอบใจหญิงสาวก่อนที่เขาจะต้องไปบิน อินดักพบรินเพื่อจะบอกว่าเขารักเธอ และเขากำลังจะหย่ากับจิ๋ม เพราะระหว่างเขากับจิ๋มนั้นเข้ากันไม่ได้จริงๆ ขอเพียงแต่ให้รินรอ หญิงสาวรู้สึกหนักใจมาก เพราะใจหนึ่งก็ไม่อยากจะแย่งสามีของใคร ส่วนอีกใจก็รักอินมากเหลือเกิน
ฝ่ายหนิงเมื่อเห็นอินทุกข์ใจเรื่องรินเป็นอย่างมาก เขาจึงแสร้งยื่นมือเข้าไปช่วยให้นักบินรุ่นพี่สมหวังกับริน อินจึงฝากให้หนิงเอาจดหมายของเขาไปส่งให้รินบ่อยๆ แต่รินไม่เคยตอบกลับเขาเลยแม้สักครั้งเดียว อินจึงเข้าใจว่ารินต้องการตัดความสัมพันธ์กับเขา อินจึงเริ่มห่างหายไปจากชีวิตของริน หนิงใช้โอกาสที่รินกำลังเป็นทุกข์คอยเฝ้าปลอบประโลมเพื่อให้เธอคลายทุกข์ ขณะเดียวกันกิ๊บไม่พอใจที่หนิงตีตัวออกห่างตนแล้วไปสนิทสนมกับริน กิ๊บจึงพูดจาประชดประชันรินทุกครั้งที่ได้เจอหน้ากัน จนรินรู้สึกไม่สบายใจเธอจึงเริ่มตีตัวออกห่างจากหนิง เพราะไม่อยากผิดใจกับเพื่อน แต่หนิงก็ยืนยันว่าระหว่างเขากับกิ๊บไม่ได้มีอะไรกัน รินเชื่อเพราะเธอก็รู้ว่าเพื่อนสาวของเธอเป็นคนเจ้าชู้มากเหมือนกัน หนิงทำทุกอย่างเพื่อเป็นการเอาใจริน ไม่ว่าจะเป็นการแลกตารางการบินให้หยุดตรงกับรินแล้วมาหาเธอที่บ้าน พร้อมด้วยของกำนัลและหยอดคำหวานบ่อยๆ จนทำให้เธอเริ่มใจอ่อน แต่อินก็ยังคงอยู่ในใจของรินไม่เสื่อมคลาย
เมื่อกิ๊บรู้เรื่องหนิงกับรินเข้าเธอจึงไปหาเรื่องรินด้วยความโมโห ต่อว่าว่ารินแทงเพื่อนลับหลัง กิ๊บกับรินจึงมีเรื่องกันรุนแรง จนกิ๊บถูกไล่ออกจากบริษัทแต่เธอก็ยังไม่ยอมหยุด กิ๊บเที่ยวโพทะนาเรื่องรินเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดไปทั่ว จนเรื่องรู้ไปถึงหูอินเขาไม่พอใจที่ หนิงจีบรินซะเอง
รินกับหนุ่ยบินไปสิงคโปร์ ทำให้รินได้เจออินอีกครั้ง อินเข้ามาหารินด้วยความเป็นห่วง พยายามเตือนเธอว่าหนิงเป็นคนเจ้าชู้ แต่รินไม่ฟังและต่อว่าที่เขาขาดการติดต่อไป ทำให้ทั้งคู่รู้ว่า หนิงเป็นคนเก็บจดหมายของอินที่ฝากให้รินไว้ทั้งหมด เพราะจดหมายของอินไม่เคยถึงมือรินเลยสักฉบับเดียว! รินโทรไปต่อว่าหนิงทำให้หนิงรู้ว่ารินอยู่กับอิน จึงเกิดอาการหึงหวงเป็นอย่างมาก รินกับอินได้อยู่ด้วยกันที่สิงคโปร์ทั้งสองใกล้ชิดกันอีกครั้ง กลางดึกคืนหนึ่งอินมาหารินที่ห้องเพื่อคุยกัน แล้วสิ่งไม่คาดฝันก็เกิดขึ้นเมื่อจิ๋มบุกมาถึงโรงแรม แต่อินก็ปีนหน้าต่างโรงแรมหนีออกไปได้ทัน โดยมีหนุ่ยเป็นผู้ช่วยคนสำคัญ รินกลับกรุงเทพฯมาด้วยหัวใจที่บอบช้ำ และเมื่อพบกับหนิงรินจึงออกไปเที่ยวกับหนิง หนิงยอดคำหวานใส่รินจนรินยอมตกเป็นของหนิง
อินพยายามมาหารินแต่หนิงขัดขวางซ้ำยังบอกว่ารินเป็นของเขาแล้ว ทั้งสองมีเรื่องชกต่อยกัน แล้วหนิงก็บอกให้รินเลือกระหว่างเขากับอิน สุดท้ายรินก็เลือกหนิงเพราะเธอไม่อยากแย่งสามีใครทำให้อินเสียใจมาก ต่อมารินตั้งท้องเธอจึงต้องแต่งงานกับหนิงอย่างกะทันหัน หนิงพารินไปพบ คุณนายแน่งน้อย(ฮันนี่-ภัสสร บุญยเกียรติ) มารดาจอมเค็มขี้โกงของหนิง และทำให้รินรู้ว่าหน่อยคู่ปรับเก่าของเธอเป็นน้องสาวของหนิงด้วย ในวันแต่งงานของรินกับหนิง คุณนายแน่งน้อยดูถูกรินมากที่ท้องก่อนแต่ง เธอจึงไม่ยอมให้สินสอดว่าที่ลูกสะใภ้ ให้แค่แหวนเพชรวงเดียว และรินก็ต้องตกใจสุดขีดเมื่อรู้ว่าหนิงเคยมีภรรยาแล้ว และมีลูกด้วยกันชื่อว่า น้องหนอน(ด.ญ สุพิชชา มงคลจิตตานนท์) เด็กสาวสุดแสบอายุ 10 ปี ทำให้เธอหูตาสว่างว่าที่ผ่านมาหนิงโกหกและปิดบังเธอมาตลอด แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้แล้วจึงต้องยอมก้มหน้ารับชะตากรรมต่อไป
รินใช้ความอดทนในการอยู่ร่วมบ้านกับแม่และน้องสามีตัวแสบที่คอยหาเรื่องกลั่นแกล้งและต่อว่าเธอทุกครั้งที่มีโอกาส แล้วยังน้องหนอนอีกคนที่ตั้งตัวเป็นปฏิปักษ์กับริน ในขณะที่รินต้องผจญกรรมต่างๆ ในบ้านของหนิงนั้น สามีของเธอกลับแอบไปคบกับ เชอรี่(เป้ย-ปานวาด เหมมณี) แอร์เด็กใหม่ รินกับหนิงทะเลาะกันแต่หนิงก็ลื่นไหลไปได้เรื่อยๆ จับไม่ได้ไล่ไม่ทันเรื่อยมา จนรินคลอด รินใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านของหนิงอย่างกดดัน จนวันหนึ่งเธอทะเลาะกับคุณนายแน่งน้อย รินจึงพาลูกไปอยู่ที่บ้านพ่อแม่ของเธอ หนิงเลยได้โอกาสแวะไปหาเชอรี่บ่อยๆ เชอรี่ป่วนและเล่นสกปรกทุกอย่างกับริน ทั้งที่บ้านและที่ทำงานจนรินทนไม่ไหวเกือบจะขอหย่ากับหนิง แต่รินเกิดท้องลูกอีกคนเสียก่อน เธอจึงต้องก้มหน้าผจญกรรมต่อไปเพื่อลูกคนที่สองของเธอกับหนิง ชีวิตรันทดของรินจะดำเนินต่อไปอย่างไร?
ติดตามได้ในละคร “สงครามนางฟ้า” ทุกวันจันทร์-พฤหัสบดี ออกอากาศตอนแรกวันอังคารที่ 8 มกราคมนี้ เวลา 20.25 น. ทางช่อง 5
ที่มา www.exact.co.th
บทส่งท้าย
เมื่อเริ่มเขียนเรื่องนี้ ฉันตั้งใจว่าต้องสานฝันตนเองให้สำเร็จเสียที ............ฉันอยากเป็นนักเขียนค่ะ...............อยากเป็นมาตั้งแต่เด็กๆ ทำให้ฉันเลือกเรียนอักษรศาสตร์ และเรียนวิชาการประพันธ์มาหลายคอร์ส แต่ชีวิตที่หันเหไปเป็นแอร์ ได้เห็นโลกกว้าง ได้พบเจอเรื่องอื่นๆได้เพลินเพลิดไปกับกิเลสตัณหาของตนเอง ทำให้ฉันไม่ได้ตั้งใจเขียนให้ใครอ่านสักที แค่เขียนให้ตัวเองอ่านเล่นๆ เป็นบันทึกที่ไม่มีการต่อเนื่อง คือนึกอยากเขียนก็เขียน ไม่อยากก็ไม่เขียน
จนคืนหนึ่ง นั่งอยู่ในห้องคนไข้หมายเลข 1418 ตึก ภปร. โรงพยาบาลจุฬาลงกรณ์ เฝ้ามองคุณพ่อที่นอนหลับด้วยความอ่อนเพลียจากการเจ็บป่วย มองท่านไปมา เลยหยิบสมุดมาเขียนพล้อตเรื่องคร่าวๆ จัดตัวละครที่อิงมาจากตัวจริงทั้งหมด เขียนเรื่องตัวเองนี่แหละ ไม่ต้องยอกย้อนคิดมาก ต่อจากนั้น เรื่องราวต่างๆไหลหลั่งมาจากความทรงจำของฉันเองล้วนๆ
หลายท่านสงสัยว่า นี่มันเรื่องจริงหรือ ...จริงค่ะ
คนแบบเชอร์รี่มีจริงหรือ..........................จริงค่ะ
พี่หนิงทำแบบนี้กับรินจริงหรือ.................จริงค่ะ
รินไม่อายหรือที่เอาเรื่องตัวเองมาเขียน......มีบ้างค่ะ
รินมีแฟนใหม่มั้ย.......................................ไม่มีค่ะ มีแต่พี่น้องทั้งนั้น (ตอบแบบดารา)
พี่อินเป็นอย่างไรบ้าง.................................ไม่ทราบจริงๆค่ะ
แล้วหนุ่ยเป็นใคร.......................................ขอไม่ตอบนะคะ
รินคิดว่าตัวเองเป็นคนดีหรือเปล่า..............ไม่ค่ะ เหมือนปุถุชนทั่วไปที่มีดีมีไม่ดี (..แต่ดีกว่าเชอร์รี่แน่นอน)
น้องรุ้งสวยมั้ย.............................................สวยค่ะ
น้องเมฆหล่อมั้ย..........................................หล่อค่ะ (แหม แม่ก็ต้องเข้าข้างลูกสิคะ ดูแม่พี่หนิงสิ)
น้องรุ้งมีแฟนยัง...........................................ยังค่ะ
น้องเมฆมีแฟนยัง.........................................ยังค่ะ
น้องเมฆเป็นเกย์ป่าว.....................................(คิดว่า)ไม่ค่ะ
มีอะไรอยากบอกท่านผู้อ่านมั้ย....................ขอบคุณ ขอบคุณ และขอบคุณที่สุดค่ะ
มีอะไรอยากแนะนำกันอีก...........................วันนี้คุณดูแลคนที่คุณรักหรือเปล่า ถ้าวันนี้ลืม พรุ่งนี้เอาใหม่นะ
อ้าวววว... ตายละ ลืมคำถามประจำตอนจบไปจนได้ คำถามคือ...*****คุณได้ข้อคิดอะไรจากการอ่านเรื่องนี้?***** อยากตอบแบบไหนได้ทั้งนั้นค่ะ หมดเขตการตอบสิ้นเดือนนี้นะคะ ประกาศผลวันศุกร์ที่ 1 ธันวาคม รางวัลทั้งหมดมี 5 รางวัลตามเคย เป็นนาฬิกา ของแอร์กี่เองค่ะ (บอกแล้วว่าไม่ค่อยลงทุนเลย)
ขอบพระคุณท่านผู้อ่านทุกท่านอีกครั้งสำหรับกำลังใจและความจริงใจที่มีให้แอร์กี่ผ่านมาทางตัวอักษรในทุกกระทู้
บ๊าย บาย นะคะ พบกันใหม่เรื่องหน้า...........ด้วยรักจาก แอร์กี่
ตอนจบ จากเรื่อง ชีวิตรันทด...เรื่องจริงผ่านคอมพ์
กระทู้ฮิต ของพันทิพ " ชีวิตรันทด...เรื่องจริงผ่านคอมพ์ " งานเขียนคุณ แอร์กี่
ชีวิตรันทด...เรื่องจริงผ่านคอมพ์ ตอนที่สิบหก (ตอนจบ) 16.3
ถึงตอนนี้ ฉันยังไม่ได้เล่าถึงพี่อินเลย ที่เดากันว่า รินคงได้กลับไปคบกับพี่อินอีก เป็นอันว่า ไม่ถูกนะค้า
ฉันไม่ได้พบพี่อินอีกเลย หลังจากได้จดหมายของเขาที่ฝากบิวมาจากนาริตะ นานกี่ปีแล้วก็ขี้เกียจนับ พี่อินไม่ได้กลับมาทำงานที่สายการบินแห่งอดีตของเรา พี่อินเป็นภาพเลือนรางในหัวใจฉัน แม้เรื่องราวต่างๆจะชัดเจนอยู่กับความทรงจำ แต่ความรู้สึกที่ฉันมีตอนนี้คือ เฉยๆค่ะ ...เฉยมากกก ให้เจอกันอีกก็คงไม่รู้สึกอะไร...ละมั้งคะ...)
ระยะหลังๆฉันคุยกับพี่หนิงไม่ค่อยได้ เขาดูหงุดหงิดอยุ่ตลอดเวลา พูดจาแต่ละครั้ง ...ไม่น่าฟังเอาซะเลย ฉันเบื่อที่จะคุยกับพี่หนิง เบื่อที่เขาคอยสั่งให้ฉันดูลูกแบบนั้นแบบนี้ บางครั้งฉันถึงกับเหลืออด ด่าไปเลยว่า เลิกยุ่งกะฉันเสียที เขาก็จะหายๆไป แล้วมาใหม่ วนเวียนเป็นวิญญาณหลอนอยู่จนถึงวันนี้
เมื่อแรกเขียนเรื่องนี้ ฉันคิดพล้อตไว้แล้วหมดทุกตอน ทั้งหมด 18 ตอน รวมทั้งคิดไว้ว่าตอนจบจะเขียนเป็น 18.1,18.2,18.3 แต่ละตอนจะต่างกัน ให้ท่านผู้อ่านเลือกเอาเองว่าอยากให้เรื่องจบแบบไหน แต่แล้ว เมื่อสักเดือนกว่ามานี่เอง ที่ฉันได้รับทราบเรื่องที่ทำให้เปลี่ยนใจ ต้องเปลี่ยนพล้อต และตัดสินใจว่าควรบอกเล่าเรื่องที่ “เกิดขึ้นจริงๆ” ให้ผู้อ่านที่น่ารักของฉันทราบ
เมื่อไม่กี่เดือนมานี้ พี่หนิงจัดงานแต่งงานกับเชอร์รี่ที่โรงแรมแห่งหนึ่ง โดยที่ฉันไม่ทราบเลย เพราะยุ่งอยู่กับการดูแลคุณพ่อที่ป่วยหนัก คนที่มาเล่าแจ้งแถลงไขเรื่องทั้งหมดให้ฉันฟังไม่ใช่ใครที่ไหน ...น้องหนอนไง
เธอโทร.มาเล่าๆๆๆๆ และระบายความในใจมากมาย ฉันจะสรุปให้ฟังสั้นๆ เพราะเรื่องนี้ยาวเกินไปเสียแล้วในความรู้สึกฉันที่คิดว่ามันจบนั้นมันไม่จบ มันกลับกลายเป็นตอนใหม่ได้อีกด้วยซ้ำ
ในงานแต่งงานพี่หนิง คุณแม่ พี่สาว น้องสาวเขาไปกันครบ เพื่อนๆไปไม่มาก น้องหนอนไม่ไป แต่ฟังจากคนที่ไปงานมาเล่าให้เธอฟังว่า ในงานนั้น มีการฉายสไลด์มัลติวิชั่น บอกเล่าความเป็นมาของพี่หนิงกับเชอร์รี่ตั้งแต่เด็กจนโต รวมทั้งการที่สองคนนั้นมาพบกันและรักกันตอนเชอร์รี่เรียนมหาวิทยาลัย (ฮาค่ะฮา)
ผู้คนที่ไปในงานพากันกระอักกระอ่วนงวยงงกันไปหมด เพราะต่างคนต่างรู้กันดีว่าเชอร์รี่แย่งพี่หนิงไปจากฉันต่างหาก สมกับที่ฉันเคยว่ามั้ยว่า เชอร์รี่นี่หล่อนไม่มีความคิด หรือไม่ได้คิด เรื่องการแต่งงานของพี่หนิงมาพร้อมข่าวการใช้บ้านที่ฉันมีสิทธ์อยู่ตามกฎหมายเป็นที่อยู่ของเขาทั้งคู่ เชอร์รี่ย้ายเข้าไปอยู่ในบ้านที่ยังเป็นกรรมสิทธิ์ของฉัน หล่อนเอาเสื้อผ้าของหล่อนไปแขวนไว้ในตู้เสื้อผ้าทุกห้อง กับทั้งวางของใช้ส่วนตัวจองที่ไว้หมด หล่อนรื้อถอนศาลพระภูมิที่บ้านฉันหมดเลย ฉันเคยตั้งไว้สองศาลตอนสร้างบ้าน เลือกซื้อศาลที่สวยงามและมีราคามา เพื่อความเป็นสิริมงคลของบ้าน ฉันจึงตั้งทั้งศาลพระภูมิและศาลเจ้าที่
น้องหนอนเล่าว่า หล่อนมาเรียกคนสวนผู้ชายชาวพม่าที่บ้านคุณแม่พี่หนิงไปรื้อถอนศาล มีสองศาลที่ฉันเคยตั้งไว้ คือศาลพระภูมิและศาลเจ้าที่ คนสวนคนนั้นกลับไปนอนจับไข้อยู่สามวัน หล่อนให้ผู้ชายสวมชุดขาวมาเอาศาลที่รื้อถอนแล้วออกไปจากบ้าน และจ้างคนมาขุดน้ำตกแทน ไม่รู้เป็นเคล็ดอะไรของหล่อน
ฉันทราบมานานแล้วว่าเชอร์รี่ไม่ได้นับถือศาสนาพุทธ หล่อนนับถือลัทธิหนึ่งที่ฉันถามผู้รู้ได้ความมาว่า เป็นลัทธิเทียมเท็จลัทธิหนึ่งที่ไม่เป็นที่ยอมรับในศาสนาใดๆ เป็นลัทธิบูชาพระเจ้าองค์ใดไม่ทราบ จะชุมนุมกันตามบ้าน ไม่มีการประกอบพิธีทางศาสนาที่ใดๆทั้งสิ้น หล่อนจึงต้องทำลายสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของศาสนาอื่นๆให้หมด
ฉันมีห้องพระเล็กๆในบ้าน มีโต๊ะหมู่บูชาเป็นไม้ฝังมุกงดงามมาจากเวียดนาม พี่หนิงซื้อมาตั้งแต่สมัยที่เราสร้างบ้านใหม่ๆ ฉันตั้งพระพุทธชินราชองค์ใหญ่ที่ได้มาจากพิษณุโลกไว้เป็นพระประธาน มีพระพุทธรูปองค์อื่นๆอีกมากพอควรที่ฉันบูชาไว้ เป็นห้องพระที่สวยงามทีเดียวในความรู้สึกฉัน ตอนอยู่บ้าน ฉันเข้าไปไหว้พระทุกวันก่อนนอน บ่อยครั้งที่นั่งร้องไห้รำพึงรำพันให้คุณพระคุณเจ้าปกป้องฉันและลูกๆจากสิ่งเลวร้ายที่เข้ามาครอบคลุมชีวิต
เชอร์รี่จัดการเคลียร์ห้องพระ เอาทุกอย่างออกจากห้อง พระพุทธรูปต่างๆ ที่ฉันเคยกราบไหว้บูชา หล่อนเอาไปทิ้งไว้ในตู้เสื้อผ้าที่ห้องพี่หนิงในบ้านคุณแม่เขา ส่วนห้องที่เคยเป็นห้องพระ หล่อนเอาข้าวของรกๆของหล่อนไปสุมไว้เต็ม
เรื่องศาลพระภูมิและเรื่องห้องพระ ยังไม่พอสำหรับหล่อนหรอก หล่อนเอาโกศทองเหลืองที่ใส่อัฐิคุณพ่อพี่หนิงไปทิ้งขยะ (ลืมเล่าไปว่าคุณพ่อพี่หนิงเสียชีวิตตั้งแต่น้องเมฆอายุเพียงเดือนกว่า) เด็กที่บ้านคุณแม่เขาเป็นคนมาเจอ และเอาโกศนั้นไปให้คุณแม่ดู ด้วยเหตุนี้ทำให้คุณแม่พี่หนิงเลิกพูดกับเชอร์รี่และเริ่มปรารภกับคนรอบด้านว่า รินนั้นไม่ควรทิ้งบ้านไปเลย โถ..คุณแม่...กว่าจะมาเห็นรินดี ก็สายไปหมดแล้ว
เชอร์รี่เอาโซ่พร้อมกุญแจดอกใหญ่ไปล่ามคล้องประตูรั้วที่เป็นทางเข้าออกระหว่างสองบ้าน หล่อนทะเลาะกับน้องหนอนทุกครั้งที่เจอหน้า ชี้หน้าด่ากัน ตีกันเป็นกิจวัตร ล่าสุด หล่อนโยนกระถางต้นไม้ใส่น้องหนอน แต่ไม่โดน ส่วนน้องหนอนเขวี้ยงรองเท้าพี่หนิง (เบอร์ 11) โดนหัวหล่อนเต็มเป้า
พี่หนิงได้แต่ตะโกนห้าม ...เชอร์รี่หยุด...หนอนหยุดดด...ไม่ได้ผลเลย ตอนนี้คู่กรณีของเชอร์รี่กลายเป็นน้องหนอนไปเสียแล้ว
เชอร์รี่จะไม่กล้าอยุ่ที่บ้านคนเดียวเลย หากพี่หนิงไม่อยู่ หล่อนจะกลับไปอยู่บ้านของหล่อน ซึ่งเป็นทาวน์เฮ้าส์อยู่แถวซอยวัชรพล (บอกไม่ได้ว่าตรงไหนแน่ เพราะฉันเองไม่เคยไป) ที่เชอร์รี่ไม่กล้าอยู่คนเดียว ไม่ใช่หล่อนกลัวเกรงน้องหนอนหรอก แต่หล่อนกำลังอ่อนแอ หากสู้กัน หล่อนคงแพ้แน่ๆ.......เพราะเชอร์รี่ท้อง ใกล้คลอดแล้ว........
นวลโทร.มาบอกฉันแบบเจ็บแค้นแทนว่าพี่หนิงโทร.ไปหานวลที่ต่างจังหวัด ชวนนวลมาเลี้ยงเด็กลูกใหม่ชองเขากับเชอร์รี่ นวลปฏิเสธ บอกว่าเธอมาไม่ได้ แม้แต่คนเลี้ยงลูก เจ้าหล่อนยังจะเอาคนเลี้ยงลูกของฉันอีก คิดได้ไงทั้งพี่หนิงทั้งเชอร์รี่
ทั้งหมดนั้นไม่ใช่ปัญหาของฉัน ปัญหาของฉัน ณ.เวลานี้ คือ...
ฉันจะทำอย่างไรดีเรื่องบ้านของฉันซึ่งตอนนี้เชอร์รี่เข้าไปครอบครองและเปลี่ยนแปลงหลายสิ่งหลายอย่างโดยถือสิทธิ์ที่ทึกทักเอาเอง ตามสัญญาการหย่า บ้านนั้นยังคงเป็นสิทธิ์ของฉันอย่างสมบูรณ์ บ้านที่ฉันเคยอยู่ เคยดูแล ของทุกชิ้นในบ้านฉันเป็นคนจัดวาง เป็นคนหาซื้อมา กระดิ่งอันเป็นของสะสมของฉัน ป่านนี้โดนปาทิ้งไปหรือยัง คริสตัลชวารอฟสกี้ที่ฉันค่อยๆซื้อ ค่อยๆสะสม จะแหลกคามือเชอร์รี่ไปยังน้อ ตุ๊กตาพอร์ซเลนสวยสง่าจากสเปน ตุ๊กตาเกาหลีหน้าตาจิ้มลิ้มเหมือนแดจังกึมอีกหลายตัว บาร์บี้นับร้อยของน้องรุ้งที่ฉันซื้อแทบทุกไฟลท์ที่ไปบิน หุ่นยนต์ของน้องเมฆ รถบังคับ อัลตร้าแมนทั้งชุด คุณมดแดงอีก หนังสืออีกมากมาย วีดีโอเทป แผ่นเลเซอร์ดิสก์ ยิ่งคิดยิ่งปวดหัวใจ ไหนจะเครื่องแก้ว เครื่องกระเบื้อง เครื่องครัวอีก ล้วนแต่เงินฉันซื้อมาทั้งนั้น ของแต่งบ้านแต่ละชิ้น ซื้อมาจากประเทศต่างๆ ถึงสร้างบ้านใหม่ ฉันคงไม่มีปัญญาบินไปซื้อมาอีก คิดแล้วจาเป็นลมด้วยความเสียดาย หรือว่าทุกอย่างนั้นมันแค่ของนอกกาย ไม่ควรเอามายึดถือ ไม่ควรเอามาเป็นเรื่องกลุ้ม น่าเอามาเป็นเรื่องขำมากกว่า ว่าคนแบบนี้ก็มีในโลก
หล่อนเป็นคนละโมบ อยากได้ทุกอย่างที่เป็นของฉัน เอาไปเถิด หล่อนเอาไปได้เพียงพี่หนิงและสมบัตินอกกาย สิ่งที่เป็นของฉันจริงๆคือตัวฉัน ลูกทั้งสองที่รักของฉัน และศักดิ์ศรีของฉันที่ไม่มีใครเอาไปได้ น่าขอบคุณที่มีคนแบบเชอร์รี่กับพี่หนิงเสียด้วยซ้ำ ...ที่ทำให้ฝันอยากเป็นนักเขียนของฉันเป็นจริงขึ้นมา
จบแล้วค่ะ
9 พฤศจิกายน 2549
ขอบคุณข้อมูลจาก
คุณ merrily barge www.thaijaidee.com
