วันกวีนิพนธ์สากล (World Poetry Day)
เพื่อเป็นการส่งเสริมให้ศิลป์แห่งกวีนิพนธ์ยังคงอยู่ อีกทั้งยังเป็นการสนับสนุนให้ผู้คนทั่วโลกได้ตระหนักถึงความสามารถของนักกวี ในการจับเอาจิตวิญญาณแห่งความคิดสร้างสรรค์ที่อยู่ภายในจิตใจมนุษย์ออกมาถ่ายทอด ทางองค์การการศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ หรือ UNESCO ได้ประกาศให้วันที่ 21 มีนาคมของทุกปีเป็น วันกวีนิพนธ์สากล (World Poetry Day) ซึ่งการประกาศนี้เกิดขึ้นในระหว่างการประชุมครั้งที่ 30 ของยูเนสโก ที่จัดขึ้น ณ กรุงปารีส ประเทศฝรั่งเศส เมื่อปี พ.ศ. 2542
กวีนิพนธ์ นั้นถือได้ว่าเป็นศิลปะด้านภาษาที่ต้องผ่านการถักทอและเรียงร้อยอย่างประณีต สร้างสรรค์ บ่อยครั้งที่กวีนิพนธ์เป็นดั่งเครื่องมือที่สะท้อนตัวตนของมนุษย์ ตลอดจนยังสื่อสารถึงค่านิยมในวัฒนธรรมที่หลากหลาย เป็นการถ่ายทอดเรื่องราวของชีวิตและจิตใจให้โลดแล่นไปด้วยตัวอักษร กวีนิพนธ์ไม่ได้เพียงแต่เล่าเรื่องราวต่างๆ เท่านั้น แต่ในบางครั้งบทกลอนต่างๆ ก็ยังนำไปสู่การตั้งคำถามให้ขบคิดได้อย่างไม่รู้จบ
อีกหนึ่งจุดประสงค์ของการให้กำเนิด วันกวีนิพนธ์สากล ขึ้น ก็เพื่อเป็นการสนับสนุนความหลากหลายทางภาษา ผ่านการแสดงออกของกวีนิพนธ์ นับเป็นการเปิดโอกาสให้กับภาษาที่กำลังจะสูญหายให้กลับมามีชีวิตชีวา ผ่านการถูกหยิบยก หรือถูกนำมาขับขานขึ้นอีกครั้ง
