ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-อังกฤษ LEXiTRON

• ป่าดงพงพี[n.] forest [syn.] พง,ไพร,ป่า,ดง
• หักร้างถางพง[v.] clear the jungle
• หักล้างถางพง[v.] clear the jungle
• ประชุมพงศาวดาร[n.] annals
• พงหญ้า[n.] dense grasses [syn.] ดงหญ้า
• พงไพร[n.] forest [syn.] ป่า,ดง,พนาลัย,ไพร,พนา,พงพี
• พงพี[n.] jungle [syn.] ป่าดง,พงไพร,ป่า,พนา,ป่าดงพงพี
• พงศาวดาร[n.] annals [syn.] ประวัติศาสตร์,เหตุการณ์ในอดีต,เรื่องเก่าแก่,ตำนาน
• พระราชพงศาวดาร[n.] royal annals [syn.] ประวัติ
• เกร็ดพงศาวดาร[n.] historical anecdote
• พงศาวลี[n.] genealogical diagram
• พงศ์[n.] lineage [syn.] วงศ์,ตระกูล,เหล่ากอ,วงศ์วาน,โคตร,พงศ์พันธุ์
• พงศ์พันธุ์[n.] lineage [syn.] วงศ์,ตระกูล,เหล่ากอ,วงศ์วาน,โคตร,พงศ์

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-อังกฤษ อ.สอ เสถบุตร

• กระพงhe electric ray, family Torpedinidae
• พงกุหลาบa thicket of roses
• ชุมนุมพงศาวดารa history written by several authors
• หักร้างถางพงto clear the jungle, to blaze the trail, to do pioneer work
• พงศาวดารlineage, geneology, pedigree; the story of dynasties; (formerly) history,now called ประวัติศาสตร์
• เกร็ดพงศาวดารbypaths of history
• พงศ์family, lineage
• พงศ์พันธุ์family, lineage

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย ราชบัณฑิตยสถาน

• ป่าดงพงไพร(ปาก) น. ป่า.
• หักร้างถางพงก. ฟันป่าพงลงให้เตียน.
• พงศ[พงสะ พง] น. เชื้อสาย เทือกเถา เหล่ากอ สกุล. (ส.; ป. วํส).
• เข้ารกเข้าพง(สํา) ก. พูดหรือทําไม่ถูกต้องกับเรื่อง เพราะขาดความชํานาญในเรื่องนั้น.
• พงพีน. ป่าดง.
• พงศกร[สะกอน] น. ผู้ตั้งวงศ์ บรรพบุรุษ. (ส.).
• พงศธร[สะทอน] น. ผู้ดํารงวงศ์สกุล ผู้สืบสกุล. (ส.).
• พงศา(กลอน) น. ผู้มีชาติสกุล.
• พงศาวดาร[วะดาน] น. เรื่องราวของเหตุการณ์เกี่ยวกับประเทศชาติหรือพระมหากษัตริย์ผู้เป็นประมุขของประเทศชาตินั้น เช่น พงศาวดารกรุงศรีอยุธยา พงศาวดารกรุงรัตนโกสินทร์.
• พงศาวลี[วะลี] น. แผนลําดับเครือญาติ. (ส.).
• พงศ์[พงสะ พง] น. เชื้อสาย เทือกเถา เหล่ากอ สกุล. (ส.; ป. วํส).
• พงศ์พันธุ์น. พวกพ้องที่เนื่องมาแต่วงศ์. (ส.).

ดูคำอื่นๆในหมวด แปล ไทย-ไทย อ.เปลื้อง ณ นคร

• ภานุพงศ์น. เผ่าพันธุ์พระอาทิตย์, เผ่าพันธุ์ของผู้สว่างไสว.
• พงศพราหมณ์[พง-สะ-พฺราม] น. ชื่อคัมภีร์ที่เรียกว่าพราหมณะ (เป็นแผนกแห่งสามเวท).
• พงพีน. ดงใหญ่.
• พงศกรน. ผู้ตั้งวงศ์, บรรพบุรุษ.
• พงศธร[พง-สะ-ทอน] น. ผู้ดำรงวงศ์สกุล, ผู้สืบสกุล.
• พงศา(วด.) น. เชื้อสาย, ผู้มีชาติสกุล.
• พงศาวดารน. เรื่องที่ลำดับวงศ์สกุล, เรื่องประวัติกษัตริย์เกี่ยวเนื่องกับประเทศ.
• พงศาวลีน. แผนลำดับเครือญาติ.
• พงศ์(สก. วํศ; มค. วํส) น. เชื้อสาย, เทือกเถา, เหล่ากอ, สกุล.
• หินพงศ์ว. วงศ์ชั้นต่ำ.
• พงศ์พันธุ์น. พวกพ้องที่เนื่องมาแต่วงศ์.