๑. ละครในเรื่องอิเหนา ตอนบุษบาเสี่ยงเทียน
(ปี่พาทย์ทำเพลงขับไม้บัณเฑาะว์)
บทร้องมะเดหวี
พระเป็นเจ้า จงโปรดเกล้าให้แจ้งปัญหา
ขอถวายประทีปบูชา (จุดเทียน)
นี่เทียนบุษบานารี (ปักเทียน)
นี่เทียนอิเหนานัดดา (ปักเทียน)
นี่เทียนจรกากรุงศรี (ปักเทียน)
เทียนทองทั้งสามเล่มนี้ ขอจงเป็นที่เสี่ยงทาย
บทร้องบุษบา
แม้จะได้ข้างไหนแน่ ให้ประจักษ์ทักแท้จงหนักหนา
แม้จะได้ข้างระตูจรกา ให้เทียนพี่ยานี้ดับไป
แม้จะได้ข้างอิเหนากุเรปัน ให้รัศมีเพลิงนั้นแจ่มใส
ให้เทียนจรกาดับทันใด ขอให้เห็นประจักษ์ฉับพลัน
บทร้องอิเหนา
อันนางบุษบานงเยาว์ จะได้แก่อิเหนาแม่นมั่น
จรกาใช่วงศ์เทวัญ แม้จะได้ครองกันจะร้ายนัก (๑)
๒. ละครในเรื่องอุณรุท ตอนศุภลักษณ์ อุ้มสม
เลื่อนลอยมากลางอากาศ โอภาสงามแข่งแขไข
แสงจันทร์จับองค์ภูวไนย วิไลล้ำกว่านวลจันทรา
................. ................
งามภูวนาทนั่งดำรง ดั่งองค์พรหมเมศร์ฤทธี
ดั้นหมอกออกเมฆมาไวไว เทเวศร์อวยชัยอึงมี่
รีบเร่งเร็วมาในราตรี หมายมุ่งบุรีรัตนา
ครุฑเอยครุฑทรง เทียบพงศ์ทั่วภพไม่มีสอง
คู่นารายณ์เคยณรงค์รณคะนอง เผ่นทะยานผ่านผยองโพยมบน
- บทร้องพระจักรกฤษณ์ ร้องเอกบท -ครุฑทรง จงรู้น้ำใจจงแห่งข้า
จะไปผลาญมารม้วนช่วยนัดดา รีบมาไปด้วยกันทันใดนี้
- ร้องพิโรธ -
๓. ละครโนราชาตรี เรื่อง นางมโนห์รา ตอน กินรีเล่นน้ำ
กินรีในบทละคร
กินรีในบทละครนอกเรื่อง นางมโนห์รา ตัวเอกคือ นางมโนห์ราธิดาองค์ที่ ๗ ของท้าวทุมราชผู้เป็นพระยากินนร นางมีพี่นางอีก ๖ คน ล้วนหน้าตาเหมือนๆ กัน งดงามยิ่งกว่านางมนุษย์ แต่มีปีกและหางที่ถอดได้ดั่งบทว่า "เมื่อนั้น โฉมนวลผู้เจ้ามโนห์รา ได้ปีกได้หาง ทั้งเจ็ดนวลนางชาวฟ้า เจ็ดนางฉายา พามาแต่งตัวที่เกยชัย ครั้นแต่งตัวเสร็จ เจ็ดนางก็ชวนกันไป...
ครั้นถึงสระอโนดาต นางมโนห์ราและพี่ทั้งหกนางต้องถอดปีกหางเก็บรักษาให้ดี แล้วจึงลงเล่นน้ำ..."
สุธนชาดกกล่าวถึงกินรีชื่อนางมโนห์รา ซึ่งถูกพรานบุญจับไปถวายพระสุธน ก่อนที่จะนำนางมโนห์ราไปถวาย พรานบุญนำปีกและหางของนางที่ถอดไว้ไปด้วย
(ดูเพิ่มเติมเรื่อง ดนตรีไทย เล่ม ๑ นาฏศิลป์ไทย และ ตุ๊กตาไทย เล่ม ๑๓)
