06 สิงหาคม พ.ศ.2532 : เกรียงไกร เตชะโม่ง ขโมยเครื่องเพชรซาอุฯ
6 สิงหาคม พ.ศ. 2532 เกรียงไกร เตชะโม่ง คนงานไทยชาวลำปางที่ทำงานอยู่ในพระราชวังของ กษัตริย์ไฟซาล (King Faisal) แห่งซาอุดิอารเบีย ขโมยเครื่องเพชรของ เจ้าชายไฟซาล บิน ฟาฮัด (Prince Faisal Bin Fahd Bin Abdul Aziz) มูลค่าหลายร้อยล้านบาท กลับมาประเทศไทย กลายเป็นโศกนาฎกรรม "คดีเพชรซาอุฯ" อันลือลั่น เมื่อทางการซาอุดิอารเบียแจ้งมายังรัฐบาลไทย ซึ่งในระยะแรกให้การปฏิเสธ จากนั้นก็ได้ตั้งคณะกรรมการสืบสวนโดยมอบหมายให้ พล.ต.ต. ชลอ เกิดเทศ เป็นหัวหน้า และสามารถจับกุมตัวนายเกรียงไกรได้ แต่ทางการไทยตัดสินใจไม่ส่งไปดำเนินการที่ซาอุฯ เนื่องจากเห็นว่ากฎหมายที่นั่นรุนแรงเกินไป ศาลได้พิพากษาตัดสินจำคุก คดีถึงที่สุดและปัจจุบันพ้นโทษแล้ว จากนั้นได้ส่งเพชรบางส่วนคืน แต่ปรากฏว่ามีบางส่วนเป็นของปลอม สร้างความไม่พอใจให้ราชวงศ์ซาอุดิอารเบียเป็นอย่างมาก รัฐบาลไทยต้องเจรจาทางการทูต นายเกรียงไกรได้สารภาพว่า ได้โจรกรรมเครื่องเพชรของเจ้าชายไฟซาลแล้วนำเข้ามาขายในประเทศไทย โดยขายให้ นายสันติ ศรีธนะขัณฑ์ เสี่ยเจ้าของร้านเพชร ซึ่งภายหลังถูกตำรวจในทีม พล.ต.ต. ชะลอข่มขู่คุกคาม ในที่สุดก็จับตัวภรรยาและลูกชายของนายสันติคือ นางดาราวดี และ ด.ช.เสรี ศรีธนะขัณฑ์ ไปกักขังเพื่อบังคับให้นายสันตินำเพชรส่วนที่เหลือมาคืน แต่กักขังไว้นานนับเดือนก็ยังไม่ได้เพชรที่ต้องการ ซ้ำตำรวจนายหนึ่งยังได้ข่มขืนภรรยาของนายสันติ จากนั้นทีมตำรวจชุดนี้จึงสังหารสองแม่ลูกแล้วอำพรางคดีให้เป็นอุบัติเหตุ จากนั้นทีมสอบสวนชุดใหม่ก็สืบพบว่าเป็นการ "อุ้มฆ่า" จึงจับกุมตัว พล.ต.ต. ชลอ และสมุนทั้ง 9 คน มาดำเนินการทางกฎหมาย ในที่สุดศาลอุทธรณ์ก็ได้พิพากษาให้ประหารชีวิต ส่วนเพชรอาถรรพ์ “บลูไดมอนด์” ก็ยังไม่พบ คดีโจรกรรมเพชรซาอุฯ ครั้งนี้ได้ส่งผลสะเทือนต่อความสัมพันธ์ระหว่างประเทศไทยกับซาอุดิอารเบียมาจนถึงทุกวันนี้
