ประชากร หมายถึง สิ่งมีชีวิตชนิดเดียวกันที่อยู่ร่วมกันในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่งและเป็นส่วนหนึ่งของชุมชน
คุณลักษณะของประชากรประกอบด้วย
๑.ขนาด หมายถึง จำนวนของประ-ชากรในแต่ละพื้นที่
๒.โครงสร้าง หมายถึง องค์ประกอบของประชากร ซึ่งแบ่งตามอายุ และ เพศ
๓.ความหนาแน่น หมายถึง จำนวนประชากรที่นับต่อหนึ่งหน่วยพื้นที่ เช่น จำนวนต้นไม้ ๑๕๐ ต้นต่อไร่
๔.การเพิ่มจำนวน หมายถึง การเปลี่ยน-แปลงขนาดของประชากรที่เป็นผลรวมสุทธิระหว่างอัตราการเกิด การตาย การย้ายถิ่นเข้าและการย้ายถิ่นออก โดยมีขีดความสามารถของสิ่งแวดล้อมในพื้นที่นั้น เป็นตัวกำหนดให้ประชากรในพื้นที่เพิ่มจำนวนในอัตราที่เหมาะสม นั่นคือ การเพิ่มจำนวนของประชากรแต่ละชนิด จะต้องอยู่ภายในอิทธิพลของประชากรอื่นในสิ่งแวดล้อมเดียวกัน ถ้าเมื่อใดที่จำนวนประชากรเพิ่มมากขึ้นเกินระดับความเหมาะสม ส่วนที่เกินนั้นก็จะถูกชีวิตอื่นกำจัดให้ลดลง
ชุมชน หมายถึง กลุ่มของสิ่งมีชีวิตหลายชนิดที่อาศัยอยู่รวมกันในพื้นที่ใดพื้นที่หนึ่ง และมีการดำรงชีวิตที่ต้องพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกัน การเรียกชื่อชุมชนใดชุมชนหนึ่งอาจเรียกตามลักษณะโครงสร้างของชุมชน ซึ่งจะเรียกตามจำนวนที่หนาแน่นมากที่สุดของประชากรในชุมชน ซึ่งมากพอที่จะเป็นตัวควบคุมการทำงานและมีอิทธิพลต่อสิ่งแวดล้อมมากกว่าประชากรอื่น ๆ ในชุมชนนั้น เช่น ไม้โกงกางในป่าชายเลน หรือต้นสนในป่าสนเขาเป็นต้น หรืออาจเรียกตามรูปร่างลักษณะของประชากรที่อาศัยอยู่ในชุมชนนั้น ที่แสดงความแตกต่างระหว่างกันให้เห็นอย่างชัดเจน เช่นพืชซึ่งแบ่งความแตกต่างของลักษณะประชากรออกได้เป็น ๖ ลักษณะ ได้แก่
-ต้นไม้ มีลักษณะเป็นพืชยืนต้นที่มีขนาดสูงใหญ่ มีลำต้นปรากฏให้เห็นอย่างชัดเจน
-ไม้พุ่ม มีลักษณะเป็นพืชยืนต้นที่มีขนาดเล็กกว่าต้นไม้ มีกิ่งก้านสาขารวมทั้งใบไม้จำนวนมากอยู่ใกล้บริเวณพื้นดิน
-ไม้ล้มลุก มีลักษณะเป็นพืชขนาดเล็กอาจมีอายุยืนยาวนานหลายปี เช่น หญ้า
-ตะไคร่ เป็นพืชที่มีขนาดเล็กมาก เช่นมอส
-พืชอากาศ เป็นพืชที่เกาะอาศัยอยู่ติดกับกิ่งก้าน หรือลำต้นของต้นไม้อื่น โดยลำต้นไม่สัมผัสกับพื้นดินเลย เช่น กล้วยไม้
-เถาวัลย์ เป็นพันธุ์ไม้เลื้อยที่ขึ้นเกี่ยวพันกับต้นไม้อื่น ไม่สามารถจะทรงตัวอยู่ได้โดยลำพัง
