สิ่งมีชีวิตที่ใกล้สูญพันธุ์หมายถึง สิ่งมีชีวิตที่อยู่ในภาวะอันตรายที่จะสูญพันธุ์ไปจากถิ่นที่อยู่ เนื่องจากมีปัจจัยคุกคามความอยู่รอด ซึ่งรวมทั้งชนิดที่มีจำนวนลดลงถึงขั้นวิกฤต เนื่องจากถิ่นที่อยู่ตามธรรมชาติของมันลดจำนวนลงอย่างมาก ทำให้อยู่ในขั้นเสี่ยงที่จะสูญพันธุ์
มีข้อเสนอแนะว่า พืชถิ่นเดียวที่รู้จักเฉพาะจากตัวอย่างพันธุ์ไม้ต้นแบบเท่านั้น โดยที่ไม่เคยมีการเก็บตัวอย่างเพิ่มเติมได้อีกเลย จากการสำรวจทางพฤกษอนุกรมวิธานในครั้งหลังๆ จะได้รับการจัดให้เป็นพืชที่ใกล้จะสูญพันธุ์ด้วย ถ้าพิจารณาตามความหมายนี้ จะมีเฟิร์น ๔ ชนิดที่เข้าข่ายเป็นเฟิร์นที่ใกล้สูญพันธุ์ คือ Cheilanthesdelicatula รู้จักจากตัวอย่างต้นแบบเท่านั้นว่าเก็บได้จากดอยอินทนนท์ โดยที่ไม่มีรายละเอียดเกี่ยวกับลักษณะถิ่นที่อยู่ ส่วน Asplenium siamense รู้จักเฉพาะจากตัวอย่างต้นแบบเช่นเดียวกันระบุว่าพบขึ้นบนหินทราย ที่ระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ ๑,๓๐๐ เมตรของภูกระดึง เฟิร์นถิ่นเดียวขนาดเล็ก ว่านหางนกยูงแคระ (Antrophyum winitii) มีข้อมูลจากพันธุ์ไม้ต้นแบบว่า พบเป็นพืชอิงอาศัยเกาะบนเปลือกไม้ในป่าไม่ผลัดใบ ในจังหวัดเชียงราย ที่ระดับความสูงจากระดับน้ำทะเล ๕๒๐ เมตร เฟิร์นถิ่นเดียวอีกชนิดหนึ่งคือ กูดเครือ (Lomagrammagrossoserrata) เป็นเฟิร์นเลื้อยรู้จักเฉพาะจากตัวอย่างพันธุ์ไม้ต้นแบบที่เก็บจากจังหวัดแพร่กูดเครือมีลำต้นทอดขนานยาวไปตามพื้นดินแฉะๆหรือเลื้อยพันลำต้นของไม้ต้น
