หลักฐานที่ค้นพบในประเทศไทย แสดงว่าได้มีการผลิตเครื่องปั้นเนื้อดินขึ้นใช้ในชีวิตประจำวัน มาตั้งแต่สมัยก่อนประวัติศาสตร์ในยุคหินใหม่ หรือประมาณกว่า ๕,๐๐๐ ปีมาแล้ว ผลิตขึ้นเป็นภาชนะรูปทรงต่างๆ กันตามลักษณะการใช้งาน สถานที่ค้นพบมีทั้งในถ้ำและบนพื้นที่ราบเชิงเขา ที่ชุมชนตั้งอยู่ นับตั้งแต่ยุคหินใหม่เป็นต้นมา ได้มีการผลิตเครื่องปั้นและการปรับปรุงคุณภาพ การพัฒนาในด้านรูปแบบ เพื่อให้เหมาะสมกับการใช้งานอย่างต่อเนื่องมาจนถึงสมัยประวัติศาสตร์ เครื่องปั้นของไทยในสมัยประวัติศาสตร์อาจแยกประเภทได้ดังนี้
- ประเภทเครื่องใช้ ได้แก่ หม้อ จาน ชาม ครก ไห เตาเชิงกราน ถ้วย กาน้ำ ตะเกียง ตะคัน เชิงเทียน โคม โอ่งน้ำ ท่อน้ำ แว ตุ้มถ่วงแห ลูกปัด ตราประทับ
- ประเภทงานในศาสนา ได้แก่ รูปเคารพพระพิมพ์
- ประเภทเครื่องประกอบตัวอาคาร ได้แก่ อิฐ รูปจำลองอาคาร กระเบื้องมุงหลังคา รูปบุคคล รูปสัตว์ รูปลวดลายประดับอาคาร
- ประเภทงานเบ็ดเตล็ด ได้แก่ รูปสัตว์ และรูปบุคคลขนาดเล็ก ของเล่นต่างๆ เป็นต้น
