ตามรายงานสถิติการป่าไม้ ๒๕๒๕ ของฝ่ายผลิตผลป่าไม้และแผนงานกรมป่าไม้ พื้นที่ป่าไม้ของประเทศไทยที่ได้จากการแปลภาพถ่ายดาวเทียมและภาพถ่ายทางอากาศ เมื่อนำมาเทียบกับพื้นที่ของประเทศไทยเป็นภาค ๆ ไป ระหว่าง พ.ศ. ๒๕๐๔, ๒๕๑๖, ๒๕๑๙, ๒๕๒๑ และ ๒๕๒๕ (ดูตารางที่ ๗) จะเห็นได้ว่า เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๔ มีพื้นที่ป่าไม้ถึง ๒๗๓,๖๒๘ ตารางกิโลเมตร หรือ ร้อยละ ๕๓.๓๓ ของพื้นที่ประเทศ แล้วก็ลดน้อยลงตามลำดับ ในปี พ.ศ. ๒๕๒๕ คงเหลืออยู่เพียง ๑๕๖,๖๐๐ ตารางกิโลเมตร หรือเพียงร้อยละ ๓๐.๕๒ ของพื้นที่ประเทศ เมื่อพิจารณาเป็นภาค ๆ ไปแล้วจะเห็นได้ว่า ภาคเหนือมีป่าไม้ถึงร้อยละ ๕๑.๗๓ ภาคที่มีป่าไม้น้อยที่สุดคือ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ มีเพียง ๒๕,๘๘๖ ตารางกิโลเมตร หรือเพียงร้อยละ ๑๕.๓๓ เท่านั้น เพราะภาคนี้ได้มีการบุกรุกป่าไม้ เพื่อทำไร่มันสำปะหลัง ข้าวโพด อ้อย ฯลฯ กันมาก ทั้งเป็นภาคที่มีดินเป็นดินทรายและแห้งแล้ง จึงจำเป็นอย่างที่สุดที่จะต้องรีบแก้ไข เพราะประชากรมีมากถึง ๑ ใน ๓ ของประชากรทั้งประเทศอีกด้วย นอกจากพื้นที่ป่าไม้ตามธรรมชาติแล้ว กรมป่าไม้ องค์การอุตสาหกรรมป่าไม้และผู้รับอนุญาตสัมปทานทำไม้ระยะยาว ได้ปลูกสร้างสวนป่า ตามสถิติในปี ๒๕๒๖ มีเนื้อที่สวนป่าไม้สัก ไม้กระยาเลย อยู่ถึง ๒,๗๗๕,๑๔๑ ไร่ แต่วงการต่าง ๆ และประชาชนยังเข้าใจว่ากรมป่าไม้มิได้ดำเนินการปลูกป่าอย่างจริงจัง
