กรรมสิทธ์ในพื้นที่ป่าไม้ นับว่าเป็นข้อมูลที่แสดงให้ทราบถึงสภาวะทางเศรษฐกิจและสังคมของประเทศต่าง ๆ เท่าที่องค์การอาหารและเกษตรแห่งสหประชาชาติได้สำรวจไว้เมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๖ (ดูตารางที่ ๖) ปรากฏว่าในจำนวนพื้นที่ป่า ๓,๑๐๐ ล้านเฮกตาร์หรือประมาณร้อยละ ๗๕ ของพื้นที่ป่าของโลกที่ประเทศต่าง ๆ รายงานมา เป็นป่าของรัฐหรือป่าสาธารณะ (Public Forests) เสียร้อยละ ๗๗ และเป็นป่าของเอกชน (Private Forests) เพียงร้อยละ ๒๓ ในทวีปยุโรปโดยส่วนรวม มีป่าสาธารณะอยู่ร้อยละ ๔๗ แต่ผลเฉลี่ยทางยุโรปตะวันออกกลับเป็นป่าสาธารณะถึงร้อยละ ๙๔ ส่วนยุโรปตะวันตกเป็นป่าสาธารณะเพียงร้อยละ ๓๔ เท่านั้น ยิ่งในทวีปเอเชียด้วยแล้ว ป่าที่เป็นกรรมสิทธิ์ของเอกชนมีน้อยมาก หากนับรวมเอาป่าของประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนเข้ามาด้วย ในสหรัฐอเมริกาแม้จะมีป่าที่ปลูกขึ้นโดยโรงงานอุตสาหกรรม หรือชาวไร่ชาวนามาก แต่ป่าไม้ก็ยังเป็นป่าสาธารณะถึงร้อยละ ๗๓ ส่วนในสหภาพโซเวียตรุสเซีย ซึ่งปกครองด้วยลัทธิสังคมนิยม เช่นเดียวกับผืนแผ่นดินใหญ่ จีน มีป่าสาธารณะถึงร้อยละ ๑๐๐ ทีเดียว ในทวีปแอฟริกาก็นับว่ามีป่าสาธารณะมากถึงร้อยละ ๗๙ ส่วนในประเทศไทยป่าไม้เป็นของรัฐแทบทั้งหมด เว้นแต่ป่าตามหัวไร่ปลายนาและป่าไม้โกงกางที่ประชาชนปลูกขึ้น ซึ่งนับวันแต่จะเพิ่มขึ้น เช่น ป่ายางพารา ป่าสนประดิพัทธ์ ป่ากระถินยักษ์ ป่ายูคาลิปตัส ฯลฯ
ตาราง
ตารางที่ ๖ แสดงกรรมสิทธิ์ในพื้นที่ป่าไม้ของโลก สำรวจเมื่อปี พ.ศ. ๒๕๐๖
