30 กรกฎาคม พ.ศ.2489 : วันเกิด ณรงค์ จันทร์เรือง นักเขียนเรื่องขนหัวลุก เจ้าของนามปากกา ใบหนาด
30 กรกฎาคม พ.ศ. 2489 วันเกิด ณรงค์ จันทร์เรือง นักเขียนเรื่องขนหัวลุก เจ้าของนามปากกา "ใบหนาด" เกิดที่กรุงเทพฯ เริ่มเรียนชั้นประถม-มัธยมที่ จ. สระบุรี ณรงค์เริ่มเขียนหนังสือตั้งแต่อายุ 15 ปี เริ่มส่งบทกลอนไปลงหนังสือ "ศรีสัปดาห์” ส่งนิทานไปลง "ดรุณสาร" และได้ตีพิมพ์เรื่องสั้นเรื่องแรก "วิวาห์ในอากาศ" ในนิตยสาร "แสนสุข" และ "แม่ศรีเรือน" นับเป็นก้าวแรกสู่วงการน้ำหมึก พออายุ 18-19 ปีก็เริ่มเขียนเรื่องยาว ทำให้เขาได้ค่าเรื่องมากกว่า 3 เท่าของเงินเดือบบัณฑิตในสมัยนั้น เขาจึงตัดสินใจเลิกเรียนหนังสือตั้งแต่ยังไม่ทันจบชั้น ม. 8 ด้วยหลงใหลการประพันธ์ จากนั้นก็ได้ทำงานในตำแหน่งพิสูจน์อักษรที่นิตยสาร "แสนสุข" แล้วเขียนนิยายบู๊เรื่อง "กริชมหาราช" ให้กับสำนักพิมพ์เพลินจิต ณรงค์มีความใฝ่ฝันว่าเรื่องสั้นของตนจะต้องได้ลงตีพิมพ์ใน "สยามรัฐสัปดาวิจารณ์” ซึ่งเป็นสนามเรื่องสั้นที่ "หิน มากในสมัยนั้นให้ได้ ในที่สุดเรื่องสั้นของเขาเรื่อง "โรงนา” ก็ได้รับการพิจารณาลงตีพิมพ์โดยบรรณาธิการ ประมูล อุณหธูป วันหนึ่งเขาต้องมารับหน้าที่เขียนเรื่องสั้นผีลงในคอลัมน์ "ขวัญหาย" ในหนังสือ "ขวัญจิต" เขาจึงรีบเขียนเรื่อง "วิญญาณห่วง" ในเวลาที่จำกัดและใช้นามปากกา "ใบหนาด" เป็นครั้งแรกที่นี่ ตลอด 40 ปีในชีวิตนักประพันธ์ "ใบหนาด" เขียนเรื่องผีนับพันเรื่อง เขียนเรื่องผีทุกประเภท ทั้งผีในป่าช้า บ้านร้าง ผีตายโหง ผีตายทั้งกลม ผีอาฆาตพยาบาท นางไม้ พราย ฯลฯ หยิบเอาความน่ากลัวมาให้ผู้อ่านขนหัวลุกกันอย่างบันเทิงเริงใจ เรื่องผีของ "ใบหนาด" จึงไม่ใช่แค่ทำให้คนจิตอ่อนขนหัวลุกเท่านั้น แต่สัปเหร่อยังขนพองสยองเกล้า หรือแม้แต่ผีเองยังกลัว นอกจากเรื่องผีแล้ว ณรงค์ยังมีผลงานอีกหลายประเภท ทั้งนวนิยาย เช่น มัสยาวังเย็น, เทพธิดาวารี, เทพธิดาคาเฟ่ ฯลฯ เรื่องสั้น เช่น สวะชีวิต, เสน่ห์สลัม, น้ำรักไม่รา, ตายแล้วมาทางนี้ ฯลฯ สาคดี เช่น ไอ้มืดนิวยอร์ก, คึกฤทธิ์ ปราโมช-สิบเศียรยี่สิบกร, อรวรรณ อกสามศอก, นักเขียนในอดีต ฯลฯ นอกจากนี้ เขายังเขียนเรื่องขบขัน เรื่องท่องเที่ยว บทความ คอลัมน์ตอบปัญหาชีวิต เขียนบทภาพยนตร์ โดยใช้นามปากกาหลากหลาย อาทิ "ใบหนาด", "บุญเสมอ", "แดงสังวาลย์", "คริส สารคาม", "รบ จันทร์แรม" เป็นต้น ปัจจุบันณรงค์ยังคงเขียนคอลัมน์ในหนังสือพิมพ์ "ข่าวสด" และเขียนเรื่องผีในนามปากกา "ใบหนาด" ทั้งนี้ใบหนาดเป็นไม้พุ่มชนิดหนึ่งสูง 4-5 ม. ใบสากเหมือนใบข่อย เชื่อกันว่าผีกลัวใบหนาดเพราะความสากและคัน หมอผีภาคเหนือจะใช้ใบหนาดในกรรมวิธีไล่ผี และความอัปมงคล
