25 กันยายน พ.ศ.2433 : อุทยานแห่งชาติโยเซมิติ ได้รับการประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติ
25 กันยายน พ.ศ. 2433 อุทยานแห่งชาติ โยเซมิตี (Yosemite National Park) ของสหรัฐอเมริกา ได้รับการประกาศให้เป็นอุทยานแห่งชาติ โดยการผลักดันของนักอนุรักษ์ธรรมชาติคนสำคัญคือ จอห์น มุยร์ (John Muir) โยเซมิตีกินพื้นที่ในบริเวณเทือกเขาเซียร์รา เนวาดา (Sierra Nevada) ที่รัฐแคลิฟอร์เนีย มีพื้นที่ทั้งหมด 3,081 ตร.กม. พื้นที่ตั้งอยู่ที่ระดับความสูงระหว่าง 600-4,000 ม. โยเซมิตีเป็นที่รู้จักในชื่อของหน้าผาหินแกรนิต ยอดเขา "ฮาล์ฟ โดม” (Half dome) ซึ่งสูงเกือบ 610 ม. ที่เป็นหน้าผาสูงชันตั้งตรงที่สุดแห่งหนึ่งของโลก น้ำตกโยเซมิตีที่สูง 739 ม. เป็นน้ำตกที่สูงที่สุดในอเมริกาเหนือ ทุ่งหญ้าโยเซมิตีกว้าง 18 ตารางกิโลเมตร นอกจากนั้นยังมีโกรกธารและน้ำตกขนาดใหญ่หลายแห่ง สำรวจพบพันธุ์พืชกว่า 7 พันสปีชีส์ และสัตว์ป่าหายากอีกกว่า 160 ชนิด โยเซมิตีได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกเมื่อปี 2527 มีนักท่องเที่ยวเฉลี่ยปีละกว่า 3.5 ล้านคน นับเป็นสถานที่ท่องเที่ยวสำคัญแห่งหนึ่งของสหรัฐอเมริกา เดิมทีพื้นที่แถบนี้เป็นที่อยู่ของชาวอินเดียนแดงเผ่า พิอุต (Paiute), เซียร์รา มิวอค (Sierra Miwok) และ อะฮ์วาฮ์นีชี (Ahwahneechee) เมื่อนักสำรวจผิวขาวเข้ามาพบสายทองคำในแม่น้ำ ทำให้คนขาวจำนวนมากอพยพเข้ามา เรียกว่า “ยุคตื่นทองในแคลิฟอร์เนีย” (California Gold Rush) ในช่วงกลางศตวรรษที่ 19 คนขาวจึงส่งกองทัพมาขับไล่ชาวอินเดียนเจ้าของบ้าน เกิดการสู้รบกันหลายครั้ง ในที่สุดก็พ่ายแพ้แก่คนขาว ต้องอพยพไปอยู่ในเขตสงวนที่เมืองเฟรสโน (Fresno) แคลิฟอร์เนีย เมื่อหมดยุคตื่นทอง นักท่องเที่ยวคนแรกก็มาถึงที่นี่ในปี 2398 จากนั้นก็มีช่างภาพที่มีชื่อเสียงหลายคนรวมไปถึง แอนเซล อดัม (Ansel Adams) เดินทางมาถ่ายภาพ ความงามของโยเซมิตีได้รับการเผยแพร่สู่สาธารณชน จนกระทั่งเกิดการแสอนุรักษ์ธรรมชาติ พื้นที่แถบนี้จึงได้รับการประกาศเป็นอุทยานแห่งชาติและมรดกโลกในที่สุด
